Η έκθεση του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, που παραγγέλθηκε το 2011 από το υπουργείο Παιδείας και είναι η βάση για τις αλλαγές που υλοποιούνται, αναφέρει: «Η αυτοαξιολόγηση πρέπει να οργανωθεί, με τρόπο ώστε να είναι συγκρίσιμη μεταξύ σχολικών μονάδων και ώστε να μπορεί να επικυρώνεται και να συμπληρώνεται από εξωτερική αξιολόγηση» (σελ. 67). Προσέξτε! Η έκθεση λέει καθαρά ότι η αυτοαξιολόγηση πρέπει να είναι συγκρίσιμη μεταξύ σχολείων και να μπορεί να επικυρώνεται και να συμπληρώνεται από εξωτερική αξιολόγηση. Διαλύονται επομένως οι αμφιβολίες και των πιο δύσπιστων ότι τα σχολεία θα συγκρίνονται και επομένως θα κατηγοριοποιούνται σε «καλά» και «κακά». Ποιος λοιπόν μας εγγυάται ότι τα «κακά» σχολεία θα βελτιώνονται, οι ελλείψεις τους θα συμπληρώνονται, τα προβλήματά τους θα λύνονται όπως θα έπρεπε και δεν θα συγχωνεύονται, δεν θα κλείνουν ή δεν θα παραδίδονται στους ιδιώτες επειδή η επίλυση των προβλημάτων τους θα απαιτεί μεγάλο κόστος;
Γιατί πρέπει η ΑΕΕ (Αυτοαξιολόγηση Εκπαιδευτικού Εργου) να συνδέεται άρρηκτα, απόλυτα και ανελαστικά με την ατομική αξιολόγηση, η οποία αποτελεί ένα ακραίο και παράλογο σύστημα ατομικής αξιολόγησης, που δεν υπάρχει σε άλλες προηγμένες εκπαιδευτικά χώρες και που, αν υπήρχε παλιά, τώρα έχει αποσυρθεί; Η προβλεπόμενη ατομική αξιολόγηση δεν είναι βελτιωτική, ανατροφοδοτική, πραγματοποιείται από μονοπρόσωπα όργανα και δεν γίνεται έπειτα από ουσιαστική επιμόρφωση, πράγμα που είναι εντελώς ανέντιμο! Είναι τιμωρητική, αφού οδηγεί στη μισθολογική καθήλωση, τον υποβιβασμό και την απόλυση. Το σημείο που αποδεικνύει την απόλυτη σύνδεση της ΑΕΕ με την ατομική αξιολόγηση είναι το άρθρο 3 του Π.Δ. 152/2013 παράγραφος 10, περίπτωση δ εδάφιο ββ, που αναφέρει ότι ο δ/ντής του σχολείου αξιολογεί τον εκπ/κό για τη Συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής μονάδας και στην αυτοαξιολόγησή της.
Η μισθολογική μας καθήλωση αποδεικνύεται από την ποσόστωση από βαθμό σε ανώτερο βαθμό που καθιερώνει ο ν. 4024/2011. Και ο παραλογισμός συνεχίζεται με τη δήλωση του υπ. διοικητικής μεταρρύθμισης, που είπε ότι οι άριστοι σε κάθε βαθμό πρέπει να αποτελούν ένα συγκεκριμένο ποσοστό και όχι παραπάνω, έστω και αν στην πραγματικότητα υπάρχουν περισσότεροι! Ας μην πανηγυρίζουν λοιπόν όσοι βιάζονται να αξιολογηθούν για να πάνε στον επόμενο βαθμό, ώστε να πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή!
Ο υποβιβασμός βαθμού αποδεικνύεται από την παράγραφο 5 του άρθρου 16 του Π.Δ. 152, που συνδέεται με την παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 4024/2011, που αναφέρει ότι «[…] οι υπάλληλοι που περιλαμβάνονται σε πίνακα μη προακτέων στερούνται του δικαιώματος για προαγωγή για τα επόμενα δύο έτη». Μάλιστα, το ίδιο άρθρο στην προηγούμενη παράγραφο 4 αναφέρει: «Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς σε περισσότερα του ενός κριτήρια σε μία εκ των κατηγοριών χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς, ασχέτως συνολικής βαθμολογίας» (!!!). Η απόλυση αποδεικνύεται με τον ν. 3528/2007, που είναι γνωστός και ως δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας και ο οποίος στο άρθρο 95 με τίτλο «Παραπομπή μη προακτέου υπαλλήλου» αναφέρει: «Υπάλληλος, ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό, παραπέμπεται μέσα σε δύο (2) μήνες από την κύρωση του οικείου πίνακα υποχρεωτικώς προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο, με αιτιολογημένη απόφασή του και έπειτα από προηγούμενη κλήση αυτού για να παράσχει εγγράφως ή προφορικώς τις αναγκαίες διευκρινίσεις, μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό. Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται να υποβληθεί ένσταση στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο».
Τέλος, σε όσους ισχυρίζονται ότι δεν έχουμε μαζί μας την κοινωνία, που δεν αποδέχεται τη μη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και ότι χωρίς την κοινωνία δίπλα μας δεν έχουμε καμιά τύχη, απαντάμε ότι η κοινωνία ζητάει, και ορθά, να απολαμβάνει υψηλού επιπέδου δημόσιες υπηρεσίες! Αναβαθμισμένη ποιότητα δημόσιας υγείας, εκπαίδευσης κ.λπ. Ζητά βελτίωση των υπηρεσιών και των δομών, καθώς βέβαια και των δημοσίων υπαλλήλων! Ζητά πρωτίστως οι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι εκπαιδευμένοι και να επιμορφώνονται διαρκώς και να αξιολογούνται με σκοπό την περαιτέρω βελτίωσή τους και όχι την τιμωρία τους! Επιπλέον, η κοινωνία δεν είναι πλήρως ενημερωμένη σ’ εξειδικευμένα θέματα και επηρεάζεται από την προπαγάνδα των μέσων! Οπως επίσης πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να εξαγοραστεί η συναίνεση της κοινωνίας. Ενας απ’ αυτούς είναι να στοχοποιηθούν και να ενοχοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί για όλα τα δεινά της εκπαίδευσης, πράγμα που κάνουν όλοι οι τελευταίοι υπουργοί παιδείας. Ετσι, λοιπόν, ο εξοβελισμός τους θα είναι πανεύκολος και χωρίς καμιά διαμαρτυρία!
Πάνος Κατσούλας,
εκπαιδευτικός – αντιπρόεδρος Δ.Σ. Β΄ ΕΛΜΕ Κορινθίας
