Του Γιάννη Σβώλου

Εμμένοντας -θα ’λεγα όχι δίχως δόση υπερβολής- στο αδιάλλακτα νεανικό/μοντερνιστικό στίγμα του, το σύνολο μουσικής δωματίου «Kyklos» έδωσε τις προάλλες δυο θαυμάσιες συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής (6 & 7/3/2014). Το πρόγραμμα περιλάμβανε τα έξι κοντσερτίνα για πνευστά και πιάνο του Νίκου Σκαλκώτα, αλλ’ η ασθένεια του τρομπετίστα Δημήτρη Γκόγκα ακύρωσε την παρουσίαση του «Κοντσερτίνου για τρομπέτα και πιάνο». Πρόκειται για συνθέσεις μουσικής δωματίου γραμμένες στην Ελλάδα λίγο πριν και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις οποίες αναγνωρίζει κανείς άμεσα τα ακούσματα που αφομοίωσε ο Ελληνας συνθέτης στο μεσοπολεμικό Βερολίνο (Βάιλ, Χίντεμιτ, Στραβίνσκι, Μπάρτοκ), τη συνάντησή του με τον μοντερνισμό (ελεύθερη ατονικότητα, δωδεκαφωνία) αλλά και τα ανεξίτηλα εγχώρια γονίδια (περαστικά, «εθνικά» ακούσματα). Το αποτέλεσμα είναι μια εγκεφαλική -αν και όχι δίχως τρυφερούς, λυρικούς θύλακες-, απολαυστικά ευφυής και παιγνιώδης μουσική που κρατά τον ακροατή σε ερεθιστική εγρήγορση και τους ερμηνευτές σε αθλητική ετοιμότητα. Οι έξι μουσικοί -Θωμόπουλος, Γουβέλης (πιάνο), Αργυρός (όμποε), Φαρούγγιας (φαγκότο), Αρκούδης (τρομπέτα)- πρόσφεραν τον καλύτερο εαυτό τους, διαπλάθοντας αναγνώσεις καθαρές, σβέλτες, με σαφή αίσθηση του τι είναι ουσιαστικό κάθε στιγμή, σε κάθε παράγραφο. Το παίξιμό τους ήταν ανάλαφρο, ακριβές, οι αριστοτεχνικές επιδόσεις τους δίχως πίεση, υπήρχε χιούμορ και ευγενές, υποδόριο συναίσθημα. Υποδειγματικής σαφήνειας και πληρότητας το συνοδευτικό κείμενο του μουσικολόγου Γιάννη Τσελίκα.