Η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στην ελληνική πραγματικότητα φέρνει συζητήσεις για νέους πολιτικούς σχεδιασμούς στο σχήμα της μείζονος αντιπολίτευσης
Του Φώτη Παπούλια
Η ρήση του Κ. Καραμανλή «έξω πάμε καλά» φαίνεται να δικαιώνεται στο πρόσωπο του Α. Τσίπρα. Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μπορεί να κουβαλάει στις αποσκευές του τα εύσημα από τους πέραν του ατλαντικού συνομιλητές του, όμως η επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα απαιτεί πλέον νέους σχεδιασμούς και νέα τακτική.
Η έστω και οριακή δημοσκοπική υποχώρηση έναντι της Ν.Δ. προκαλεί ήδη συζητήσεις στο εσωτερικό του σχήματος. «Τώρα θα φανεί η κοινωνική πραγματικότητα, οι μειώσεις των μισθών και των συντάξεων θα οδηγήσουν τα μεσαία στρώματα σε εξαθλίωση» επισημαίνουν στελέχη, τα οποία εκτιμούν ότι το κόμμα οφείλει να ξεκαθαρίσει τη στάση του απέναντι στην κυβέρνηση. Επιμένουν μάλιστα ότι ο βασικός αντίπαλος είναι ο Α. Σαμαράς και όχι οι δύο «κυβερνητικοί συνεταίροι», εκ των οποίων ο ένας (Ευάγγ. Βενιζέλος) πολιτικά φυτοζωεί και ο έτερος (Φ. Κουβέλης) απλώς «συμπαρίσταται» στους άλλους δύο.
Στη λογική αυτήν, λοιπόν, διαπιστώνουν έλλειμμα συντονισμού και οργανωτικότητας, ο συνδυασμός των οποίων οδηγεί μερικές φορές το κόμμα σε έναν ιδιότυπο απολογητικό λόγο ακόμα και όταν εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι «τα χαλκεία καταρρέουν».
«Χρειάζεται καλύτερος συντονισμός, είναι ευθύνη της ηγετικής ομάδας να έχει σχέδιο, προοπτική και στρατηγική, να γνωρίζει άριστα την επικοινωνιακή στόχευση» επισημαίνει ο Αν. Καρίντζης. Ουσιαστικά αυτό που το τελευταίο διάστημα συζητείται ευρέως περί «αυτοσχεδιασμών και προχειρότητας» είναι και το κύριο θέμα που ο Α. Τσίπρας θα πρέπει να αντιμετωπίσει. Και οι προτάσεις εκτείνονται από τη δημιουργία ενός θεσμοθετημένου επικοινωνιακού οργάνου μέχρι την αναδιάρθρωση και ενίσχυση του συστήματος επικοινωνίας, και, το κυριότερο, να αποκτήσει μια ενοποιημένη λειτουργικότητα η κοινοβουλευτική ομάδα, ώστε να μην παρατηρούνται τα φαινόμενα της «πολυγλωσσίας».
Γιατί αν παγιωθεί η υποχώρηση, τότε όπως εκτιμούν συνεργάτες του προέδρου «δύσκολα θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε την κατάσταση και θα βρεθούμε να κυνηγάμε την κυβέρνηση, και όχι αυτή εμάς όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα».
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αναζητηθούν νέες συμμαχίες αλλά και αλλαγή τακτικής απέναντι σε κοινωνικά στρώματα. «Είναι αναγκαίο το άνοιγμα στα μικρομεσαία και μεσαία κοινωνικά στρώματα, και αυτό απαιτεί να επικοινωνήσουμε μαζί τους με διαφορετικούς όρους» τονίζουν στελέχη που παρακολουθούν τη «συμπεριφορά» του άλλοτε εκλογικά στιβαρού «κεντρώου χώρου». Ουσιαστικά ο Α. Τσίπρας θα πρέπει να ξεπεράσει την αναντιστοιχία κόμματος – κοινωνίας με μια απλή εξίσωση. «Ή θα μάθουμε να σκεφτόμαστε με τη λογική ότι εκπροσωπούμε το 27% και όχι το 4% ή διαφορετικά θα μιλάμε για ακόμα μία χαμένη ευκαιρία» ισχυρίζονται στελέχη τα οποία επί της ουσίας θέτουν και θέμα λειτουργίας της ομάδας που έχει δημιουργηθεί, έστω ατύπως, γύρω από τον πρόεδρο.
Από την άλλη πλευρά αναζητείται σχέδιο δράσης στο κοινωνικό επίπεδο, ένα «δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης» όπως το αποκαλούν, κυρίως στελέχη του «Αριστερού Ρεύματος», τα οποία επιμένουν ότι η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση πρέπει να δίνεται «σε πολιτικό επίπεδο και όχι σε διαδικαστικού χαρακτήρα ζητήματα».
Στο κλίμα αυτό ο Α. Τσίπρας θα πρέπει να βρει τρόπους να δώσει νέα πνοή στο εγχείρημα. Και αν έφερε παγωμένο αέρα από τη Νέα Υόρκη στην Κεντρική Επιτροπή το Σαββατοκύριακο, θα πρέπει να ζεστάνει το κόμμα του…
