→Για μια ακόμα φορά γίνεται απόπειρα παραπλάνησης της κοινής γνώμης, εφόσον δεν είναι θέμα του τέως γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου, αλλά ζήτημα μιας πολιτικής που διαμορφωνόταν από συγκεκριμένους ανθρώπους στο πρωθυπουργικό περιβάλλον

→Τόσο από το Συμβούλιο της Ευρώπης όσο και από την Ευρωπαϊκή Ενωση ζητούσαν δικαιολογημένα να προωθηθεί η αντιρατσιστική νομοθεσία και να ληφθούν τα αναγκαία σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους μέτρα για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής

Του Αντώνη Ρουπακιώτη*

Στη διάρκεια της υπουργίας μου, όσο και μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, ουδέποτε αναφέρθηκα σε επικοινωνίες με τον κ. πρωθυπουργό ή τους υπουργούς ή τον πρώην γραμματέα της κυβέρνησης, γιατί πιστεύω ότι αυτές οι επικοινωνίες έχουν την ιδιαιτερότητά τους. Ωστόσο με βάση αυτές ο καθείς διαμορφώνει την πολιτική του στάση σε σχέση και με τις επιλογές του κόμματος της πολιτικής του αναφοράς. Εγώ απλά παρουσίασα τα γεγονότα. Ποια ήταν τα γεγονότα; Οτι τόσο από το Συμβούλιο της Ευρώπης όσο και από την Ευρωπαϊκή Ενωση –για το πρώτο ο κ. Μούιζνιεκς για τη δεύτερη η κυρία Μάλστρομ– ζητούσαν δικαιολογημένα να προωθηθεί η αντιρατσιστική νομοθεσία και γενικότερα να ληφθούν τα αναγκαία σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου της Χρυσής Αυγής και της επικινδυνότητάς της.

Επιπλέον –το τόνισα σε ανύποπτο χρόνο– η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ή η Ενωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή και άλλοι φορείς κατ’ επανάληψη ζητούσαν τη λήψη μέτρων για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του νεοναζισμού. Επίσης ελληνικές εβραϊκές οργανώσεις όσο και εβραϊκές οργανώσεις του εξωτερικού ζητούσαν δικαιολογημένα τη λήψη θεσμικών μέτρων για την ασφάλειά των μελών τους όσο και για την ακώλυτη άσκηση των δικαιωμάτων τους.

Θυμίζω τις δηλώσεις για την «εκρίζωση» της Χρυσής Αυγής που ο κ. πρωθυπουργός έκανε στις ΗΠΑ, στην Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή. Κατά συνέπεια, όσα ζητούνταν από την ελληνική κυβέρνηση και στο μέτρο της λειτουργίας του από το υπουργείο Δικαιοσύνης ήταν στο πλαίσιο θεσμικών υποχρεώσεων και ανάγκης τήρησης δικαιικών αρχών και κανόνων δικαίου. Αυτό ακριβώς είπα τότε. Αλλά τι συνέβη; Η πλευρά εκείνη της κυβέρνησης που υπηρετούσε την επιλογή διατήρησης χαλαρών δεσμών με τη Χρυσή Αυγή θέλησε να διαστρεβλώσει –μέσω των γνωστών μηχανισμών της– τι; Οχι «αποκαλύψεις» ή σχόλια δικά μου αλλά την καταγραφή των γεγονότων που έκανα ως υπουργός Δικαιοσύνης.

Ετσι επιδιωκόταν να βλάψουν την αξιοπιστία των θέσεών μου, πλην όμως τη διαστρέβλωση αυτή αξιοποίησε η Χρυσή Αυγή. Τα γεγονότα, αν τα αγνοήσει κανείς, εκδικούνται.

Εχω την πεποίθηση ότι για μια ακόμα φορά γίνεται απόπειρα παραπλάνησης της κοινής γνώμης, εφόσον δεν είναι θέμα του τέως γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου, αλλά είναι ζήτημα μιας πολιτικής που διαμορφωνόταν από συγκεκριμένους ανθρώπους στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, η οποία έφτανε στις παρυφές των ακροδεξιών αντιλήψεων. Η άσκηση αυτής της πολιτικής δεν αντιμετωπίζει τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση, όπως έχει χαρακτηριστεί από τις δικαστικές αρχές, μια οργάνωση της οποίας η δράση στρέφεται κατά του Συντάγματος των θεσμών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά την αντιμετωπίζει ως μέρος του πολιτικού παιγνίου. Πόσες ψήφους παίρνω ή πόσες ψήφους χάνω. Ετσι, ενώ είχαμε συμφωνήσει για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο κι ενώ στέλναμε το σχέδιο νόμου στους αρχηγούς των κομμάτων, αντιλήφθηκαν οι άνθρωποι του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος ότι αυτό θα τους έφερνε σε αντιπαλότητα με τη Χρυσή Αυγή και θα πόλωνε ψηφοφόρους, οι οποίοι κατά προσδοκία θα επέστρεφαν στη Νέα Δημοκρατία. Ετσι ο τέως γραμματέας της κυβέρνησης διατύπωσε ισχυρισμούς εντελώς ανυπόστατους και ακυρωτικούς μάλιστα ακόμα και για τον υφυπουργό κ. Κ. Καραγκούνη, βουλευτή Ν.Δ, που συνεργάστηκε μαζί μου για την κατάρτιση του νομοσχεδίου.

Το ερώτημα είναι τι κάνει τώρα η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο αυτό, από τη στιγμή που απορρίφθηκε από τη Νέα Δημοκρατία κατατέθηκε στη Βουλή από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Μεσοστρατίς όμως χάθηκε. Γιατί τάχα, παρά τις διαμαρτυρίες της ΔΗΜΑΡ;

Αυτό που για άλλους όσα είπε ο Γραμματέας της Κυβέρνησης είναι αποκάλυψη, για μένα όμως είναι μια ζωντανή αναμετάδοση γεγονότων. Τώρα τι μένει; Προβάλλει η κυβέρνηση την έξοδο στις αγορές και θεωρεί το ζήτημα λειτουργίας των θεσμών που προέκυψε από τη συνομιλία Μπαλτάκου – Κασιδιάρη μόνο ως θέμα Μπαλτάκου. Ωστόσο είναι θέμα λειτουργίας του Κοινοβουλίου, τήρησης του Συντάγματος, αποκατάστασης των κοινωνικών δικαιωμάτων που ανατράπηκαν. Είναι θέμα να πιστέψει ξανά στους θεσμούς η κοινωνία, που αντιμετωπίζει την οξύτερη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση. Και αντ’ αυτού προβάλλει η κυβέρνηση με ένταση την έξοδο στις αγορές – που είναι σημαντικό ζήτημα δεν το αρνούμαι – επιδιώκοντας έτσι να ανακουφιστεί από τις ευθύνες της, οι οποίες σε επίπεδο λειτουργίας των θεσμών αναδείχθηκαν και από τη συνομιλία του τέως γραμματέα με το στέλεχος της Χ.Α.

………………………………………………………………………………………………………

* Πρώην υπουργός Δικαιοσύνης