Κόντευε μεσημέρι, όταν έφτασα στο ιχθυοπωλείο «Μυτιληνιός» του Στρατή Μπουρνού στου Ζωγράφου. Χταπόδια, σφυρίδες, καλαμάρια και τόσα άλλα πάνω στους πάγκους έτοιμα να σου… μιλήσουν. Τότε κατάλαβα ότι το να μην ξέρω από ψάρια δεν ήταν μειονέκτημα

→«Συμπεριφέρομαι στα ψάρια σαν να είναι μοσχεύματα»

Του Δημήτρη Σταθόπουλου

Είχα συνεννοηθεί με τον Στρατή τηλεφωνικά και κανονίσαμε να συναντηθούμε στο μαγαζί του. Εξυπηρετεί πελάτες και παράλληλα τους μιλάει για τα ψάρια, αυτά που επέλεξαν. Τους δίνει οδηγίες για την καλύτερη συντήρησή τους. Τους προτείνει τρόπους μαγειρέματος, εκτυπώνοντας μάλιστα την ίδια ώρα σχετικές συνταγές!

Ο «Μυτιληνιός» δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως το κλασικό ιχθυοπωλείο. Ο Στρατής τού δίνει άλλο αέρα. Το αναβαθμίζει. Το κάνει να ξεχωρίζει. «Αγαπάω πάρα πολύ αυτό που κάνω. Το ψάρι είναι ένα πολύ ευπαθές προϊόν και δύσκολο να το διαχειριστείς. Αν δεν το αγαπάς πολύ, δεν θα τα καταφέρεις». Η αφετηρία έγινε το 1988. Ο πατέρας του Νίκος με τον θείο του Γιάννη από τη Μυτιλήνη -συμπλοιοκτήτες αλιευτικών σκαφών- φροντίζουν και του στέλνουν από το νησί ό,τι καλύτερο. Με πλοία, με αεροπλάνα, το ψάρι είναι ολόφρεσκο και γρήγορα αυτό γίνεται γνωστό στην αγορά. Τα νέα διαδίδονται. Η αγορά τον στηρίζει. Οι παραγγελίες τόσες πολλές και τα οικογενειακά ψάρια δεν φτάνουν. Ερχεται σε επαφή και με άλλους ψαράδες από άλλες περιοχές της Ελλάδας (Χίο, Λήμνο, Αργολίδα κ.λ.π.) -γνωστούς της οικογένειας- διευρύνοντας έτσι την προμήθειά του καθώς παραλαμβάνει και από εκεί καθημερινά ολόφρεσκα ψάρια.

 Από το τηλέφωνο και το διαδίκτυο μέσω του www.psaradiko.gr

«Εχουμε πελάτες από όλη την Αθήνα για πάνω από 20 χρόνια και δεν τους έχω δει ποτέ» θα μου πει η Μαρία, σύζυγος του Στρατή, δυναμική επίσης παρουσία στο ψαράδικο. Και συνεχίζει: «Το τηλέφωνο δεν σταματάει να χτυπάει. Δεχόμαστε καθημερινά δεκάδες τηλεφωνήματα για παραγγελίες. Κυρίως ο σύζυγός μου και ένας υπάλληλός μας «ταξιδεύουν» τα αιγαιοπελαγίτικα ψάρια σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο με αυτοκίνητο ψυγείο και ειδικά «διασκευασμένες» μοτοσικλέτες μέσα σε λίγες ώρες, μέσα σε φελιζόλ με πάγο, ώστε να φτάσουν στον καταναλωτή ολόφρεσκα και υγειονομικά ασφαλή». Τα ψάρια πριν φύγουν από το κατάστημα καθαρίζονται και τοποθετούνται μέσω μιας ειδικής συσκευής vaccum ένα ένα σε κενό αέρος! Ωστόσο όμως ο Στρατής ακόμη και εδώ έχει πάει ένα βήμα παραπέρα. «Κάθε Τρίτη και Παρασκευή βράδυ εδώ και 6 μήνες γίνεται ένα ηλεκτρονικό παζάρι». Πιλοτικά, όπως λέει. Τα ψάρια μόλις παραληφθούν αυτές τις δύο ημέρες τα φωτογραφίζει και τα «ανεβάζει» στη σελίδα του στο www.psaradiko.gr , περιγράφοντας τον τόπο ψαρέματος, το είδος τους, το βάρος τους και την τιμή αγοράς τους! Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί on line με e-mail να κρατήσει το ψάρι της αρεσκείας του, αφού συγχρόνως μιλήσει τηλεφωνικά με τον Στρατή για να συνεννοηθεί για την ώρα και τον τόπο παράδοσής τους. Τα βράδια αυτά κάθεται με τα ακουστικά και τον υπολογιστή μπροστά του για αυτή την on line πώληση ψαριών! Δίπλα στην ταμειακή μηχανή υπάρχει ένας υπολογιστής. «Είναι πάντα ανοιχτός και τσεκάρουμε το e-mail. Δεχόμαστε παραγγελίες και τις ετοιμάζουμε άμεσα».

 Απ' όλη την Ελλάδα

Τα ψάρια για να φτάσουν εδώ πρωί, θα ταξιδέψουν όλη τη νύχτα. «Συνεργάζομαι με ψαράδες από το Ναύπλιο, τον Αστακό, νησιά των Κυκλάδων και πολλά άλλα μέρη. Γίνεται μια «μάχη» για να φτάσουν εδώ από την ώρα που θα ψαρευτούν μέσα σε λίγες ώρες, για να μην υπάρξει η παραμικρή απώλεια σε ό,τι έχει να κάνει με τη φρεσκάδα τους. Επιστρατεύουμε ταξί, ειδικά δοχεία μεταφοράς-συντήρησης με πάγο κ.ά. Η αρχή ήταν δύσκολη».

Οικογενειακή παράδοση

Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων σε ΑΕΙ, ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με τους υπολογιστές και εργάστηκε σε φαρμακοβιομηχανία και σε οικονομική εφημερίδα των Αθηνών. Μια μέρα αποφάσισε να τα σταματήσει όλα αυτά και να ασχοληθεί με τη λιανική πώληση ψαριών συνεχίζοντας με τον τρόπο αυτό την οικογενειακή παράδοση. «Ο παππούς μου αλλά και ο πατέρας μου με τον θείο μου διέθεταν από τις αρχές του αιώνα αλιευτικά σκάφη μέσης και παράκτιας αλιείας (μηχανότρατες και γρι γρι ) στη Μυτιλήνη. Μεγάλωσα μέσα σε οικογένεια ιχθυοπαραγωγών και εκεί ήταν που έμαθα όλα τα μυστικά». Δεν αρκείται σε αυτά. Επιλέγει πριν από ένα χρόνο να παρακολουθήσει το Τμήμα Μικροβιολογίας Τροφίμων του Ανοιχτού Πανεπιστημίου του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών . «Η επιστημονική εκμάθηση πρακτικών είναι πολύ σημαντική σε όλη μας τη ζωή, για να μπορέσουμε να βελτιώνουμε συνεχώς τη δουλειά μας».

Τα προβλήματα

«Δυστυχώς, πρακτικά δεν μπορούμε να ενταχθούμε σε κανένα από τα πολυδιαφημισμένα ευρωπαϊκά προγράμματα ενίσχυσης για εκσυγχρονισμό της μικρομεσαίας επιχείρησής μου. Ολα αυτά «υλοποιούνται» μέσω των ιδιωτικών εμπορικών τραπεζών, όπου οι ίδιες προωθούν τα δικά τους προγράμματα που τους αποδίδουν τεράστια κέρδη».

…………………………………………………………………………………………………….

Μείωση αλιευμάτων και καταστροφή στην ελεύθερη αλιεία

Οσον αφορά τη μείωση των ελεύθερων αλιευμάτων στη χώρα μας ο κ. Μπουρνούς στην ερώτησή μου γιατί συμβαίνει αυτό αναφέρει: «Οι περιορισμοί που ισχύουν σήμερα στην αλιευτική δραστηριότητα όλων των αλιευτικών εργαλείων βασίζονται σε ένα βασιλικό διάταγμα του 1966! Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση και αποσπασματικά ανακοινώνονται μέτρα στην κατεύθυνση προστασίας του γόνου. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι δεν χρηματοδότησε η πολιτεία από το 2008 έως τα μέσα του 2013 το εθνικό πρόγραμμα συλλογής αλιευτικών δεδομένων μέσω του δορυφορικού συστήματος παρακολούθησης της αλιείας, με αποτέλεσμα ως χώρα να μην έχουμε στοιχεία για τα αλιεύματα! Δεν έγινε δυνατή η συγκέντρωση στοιχείων προκειμένου να παρθούν κάποια μέτρα…»