Η γνωστή ζωγράφος ετοιμάζεται για την πρώτη της ατομική έκθεση στην Κωνστα- ντινούπολη με τίτλο «Su», που φυσικά σημαίνει νερό. Θυμάται πώς ξεκίνησε η σειρά της με τους υπο- βρύχιους κολυμβητές χάρη σε ένα ταξίδι στην ενδοχώρα της Τουρκίας. Και έχει το μυαλό της στην Μπιενάλε της Πόλης με το διεθνές κύρος
Της Βασιλικής Τζεβελέκου
Οι υποβρύχιοι κολυμβητές της Μαρίας Φιλοπούλου ταξιδεύουν στον τόπο καταγωγής τους. Τα γνωστά έργα της ζωγράφου, ένα παιχνίδι λουομένων με το νερό και τις αρχαίες κολόνες, οφείλουν κατά πολύ την έμπνευσή τους στην αρχαία Ιεράπολη της Τουρκίας, στο γνωστό Παμούκαλε ή την «πόλη από βαμβάκι». «Ταξίδευα στην ενδοχώρα της Τουρκίας κι όταν το 2002 έφτασα στην Ιεράπολη αντίκρισα μια φυσική λίμνη με ιαματικές πηγές, αρχαίες κολόνες και δάφνες κι εντυπωσιάστηκα. Ετσι ξεκίνησε η συγκεκριμένη σειρά», μας λέει η ζωγράφος που για πρώτη φορά θα εκθέσει στην Κωνσταντινούπολη.
Καινούργια έργα μεγάλων και μεσαίων διαστάσεων από διαφορετικές ενότητες, όπως τα παράλια τοπία, οι καταρράκτες της Σαμοθράκης, οι γυμνοί λουόμενοι στις βοτσαλωτές παραλίες, όλα γύρω από τη θεματολογία του νερού που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια η Μαρία Φιλοπούλου, θα παρουσιαστούν στην ατομική της έκθεση με τίτλο «Su», που στα τουρκικά σημαίνει «Νερό». Θα φιλοξενηθεί τον Μάιο στην αίθουσα τέχνης «Teşvikiye Sanat Galerisi», την οποία διευθύνει ο εικαστικός και εκδότης Dogan Paksoy και παρουσιάζει κυρίως σύγχρονους Τούρκους καλλιτέχνες αλλά κι Ευρωπαίους.
«Είχε δει δουλειά μου πριν από δέκα χρόνια στην έκθεση «ArtPari» σε μια διοργάνωση της Γκαλερί Ζουμπουλάκη, όπου εκθέταμε μαζί με τον Χρήστο Μποκόρο και τη Δανάη Στράτου», λέει η ζωγράφος. «Ηθελε από τότε να κάνουμε μια έκθεση, καθώς ο ίδιος διαθέτει μια μεγάλη συλλογή έργων με θέμα το νερό και το χαμάμ. Θεματολογία που υπάρχει και στα δικά μου έργα. Τελικά ευοδώθηκε τώρα μετά από κάποια ταξίδια στην Κωνσταντινούπολη της Ιριδας Κρητικού, που έχει και την επιμέλεια. Θεωρώ πολύ καλή συγκυρία αυτή την έκθεση, γιατί η Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης είναι υψηλού επιπέδου και με μεγάλο ενδιαφέρον. Οι Τούρκοι είναι πολύ πιο οργανωμένοι από εμάς».
Η Μαρία Φιλοπούλου ανήκει στους καλλιτέχνες που έχουν διαρκή παρουσία στο εξωτερικό, εκτός από τις ατομικές εκθέσεις της στην Ελλάδα. Πέρυσι τέτοια εποχή εξέθετε στην γκαλερί «Belgravia» του Λονδίνου, φέτος στην Κωνσταντινούπολη, πώς τα καταφέρνει;
«Πάντα με ενδιέφερε το εξωτερικό», απαντά. «Επιδιώκω να εκθέτω εκτός Ελλάδας γιατί θέλω να βλέπω τα έργα μου σε σχέση με την καλλιτεχνική παραγωγή του εξωτερικού. Θεωρώ πολύ σημαντικό σε περιόδους κρίσεις να υπάρχει θετική ανταπόκριση για τα έργα μιας Ελληνίδας ζωγράφου, όπως συμβαίνει τώρα με την έκθεση στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί και πέρα ξέρω ότι το ένα φέρνει το άλλο. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, με ενδιαφέρει η Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης. Πιθανόν κάποιοι από τους διοργανωτές να έρθουν στην έκθεση».
Οσο για την εμμονή της με το νερό, λέει: «Από το 1999 που άρχισα να δουλεύω την ενότητα με τις παραλίες «κόλλησα» με το νερό. Ετσι κι αλλιώς ως άνθρωπος έχω εμμονή με το υγρό στοιχείο. Στην αρχή είχα φόβο για τις δυσκολίες του θέματος και τους κινδύνους που εγκυμονεί. Οταν ανακάλυψα, όμως, ότι μπορώ να έχω την προσωπική ματιά μου επάνω στο νερό, απελευθερώθηκα. Ζωγραφίζω μικρούς παραδείσους, στιγμές ευτυχίας γιατί και σαν άνθρωπος αισθάνομαι μεγάλη ευχαρίστηση από το νερό. Ολο αυτό μου δίνει μεγάλη ενέργεια, την οποία προσπαθώ να βγάζω στη ζωγραφική μου».
Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα κυκλοφορήσει κατάλογος. «Τόσο η σύνθετη εμβληματική αφήγηση όσο και η αναγνωρίσιμη γραφή των έργων της Μαρίας Φιλοπούλου προτείνονται στο τουρκικό κοινό ως ένα ιδεατό και συμβολικό συμπύκνωμα ελληνικότητας, που οι θεατές καλούνται να ανακαλύψουν και να περιηγηθούν κατά την παρουσίασή του στην Κωνσταντινούπολη», σημειώνουν οι διοργανωτές.
Στο εισαγωγικό της κείμενο η επιμελήτρια, η ιστορικός Τέχνης Ιρις Κρητικού γράφει μεταξύ άλλων:
«Οδηγούμενη από τις διαφάνειες της Αργολίδας στους σκοτεινούς βυθούς του Αιγαίου και τις αρχαίες δεξαμενές της μικρασιατικής Ιεράπολης, αναζητώντας επίμονα την απτή πεμπτουσία του ταξιδιωτικού χρόνου και τόπου και μαζί, τα έγκατα μιας αυτογνωσιακής κάθαρσης, η πρόσφατη έρευνα της Μαρίας Φιλοπούλου, αποτελεί φυσική βιωμένη εικαστική και αυτοβιογραφική συνέχεια της μακρόχρονης σχέσης της με το ζωοποιό νερό…». Τα καινούργια έργα της ζωγράφου υπερασπίζουν «για μία ακόμη φορά το ουσιαστικό ζητούμενο των γενναίων διαστάσεών τους, προτείνουν ανεξερεύνητους αυτοτελείς κόσμους που διεκδικούν την καταβύθιση του βλέμματος και δράττουν τη συγκίνηση του θεατή, ευφορικά ζωγραφικά πεδία μεσημβρινού χρόνου που παλλόμενα από την ίδια τους τη δυναμική, εγκαθιστούν τη ζωγραφική της σε νέες, συναρπαστικές συντεταγμένες. Διαδεχόμενο τη θεματική ενότητα των «Κολυμβητών», το μυστικιστικό τοπίο των σπλάχνων της Σαμοθράκης, σπαρμένο με καταρράκτες, βάθρες και φυσικές δεξαμενές, διαλύεται στα οργανικά του στοιχεία, άλλοτε ιδωμένο από ψηλά και άλλοτε εισχωρώντας στα υγρά άδυτα ενός ευφραντικού σύμπαντος διάστικτου από σιωπηλούς λουόμενους που εμβαπτίζονται ηδονικά στο νερό».
* INFO: Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 8 Μαΐου και θα διαρκέσει έως τις 7 Ιουνίου.
