Στην περίοδο της Μπελ Επόκ έκανε μεγάλες επιτυχίες στη θεατρική σκηνή του Παρισιού. «Ράφτης κυριών», «Ψύλλοι στ’ αφτιά», «Μέθοδος της απιστίας» και δεκάδες ακόμη έργα, που εξακολουθούν να είναι μέρος του παγκόσμιου θεατρικού ρεπερτορίου. Ο Ζορζ Φεϊντό αναμφισβήτητα υπήρξε ο μετρ της θεατρικής φάρσας. Με σκανδαλώδη διάθεση, λοξή ματιά και προκλητική ειλικρίνεια κατορθώνει να συνδυάζει την «τριπλή απειλή»: απολαυστική κωμωδία, καυστική σάτιρα και βαθιά κριτική της αστικής τάξης των αρχών του αιώνα.

Τρία δικά του έργα ανέβηκαν φέτος μόνο στην Αθήνα. Μας αρέσει ο Φεϊντό, πώς να το κάνουμε, είναι κλασικός εκπρόσωπος της γαλλικής, ανατρεπτικής «φινέτσας» στο θέατρο και μας άρεσε ακόμη περισσότερο στο Altera Pars, στην παράσταση «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος» – κάθε Δευτερότριτο στις 21.00 από την εταιρεία θεάτρου «Θέαση».

Δεκατρία νέα παιδιά με υπέροχα κοστούμια και πολύ ταλέντο. Και ενθουσιασμό ρε γαμώτο. Τι ωραίο πράγμα να βλέπεις μια παράσταση και να χαίρεσαι με τη χαρά του ηθοποιού. Να καταλαβαίνεις πως, από τον σκηνογράφο μέχρι τον σκηνοθέτη, όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να σε ευχαριστήσουν. Ναι, εσένα προσωπικά, που θα δώσεις τα 12 ευρώ να την παρακολουθήσεις. Πληρώνονται άραγε αυτά τα παιδιά; Κι όμως παίζουν με όλη τους την ενέργεια, με αξιοθαύμαστο επαγγελματισμό.

Επί σκηνής οι Παναγιώτης Καρμάτης, Ζαχαρούλα Θεοδοσίου, Μαριλού Κατσαφάδου, Θανάσης Μπριάνας, Μιχάλης Δελής, Ειρήνη Χατζηνίκου, Νίκος Σταματόπουλος, Αρης Πλασκασοβίτης, Μανόλης Στάης, Μαριάνθη Κολιάκη, Φένια Ζαχαρίου, Ελενα Αθανασοπούλου και ο Ευθύμης Μπαλαγιάννης, που κάνει και τη σκηνοθεσία. Ευτράπελα και ένα κείμενο σε διαβολικό ρυθμό (ύφους και ταχύτητας) που στοχεύει στα μικροαστικά ήθη και την υποκρισία τους. Το κλασικό φέρει πάντα τη γοητεία του. Ειδικά όταν είναι και καλοπαιγμένο, τότε γίνεται και αγαπημένο. Ειδικά όταν δεν υπάρχουν πια ανθρωποφάγοι στο θέατρο, από τότε που φάγαμε τον τελευταίο -για να παραφράσουμε τα λόγια του ίδιου του Φεϊντό- και κάποιοι μας βγάζουν λάθος. Μπράβο στα παιδιά. Χίλιες φορές μπράβο.

Νόρα Ράλλη