Tης Μαργαρίτας Κουλεντιανού
Οι Φούρνοι είναι μια συστάδα ακριτικών νησιών, μεταξύ Σάμου και Ικαρίας, με περίπου χίλιους κατοίκους. Στις γνωστές αντιξοότητες που έχουν να αντιμετωπίσουν και που ορίζονται όλες από την αδιαφορία της πολιτείας για τα παιδιά της, αναδείχθηκε τις τελευταίες μέρες ακόμα μία: η (μεθοδευμένη κατά πολλούς) διάλυση του δημόσιου σχολείου. Οπως καταγγέλλεται, το υπουργείο έστειλε καθηγητές για το Γυμνάσιο και το Λύκειο μετά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές και φαίνεται πως όχι αρκετούς και όχι για όλα τα μαθήματα – για παράδειγμα, στο Γυμνάσιο δεν διδάσκεται Χημεία. Πριν από λίγες μέρες, το υπουργείο απείλησε με ποινικές διώξεις τους καθηγητές αν δεν προλάβουν να βγάλουν την «ύλη». Για να βγει η ύλη αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας στη Γ' Λυκείου –και μειώνονται αντίστοιχα στις άλλες τάξεις– έτσι ώστε οι μαθητές να προλάβουν να μάθουν μέχρι τις πανελλαδικές αυτά που κανονικά έπρεπε να διδάσκονται από την αρχή της χρονιάς, δηλαδή από τον Σεπτέμβριο.
Η Αγία Παρασκευή, ο Χολαργός, η Καλλιθέα είναι γειτονιές της Αθήνας. Κλιμάκια ένστολων αστυνομικών επισκέφτηκαν πρόσφατα τα νηπιαγωγεία στις περιοχές αυτές, ακολουθώντας τις οδηγίες της ΓΑΔΑ προς τα αστυνομικά τμήματα να μεθοδεύσουν προσωπικές συναντήσεις με τους διευθυντές των σχολείων ώστε να καταγράψουν αναλυτικά και να ενημερώσουν ενδελεχώς, μέσω έκθεσης που θα συντάξουν, για τα «προβλήματα και τις ανάγκες αρμοδιότητας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και ειδικότερα της Αστυνομίας». Τι τέτοια προβλήματα και ανάγκες μπορεί να έχουν τα νηπιαγωγεία; Ή τα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια; Φαίνεται πως στους διευθυντές των σχολείων ζητήθηκαν στοιχεία των εκπαιδευτικών, αλλά και των γονέων των μικρών μαθητών. Για τα μεγαλύτερα παιδιά οι διαδικασίες διαφέρουν: για χάρη τους αναβιώνει το «σπουδαστικό της Ασφάλειας», όπου τα καλούν «δι’ υπόθεσίν τους» και τα ενημερώνουν ότι επειδή συμμετείχαν σε καταλήψεις θα αποκλειστούν από τις πανελλαδικές.
Ολα αυτά τα αποσπασματικά μέτρα δεν θα χρειάζονται πια, χάρη στο πρόγραμμα που φέρει το ελληνοπρεπές όνομα «my school». Πρόκειται για μια μεγάλη βάση δεδομένων με όλες τις απαντήσεις: από την αξιολόγηση (και την αυτοαξιολόγηση) των δασκάλων μέχρι το ΑΜΚΑ των νηπίων, τα πιθανά μαθησιακά προβλήματα ή προβλήματα υγείας των παιδιών, τις ενδεχόμενες πειθαρχικές κυρώσεις σε όλη τη διάρκεια της σχολικής τους ζωής («αν θες να μασήσεις τσίχλα, βγες έξω από την τάξη») μέχρι τις πολιτικές πεποιθήσεις των εφήβων, το οικονομικοκοινωνικό επίπεδο των γονέων, την καταγωγή και τη χώρα καταγωγής, τη θρησκεία… Από όλες αυτές τις μετρήσεις θα αξιολογείται το σχολείο και η αξιολόγησή του θα μετριέται με αποτελέσματα που έχουν κοινωνική αξία: σε μας εδώ, με τους βαθμούς και την επιτυχία στις πανελλαδικές.
Ελληνίδα μαθηματικός που ζει και εργάζεται στην Αγγλία, όπου εφαρμόζεται το σύστημα «my school», έχοντας οδηγήσει σε διαβαθμίσεις των σχολείων, επομένως σε αποκλεισμούς μαθητών από τα «καλά» σχολεία και περιορισμό των πόρων στα «κακά» σχολεία, τραβάει τα μαλλιά της από την αδιάκοπη και ανελέητη αξιολόγηση που υφίστανται τα παιδιά από τις πρώτες κιόλας τάξεις. Ηδη από τη Β΄ Δημοτικού χωρίζονται σε επίπεδα, μετά από πολλές «εξετάσεις» στη διάρκεια της πρώτης τάξης. Εκτός από το στρες, τα κλάματα και τις «αποτυχίες» -φανταστείτε ένα οχτάχρονο παιδάκι να πρέπει να γράφει τεστ διάρκειας μιας ώρας-, τα παιδιά δεν μαθαίνουν μαθηματικά. Μαθαίνουν μόνο μεθοδολογία – τρόπους για να λύνουν τις ασκήσεις και να παίρνουν καλό βαθμό στις εξετάσεις. «Η καλύτερη ανταμοιβή μου», λέει η Ελληνίδα μαθηματικός που εφαρμόζει μεθόδους κατανόησης της θεωρίας πριν βάλει τα παιδιά να λύσουν ασκήσεις, «είναι όταν βλέπω τα παιδιά να χαίρονται το μάθημα κι ας νομίζουν ότι μαζί δεν κάνουμε μαθηματικά, αλλά κάτι άλλο, πολύ ωραίο!»
