Εκστασιασμένος κι άφωνος θωρώ τον Γιάννη Βρούτση

σαν το χταπόδι να κτυπά χάμω την ανεργία

να θριαμβεύει κι έπειτα με αθλητικό παπούτσι

να τρέχει και να κατακτά ανώτερα υπουργεία.

Αφού ανέτως νίκησε το αδηφάγο τέρας

που τον κοινωνικό ιστό είχε κατατροπώσει

θα 'ναι γι' αυτόν υπόθεση ωρών ή έστω μιας μέρας

κι απ' τα υπόλοιπα δεινά ευθύς να μας γλιτώσει.

Τόσον καιρό ψηφίζαμε Γιωργάκη και Αντώνη

μυαλό στην άδεια γκλάβα μας δεν είχαμε κουκούτσι

η άνοδος στον Γολγοθά νομίζω πως τελειώνει

αν βγάλουμε πρωθυπουργό τον μέγα Γιάννη Βρούτση.

Δεν είναι παλαιάς κοπής πολιτικός αγύρτης

εκκλησιάζεται συχνά και αυστηρά νηστεύει

ίσως γι' αυτό οράματα αντικρίζει σαν στυλίτης

και απ' τη μεγάλη εξάντληση για αλήθεια τα πιστεύει.

Σαν ναυαγοί βουλιάζουμε στου μνημονίου τη δίνη

και τα 'χουμε οι δύστυχοι ολότελα χαμένα

να 'ταν και να μας έδινε κάτι απ' αυτά που πίνει

να δούμε Θεού πρόσωπο κι εμείς με τα ληγμένα.

Σήμερα τα μετέωρα καρέκλες προμηνύουν

μα ο Βρούτσης στη μαστούρα του βλέπει παντού λιακάδες

δεν νοιάζεται που οι δανειστές το κράτος καταλύουν

άλλωστε μ' ένα νεύμα του σώζει πέντ' έξι Ελλάδες.

Μετέωρος [email protected]