Σε 64,5 δισ. ευρώ υπολογίζονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις ΔΟΥ και αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ οι ρυθμίσεις μοιάζουν άσφαιρες
Των Μάριου Χριστοδούλου – Κώστα Τσάβαλου
«Βουνό» έχουν γίνει τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών προς την Εφορία, με τη «βελόνα» των οφειλών να δείχνει τα 64,5 δισ. ευρώ στο τέλος Φεβρουαρίου του 2014.
Πρόκειται για ένα ποσό το οποίο αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο του ΑΕΠ (183 δισ. ευρώ) προκαλώντας τον έντονο προβληματισμό της κυβέρνησης για τη νέα γενιά ληξιπρόθεσμων οφειλών που έχει δημιουργηθεί από τους φόρους και τα «χαράτσια» του Μνημονίου.
Από τις αρχές του έτους τα χρέη αυτά είναι αυξημένα κατά 2,356 δισ. ευρώ – δείγμα της τραγικής οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται τα ελληνικά νοικοκυριά. Από αυτά τα 962 εκατ. ευρώ είναι φόροι που έμειναν απλήρωτοι τον Ιανουάριο.
Δραματική άνοδος
Οπως προκύπτει από στοιχεία της Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, το συσσωρευμένο ληξιπρόθεσμο χρέος ιδιωτών προς την Εφορία στα τέλη του 2013 ήταν 62,096 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα αν προστεθούν και αυτά του πρώτου διμήνου του 2014 το «φέσι» αυξάνει δραματικά.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο τέλος του 2012 το ύψος αυτών των οφειλών δεν ξεπερνούσε τα 55,13 δισ. ευρώ. Χρειάστηκαν μόλις 14 μήνες Μνημονίου για να αυξηθούν κατά 9 δισ. ευρώ και να φτάσουν στα επίπεδα στα οποία βρίσκονται σήμερα.
Ο ρυθμός με τον οποίο «φουσκώνουν» αυτά τα χρέη είναι τρομακτικός. Και πώς μπορούσε να γίνει διαφορετικά σε μια οικονομία η οποία μετρά ήδη έξι χρόνια βαθιάς ύφεσης και με τον τζίρο στην αγορά να κινείται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, θεωρείται πολύ δύσκολο φορολογούμενοι και επιχειρήσεις να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Ετσι, βασικές κατηγορίες φόρων, όπως είναι ο ΦΠΑ που αποτελεί τη «ραχοκοκαλιά» των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, ο φόρος εισοδήματος, τα «χαράτσια» στην ακίνητη περιουσία, εκτιμάται από αρμόδια στελέχη ότι θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν τη μεγάλη «δεξαμενή» των ληξιπρόθεσμων χρεών.
Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ακόμη ότι στο ίδιο διάστημα η φορολογική διοίκηση έχει εισπράξει από τα «φρέσκα» χρέη μόλις 272 εκατ. ευρώ και 401 εκατ. ευρώ από τα παλιά.
Οι χαμηλές αυτές πτήσεις στα φορολογικά έσοδα δείχνουν την περιορισμένη δυναμική των δύο ρυθμίσεων που έχει ενεργοποιήσει από πέρυσι το καλοκαίρι το οικονομικό επιτελείο γι’ αυτά τα χρέη. Και οι οποίες αν και ευνοϊκές -κατά το υπουργείο Οικονομικών- αποδεικνύονται «άσφαιρες» για τα άδεια κρατικά ταμεία.
Και ενώ οι φορολογούμενοι αδυνατούν λόγω κρίσης να πληρώσουν τους φόρους, το κράτος εξακολουθεί να τους «κυνηγά», παραβλέποντας το γεγονός ότι αυτό κάνει τα ίδια και χειρότερα από την πλευρά του.
Η τακτική τού «δεν πληρώνω»
Για τα ληξιπρόθεσμα χρέη που χρωστά στους ιδιώτες ο λόγος, τα οποία στα τέλη Φεβρουαρίου διαμορφώνονται σε 4,592 δισ. ευρώ από 4,415 δισ. ευρώ που ήταν τον Ιανουάριο.
Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και 265 εκατ. ευρώ εκκρεμών επιστροφών φόρου ανεβάζοντας το συνολικό ποσό στα 4,857 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με όσα έχει εξαγγείλει ο Αντώνης Σαμαράς, από το ποσό αυτό φέτος θα εξοφληθούν τα 2,7 δισ. ευρώ (το 1 δισ. ευρώ θα προέλθει από το πρωτογενές πλεόνασμα).
Τα μεγαλύτερα χρέη στην αγορά έχουν οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης (2,9 δισ. ευρώ εκ των οποίων το 1,8 δισ. ευρώ προέρχεται από τον ΕΟΠΥΥ). Η τακτική τού «δεν πληρώνω» από το κράτος ωφελεί την κυβέρνηση σε δημοσιονομικό πεδίο, αφού με αυτόν τον τρόπο εξωραΐζει την εικόνα του πλεονάσματος που έφτασε τα 3,5 δισ. ευρώ σε λογιστική βάση το πρώτο δίμηνο του 2014.
