→Στην ομιλία του στους απόφοιτους του Χάρβαρντ, ο Γ. Παπανδρέου υπερασπίστηκε όλες τις επιλογές του και ανάμεσά τους και το Μνημόνιο, ενώ για την υπέρβασή του πρότεινε ένα «Εθνικό Συμβόλαιο»

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

Στην πεπατημένη τακτική της πλήρους υπεράσπισης όλων των επιλογών του ως πρωθυπουργού, χωρίς αυτοκριτική, με αποκορύφωμα την ένταξη της χώρας στο μνημόνιο, παρέμεινε προσηλωμένος ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μίλησε χθες -για δεύτερη φορά εντός Ελλάδας από την αποχώρησή του από την κυβέρνηση τον Νοέμβριο του 2011- στον Σύλλογο Ελλήνων αποφοίτων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στην Αίγλη του Ζαππείου. Με θέμα της ομιλίας του «Μετά το Μνημόνιο, τι;», το οποίο ο ίδιος χαρακτήρισε «προκλητικό» ως τίτλο, ο πρώην πρωθυπουργός φώναξε για ακόμη μια φορά «παρών» σημειώνοντας «είμαι πάντα εδώ» και απέδωσε τη βασική ευθύνη του τρόπου αντιμετώπισης της κρίσης στις ευρωπαϊκές ηγεσίες.

Κατηγόρησε δε τους προκατόχους του για το γεγονός ότι το 2010 η χώρα έφτασε στα πρόθυρα χρεοκοπίας, φωτογραφίζοντας ως «καθ’ ύλην αρμόδια» την πενταετή διακυβέρνηση της χώρας από τον Κώστα Καραμανλή.

Δριμεία κριτική άσκησε και εναντίον της σημερινής κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, προβάλλοντας το επιχείρημα της αντιμεταρρυθμιστικής λογικής και της αποδόμησης των νομοθετικών πρωτοβουλιών που πάρθηκαν επί των ημερών του.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Παπανδρέου, το μνημόνιο, «όσο κι αν πόνεσε, όσο κι αν πονάει», ήταν η μοναδική λύση επιβίωσης «στο συγκεκριμένο περιβάλλον που είχαμε να αντιμετωπίσουμε», ενώ παράλληλα αποκάλεσε «αστεία» τα επιχειρήματα περί δυνατοτήτων για κούρεμα στο ελληνικό χρέος το 2010, πλην της «αυτοκτονικής» λύσης των μονομερών ενεργειών. Υπερασπίστηκε εκ νέου την απόφασή του για δημοψήφισμα, ενώ για την Ευρώπη υποστήριξε ότι πρέπει να αλλάξει αφήγηση και να γίνει πιο συμμετοχική.

Στο βασικό ερώτημα της μεταμνημονιακής Ελλάδας, ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι η απάντηση είναι η αναμόρφωση του ελληνικού κράτους, οι βαθιές τομές και η εμπέδωση μεγάλων αλλαγών που έχουν σήμερα εγκαταλειφθεί.

Τέλος, στηλίτευσε το κλίμα πόλωσης που αναπτύσσεται μεταξύ Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας «συνεργασία και συναίνεση» των πολιτικών δυνάμεων και «συμφωνία στα αυτονόητα». Ειδικότερα, εισηγήθηκε «για να μην υπογραφεί μετά το μνημόνιο ένα νέο μνημόνιο», να καθίσουν όλα τα κόμματα στο τραπέζι και να συμφωνήσουν ένα «Εθνικό Συμβόλαιο» ενάντια στη διακομματική υστερία.