Γιατί ΜΚΟ και όχι ΚΧΟ; Ο απατεώνας κρύβεται στο όνομα

 

Ο απατεώνας όταν θέλει να δράσει καμουφλάρεται, εν προκειμένω στο όνομα. Οι ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) θα έπρεπε να λέγονται ΚΧΟ (Κρατικά Χρηματοδοτούμενες Οργανώσεις). Αν λοιπόν οι κυβερνώντες είναι λιγότερο απατεώνες από τις ΜΚΟ, ας τους αλλάξουν τώρα όνομα, τουλάχιστον να ξέρουμε, όταν κάποιος μας παρουσιάζεται ως προστάτης των πουλιών, των φτωχών ή των αλλοδαπών, ποιος τον πληρώνει.

 

Και μια και αναφέρομαι σε ονόματα, θα βγάλω την κακία μου και θα επεκταθώ στις συχνές αλλαγές των ονομάτων των υπουργείων και γενικότερα των κρατικών δομών, των οποίων οι συχνές αλλαγές μού μυρίζουν λοβιτούρες και σκεπάσματα. Ας πάρουμε παράδειγμα τα ευρωπαϊκά αναπτυξιακά προγράμματα, τα οποία όλα έχουν σκοπό την ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα.

 

Εχουμε, λοιπόν, άλλο πρόγραμμα για τη νεανική επιχειρηματικότητα, άλλο για τη γυναικεία, άλλο για τους ανέργους, άλλο διαχειρίζεται η Περιφέρεια, άλλο το υπουργείο Ανάπτυξης, άλλα οι διάφορες αναπτυξιακές, άλλα είναι για μικρομεσαίους, άλλα για μεγαλύτερους κ.λπ., κ.λπ., επί της ουσίας όμως όλα είναι τα ίδια και όλα βάζουν τις ίδιες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας επιχείρησης και βέβαια αυτό είναι φυσιολογικό, γιατί δεν έχει καμία διαφορά ένα τυροκομείο αν θα γίνει από γυναίκα, από άνεργο ή από βιοτέχνη.

 

Γιατί λοιπόν αυτές οι ονοματολογικές διαφοροποιήσεις;

 

Γνώμη μου είναι ότι γίνονται α) για να έχουν πολλοί κρατούντες πολλές καρέκλες και κουτάλια και β) για να μπορούν οι έχοντες άκρες να βάζουν την ίδια επένδυση σε δυο-τρία προγράμματα χρηματοδότησης, αφού ξέρουν ότι δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνει διασταύρωση, αν π.χ. ο εξοπλισμός μιας εταιρείας έχει επιδοτηθεί ταυτόχρονα από δύο προγράμματα, με δεδομένο ότι κάθε πρόγραμμα έχει διαφορετικούς ελεγκτές, γραφεία, υποδομές κ.λπ. από τα άλλα!

 

Αλλά ας δούμε την περίπτωση των υπουργείων.

 

Γι’ αυτά δεν θα έπρεπε να γίνεται λόγος ούτε αν είναι πολλά ή λίγα και ούτε θα έπρεπε να επιτρέπεται στην εκάστοτε κυβέρνηση να τους αλλάζει τη διάταξη, τον αριθμό ή το αντικείμενο και ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι σημαντικό τα 10 ή τα 20 υπουργεία για ένα κράτος, σημαντικό είναι αν η δομή ή η οργάνωση του κάθε υπουργείου είναι αποτελεσματική και αν έχει ένα πλάνο για ένα βάθος χρόνου, ώστε να βρίσκεται μπροστά από τα γεγονότα και όχι να τα ακολουθεί ως διαχειριστής όπως τώρα.

 

Αναρωτιέμαι τι συνέπεια, τι αποτελεσματικότητα και, το σπουδαιότερο, τι έλεγχος μπορεί γίνει σε ένα υπουργείο το οποίο αλλάζει οργανόγραμμα, δομή, όνομα, ακόμη και σφραγίδα κάθε 2-3 χρόνια;

 

Μήπως και εδώ όλες αυτές οι αλλαγές κρύβουν και μια προσπάθεια καμουφλαρίσματος ή τέλος πάντων αποκοπής από μια προηγούμενη δομή, ούτως ώστε να δυσκολεύεται και το ενδεχόμενο συνάντησης με κάποια κακά πεπραγμένα;

 

Εγινε τα προηγούμενα χρόνια η αλλαγή στην Αυτοδιοίκηση.

 

Εκτοτε, άρχισαν πάλι τα έργα, οι αναπλάσεις, οι σωληνώσεις στα ίδια σημεία που είχαν ξαναγίνει και όταν υπήρχαν οι κοινότητες, με μια διαφορά, δεν υπάρχει η προηγούμενη δομή ούτε αρχεία για να ελεγχθεί αν είχαν ξαναγίνει τα ίδια έργα και τώρα μόνο για τα μάτια παρουσιάζονται κάποιες διαφοροποιήσεις-επεμβάσεις στα δήθεν καινούργια.

 

Το όνομα, όπως και να το δούμε, δεν είναι απλά μια λέξη. Αυτό ισχύει βέβαια και στο θέμα της FYROM, όπου οι φίλοι μας οι Σκοπιανοί γνωρίζουν ότι η λέξη Μακεδονία είναι το μεγαλύτερο όχημα εξυπηρέτησης των κρυφών σχεδίων τους.

 

Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη

 

…………………………………………………………..

 

Οσο υπάρχουν άνθρωποι…

 

Κατά τη διάρκεια της ολιγοήμερης νοσηλείας μας στη Γενική Κλινική με την επωνυμία ΑΘΗΝΑ, αισθανθήκαμε την ανάγκη, οι υπογράφοντες, να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ, μέσω της φιλόξενης εφημερίδας σας, να δημοσιοποιήσουμε τις σκέψεις και απόψεις μας για την προαναφερόμενη κλινική με το ανθρώπινο πρόσωπο.

 

Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και των ανθρωπίνων σχέσεων έχει υπέρτατη αξία και είμεθα ιδιαίτερα συγκινημένοι και ευγνώμονες για την προσήλωση στο πρόβλημά μας με ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη από: Το άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό, πλαισιωμένο από ανεπιτήδευτο χαμόγελο και περίσσευμα αγάπης. Την προϊσταμένη, η οποία στέκεται με σεβασμό και ευαισθησία δίπλα στους ασθενείς. Τους άξιους γιατρούς που στηρίζουν τους πάσχοντες συνανθρώπους μας με περισσή φροντίδα και αφοσίωση.

 

Οαση ανθρωπιάς, βάλσαμο ψυχής, υπευθυνότητα: ιδού το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει το προσωπικό της εν λόγω κλινικής.

 

Ευχόμεθα από καρδιάς σε όλο το προσωπικό να συνεχίσει, με τη βοήθεια του Θεού, με υγεία το επίπονο, δύσκολο αλλά και τόσο όμορφο λειτούργημα που επιτελεί μέσα στις δύσκολες συνθήκες που βιώνει σήμερα το ανθρώπινο γένος.

 

Κλείνοντας, θέλουμε να υπενθυμίσουμε τον ιερό Αυγουστίνο που έλεγε: «Ας ξαναγαπήσουμε την… Αγάπη».

 

Μετ’ ευχών και αγάπης Θεού

 

Ο αρχιμανδρίτης Φιλόθεος

 

κατά κόσμον Εμμανουήλ Μοσχολιδάκης

 

Ο πρωτοπρεσβύτερος

 

Εμμανουήλ Κωνσταντουλάκης