04/05/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ο Σωτήρης Λυμπερόπουλος άφησε τα οικονομικά και ζει από τη φύση

Συλλέκτης άγριας τροφής και τροφοδότης εστιατορίων με καθαρά προϊόντα

Η Radiki μετά την ελληνική αγορά σχεδιάζει τώρα την εξαγωγή άγριων χόρτων σε συνδυασμό με την ξήρανση.
      Pin It

Η Radiki μετά την ελληνική αγορά σχεδιάζει τώρα την εξαγωγή άγριων χόρτων σε συνδυασμό με την ξήρανση

 

Της Αλεξάνδρας Λεφοπούλου

 

Στο τέλος της ημέρας, αφού έχει μαζέψει λεμόνια, είναι εντελώς κουλ, όπως μου εξηγεί, και πίνει το τσάι του έτοιμος να απαντήσει στις ερωτήσεις μου. Τον ρωτώ πώς ξεκίνησε και μου διηγείται, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να επαναληφθεί, την ιστορία του. Η επαγγελματική διαδρομή, που οδηγεί σε μία από τις δυναμικότερες startups σήμερα, ξεκινά για τον Σωτήρη Λυμπερόπουλο κάπου στον Πειραιά, όταν απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου του Πειραιά, ακολουθεί μεταπτυχιακές σπουδές στο Cranfield, στην Αγγλία, δουλεύει σε μια πολυεθνική σε οικονομετρικά μοντέλα και επιστρέφει στην Ελλάδα για να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση.

Δεν άντεχε το τσιμέντο

 

Ωστόσο αυτή η ζωή «στα τσιμέντα της πόλης», το άγχος και οι ρυθμοί δεν του ταιριάζουν και ανήσυχος όπως είναι αφήνει τη σιγουριά και δουλεύει σε ένα περιοδικό για μοτοσικλέτες.

 

«Ηταν μια δουλειά που μου έδινε άπλετο χρόνο να σκεφτώ και τη δυνατότητα να ταξιδέψω πολύ στη φύση κάνοντας σκι και windsurf. Εκανα πολύ windsurf και χαλάρωνε πολύ το μυαλό μου» μας εξηγεί και έτσι… πολύ χαλαρά μια μέρα πήρε τα πράγματά του και έφυγε νιώθοντας την ανάγκη της αναζήτησης. Αρχικά στην Κρήτη, στη Σητεία, μετά στην Πύλο κι από εκεί κάποια στιγμή βρίσκεται στις Ράχες Μεσσηνίας, στο χωριό του πατέρα του. Εκεί ξαφνικά χαίρεται τη φύση. Ανάμεσα στο βουνό και στη θάλασσα, με έναν κήπο στην άκρη του σπιτιού αποφασίζει να περάσει τον χειμώνα στο χωριό όπου περνούσε τα παιδικά του χρόνια. Εκεί απλοποιεί τη ζωή του. Εχοντας την ανάγκη να σκεφτεί αλλά και να ζήσει, αρχίζει να μαθαίνει σιγά σιγά τα μυστικά της γης ξεκινώντας από αυτά των χόρτων. Μαθαίνει απλούς κανόνες επιβίωσης και τρέφεται με ό,τι παράγει η γη. Χαίρεται τη διαφορετική αυτονομία που του προσφέρει η καινούργια του ζωή.

 

 Η έμπνευση

 

Συνειδητοποιεί πόσο απλό είναι να γευτεί κανείς αυτή τη σπάνια βιοποικιλότητα που προσφέρει η ελληνική γη και το συνδέει με ανάλογες εμπειρίες από καλά εστιατόρια στα οποία σύχναζε κατά καιρούς. Τότε αρχίζει να αποκτά και σχέδιο και να γίνεται ο ίδιος καλλιεργητής. Παράλληλα ξεκινά να κάνει επάγγελμα μια πρωτότυπη υπηρεσία: να παρέχει κυρίως σε σεφ και εστιατόρια προϊόντα αγνά και νόστιμα. Διαβάζει βιβλία βοτανολογίας και γεωπονικής, μαθαίνει τα μυστικά από τους ντόπιους, παίρνει τα βουνά και εξερευνά.

 

Με προϊόντα που ο ίδιος χαρακτηρίζει άγρια τροφή ξεκινά να προμηθεύσει κυρίως γνωστά εστιατόρια στην Αθήνα, όπως το «Milos» του Χίλτον. Κάνει επαφές με γνωστά και διακεκριμένα εστιατόρια. Γνωστοί σεφ τον εμπιστεύονται κι ο Σωτήρης με τη σειρά του εκτιμά τη στήριξή τους, μια και του άνοιξαν τον δρόμο όταν δεν τον ήξερε κανείς. Αυτό που προσφέρει το Radiki.com είναι προϊόντα, κυρίως σε άγρια μορφή, που συλλέγονται από τον ίδιο τον Σωτήρη και την ομάδα του κατευθείαν από τη φύση ή καλλιεργούνται χωρίς λιπάσματα και φάρμακα σε μικρές ποσότητες χρησιμοποιώντας τοπικούς σπόρους της Μεσσηνίας. Μπορεί, όπως εξηγεί ο ίδιος, οι ντομάτες του να μην έχουν το τέλειο κόκκινο χρώμα και τα μαρούλια του να έχουν τρύπες, ωστόσο παραπέμπουν στην αυθεντική «πρωτόγονη» γεύση που όλοι θυμόμαστε, ενώ σταδιακά και τα προϊόντα του βελτιώνονται. Μαθαίνει τις ποικιλίες, αναζητά σπόρους και εξελίσσεται διαρκώς μαζί με τη startup του.

 

Χωρίς τραπεζικό δανεισμό, με μοναδική χρηματοδότηση ένα χρηματικό ποσό της τάξης των 25.000 ευρώ, την παροχή ενός χαμηλότοκου δανείου 25.000 ευρώ, καθώς και υπηρεσίες καθοδήγησης και υποστήριξης από την επιτυχημένη επιχείρηση GAEA που αποτελούσε το βραβείο από τον «Reinspiring Greece from the Youth UP», ο οποίος δημιουργήθηκε από την εταιρεία τροφίμων GAEA σε συνεργασία με την Τράπεζα Πειραιώς, την RSM Inter¬national και την Αμερικανική Γεωργική Σχολή, αλλά και τη διάκρισή του στην Παγκόσμια Εβδομάδα Επιχειρηματικότητας, που διοργάνωσαν τον Νοέμβριο του 2013 οι Industry Disruptors – Game Changers (ID-GC), η Radiki ανοίγεται με προσοχή αλλά και πολύ δυναμισμό σε νέα σχέδια, όπως αυτό της εξαγωγής άγριων χόρτων συνδυασμένο με ανάπτυξη διαδικασίας ξήρανσης προκειμένου να βοηθηθεί η μεταφορά τους σε μεγαλύτερες αποστάσεις.

Οι δυσκολίες του εγχειρήματος της Radiki

 

«Η πλειονότητα των προϊόντων που διαπραγματευόμαστε είναι από τη Μεσσηνία. Εχουμε τα προβλήματα που έχει ένας επιχειρηματίας, αλλά η ζωή στη Μεσσηνία είναι πολύ διαφορετική. Για παράδειγμα, σήμερα μαζεύαμε λεμόνια και το μεσημέρι, στη διακοπή που κάναμε, πήγα για μπάνιο στη θάλασσα. Αυτές οι στιγμές ηρεμίας στη θάλασσα είναι που δίνουν τη δυνατότητα για μια διαφορετική ζωή. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν στην επαρχία και κάνουν πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές, που είναι ασυνήθιστες στην πόλη. Την πρώτη περίοδο όταν ήρθα στη Μεσσηνία υπήρχε, όπως ήταν φυσικό, αρκετή δυσπιστία, αλλά ο χρόνος δημιουργεί την εμπιστοσύνη. Κάποιοι άνθρωποι πίστεψαν σε μένα κι έτσι ξεκινήσαμε. Εγώ δεν ήμουν ο ειδικός στην παραγωγή προϊόντων, αλλά αυτό που είχα να πουλήσω αρχικά ήταν να μεταφέρω το μήνυμα για το τι προϊόντα θέλει η αγορά. Μπορώ με λίγα λόγια να συνδέσω το προϊόν με τον προμηθευτή.

 

Η Ελλάδα είναι μια πολύ σημαντική χώρα, αλλά μια λιγότερο σημαντική αγορά με την έννοια του μεγέθους. Είναι ένα πολύ ωραίο μέρος για να ζεις, αλλά για να διασκορπιστείς εμπορικά είναι σημαντικό να βγεις σε άλλες αγορές. Τα ελληνικά προϊόντα είναι καταπληκτικά».

 

Σήμερα, η Radiki συνεργάζεται με μια εταιρεία στη Γαλλία, που παρέχει παρόμοιες υπηρεσίες τροφοδοσίας σε πολύ καλά γαλλικά εστιατόρια. Τροφοδοτούν τη γαλλική αγορά με προϊόντα που της λείπουν. Η δυναμική είναι τεράστια, σύμφωνα με τον Σωτήρη Λυμπερόπουλο, για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα και ειδικά εκείνα της Μεσσηνίας. Αναφέρει χαρακτηριστικά το παράδειγμα Ολλανδού συνεργάτη που έκπληκτος τον ρώτησε αν υπήρχε πρόβλημα στην πρόβλεψη του καιρού τον Φεβρουάριο. «Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η περιοχή της Μεσσηνίας είχε 10 μέρες συνεχούς ηλιοφάνειας! Με λίγα λόγια βιομηχανία μπορούν να έχουν όλοι, εμείς όμως έχουμε ήλιο και πρέπει να τον εκμεταλλευτούμε».

 

Scroll to top