Δημοτικές εκλογές στα Βριλήσσια

Με αφορμή εκτενές ρεπορτάζ του συντάκτη σας Μιχαήλ – Αγγελου Κωνσταντόπουλου (6 Μαΐου, σελ. 29), σχετικά με τους συνδυασμούς που μετέχουν στις δημοτικές εκλογές στα Βριλήσσια, επιτρέψτε μου για την ακρίβεια των -πράγματι, δυσανάγνωστων- γεγονότων να διευκρινίσω τα εξής:

Η «Δράση για μια άλλη πόλη» είναι ένα από τα ελάχιστα δημοτικά σχήματα στη χώρα με γνήσια κινηματικά χαρακτηριστικά, που λειτουργεί ως αυθεντική και ανεξάρτητη αυτοδιοικητική συλλογικότητα από το 2006. Από τότε εκπροσωπείται συνεχώς και στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας. (Το 2006 είχε λάβει ποσοστό 8,5% και το 2010 14%). Δεν πρόκειται συνεπώς περί κάποιας νέας ή «προσωπικής» παράταξης, που προέκυψε «εξ αντανακλάσεως», όπως σαφώς αφήνει να εννοηθεί το άρθρο σας, αλλά για μια συλλογικότητα με ιστορικότητα, που έχει κερδίσει την εκτίμηση της τοπικής κοινωνίας. Με την ίδια ακριβώς καταγραμμένη ταυτότητα και σύνθεση συμμετέχουμε και στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.

Οι «κόντρες στον ΣΥΡΙΖΑ», στις οποίες αναφέρεται το δημοσίευμά σας (που πράγματι είχαν ως κατάληξη, με οριακή πλειοψηφία μίας ψήφου, τη δημιουργία, λίγο προ των εκλογών, ενός αμιγώς κομματικού ψηφοδελτίου), αφορούσαν αποκλειστικά την Tοπική Oργάνωση μελών του ΣΥΡΙΖΑ και όχι την παράταξή μας, η οποία ουδέποτε συνάρτησε την πορεία της από την έκβασή τους και εξακολουθεί, όπως τα προηγούμενα 8 χρόνια, να συμπορεύεται με τα πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και της ευρύτερης Aριστεράς, που, παρά τα συμβάντα, αντιλαμβάνονται στην πράξη την ανάγκη αυτονομίας των τοπικών προσπαθειών από κάθε είδους κομματικές επιδιώξεις.

Παρακαλώ συνεπώς για την αποκατάσταση της πραγματικότητας σε ό,τι αφορά τη φυσιογνωμία της προσπάθειάς μας.

Γιάννης Τσούτσιας

υποψήφιος δήμαρχος Βριλησσίων

με τη «Δράση για μια άλλη πόλη»

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Φύλα

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι όχι μόνον θεωρούσαν ισότιμα τα δύο φύλα αλλά και παραδέχονταν, υπερτόνιζαν τη δύναμη της γυναίκας, την επιρροή της στη διαμόρφωση και «κρατικών συμπεριφορών», της Ιστορίας.

Από θεών άρξασθε: το Δωδεκάθεο περιλαμβάνει και θεές ισάξιες με τους «συναδέλφους τους» άρρενες θεούς. Την Ηρα, που «άνευ ευνής», χωρίς να κοιμηθεί με άρρενα, γέννησε τον Ερμή. Και σε άλλες ασιατικές θρησκείες παρθένες γεννούν θεούς, επομένως, η παρθένος Μαρία που γέννησε τον Χριστό δεν είναι καμιά «πρωτοπορία» της εβραϊκής ή χριστιανικής θρησκείας. Την Αθηνά, που σε διαγωνισμό των κατοίκων τής μετέπειτα Αθήνας μεταξύ αυτής και του Ποσειδώνα για το όνομα που θα δοθεί στον κατοικημένο αυτόν τόπο νίκησε και πήρε τ’ όνομά της (δηλαδή, οι θεές και ισχυρότερες των αρρένων θεών). Η Αφροδίτη, η Αρτεμις, Δήμητρα, Εστία κ.ά.

Ας περάσουμε και σε γυναίκες θνητές. Ας αρχίσουμε από την ωραία Ελένη. Κόρη του Διός και της Λήδας ή του Τυνδάρεω -και άλλες σχετικές ιστορίες υπάρχουν. Παντρεύτηκε τον βασιλιά της Σπάρτης Μενέλαο. Σε απουσία του, επισκέφθηκε τη Σπάρτη ο γιος του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου, Πάρις, τον μάγεψε η ομορφιά της, την έκλεψε, την πήγε στην Τροία -υπάρχουν και άλλες ιστορίες-, την παντρεύτηκε. Και οι Αχαιοί -οι Ελληνες- προσβληθέντες, με επικεφαλής τον αδερφό του Μενέλαου, τον βασιλιά των Μυκηνών Αγαμέμνονα, εξεστράτευσαν στην Τροία, την καταλάβανε, την καταστρέψανε και ξαναφέρανε την Ελένη στη Σπάρτη…

Και κατά τον πόλεμο στην Τροία, οι συμπολεμιστές του Αχιλλέα τού δώσανε την πανέμορφη κόρη της Τροίας, τη Βρισηίδα. Αλλά, για κακή του τύχη, άρεσε και του αρχιστράτηγου Αγαμέμνονα και του την πήρε! Ο Αχιλλέας, δικαιολογημένα, προσεβλήθη, θύμωσε, αποτραβήχτηκε από τις μάχες -ήτανε το καλύτερο παλικάρι των Ελλήνων-, διχάστηκαν και παραλίγο να χάσουν τον πόλεμο για μια γυναίκα! Ας αναφέρουμε και τη γυναίκα του Οδυσσέα, που «σκυλοπνίχτηκε» δέκα χρόνια στις θάλασσες, παράτησε «ζωή χαρισάμενη» σε παλάτια και αγκαλιές Θεαινών και Νυμφών για να γυρίσει στη γυναίκα του την Πηνελόπη που και αυτή τον περίμενε, αποκρούοντας τις πιεστικές προτάσεις των μνηστήρων με διάφορες πονηριές είκοσι χρόνια.

Εκτός από τις γυναίκες των ομηρικών χρόνων πολλές εκατοντάδες γυναίκες αναφέρουν οι τότε συγγραφείς που παίξανε σημαντικό ρόλο στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων αλλά και γενικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Μερικά ονόματα: Ιφιγένεια, Αντιγόνη, Κλυταιμνήστρα, Μήδεια, Σαπφώ, οι γυναίκες της Αθήνας που κάνανε «ερωτικό σαμποτάζ» στους άντρες τους για να τους εξαναγκάσουν να κάνουν ειρήνη, η Ασπασία του Περικλή που τον ενέπνευσε για τα έργα του, η βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα (Πτολεμαίου) κ.ά.

Με την παρακμή και την κατάρρευση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, τη ρωμαιοκρατία, τον χριστιανισμό που έσπρωχνε τις γυναίκες στα μοναστήρια για να ασκητεύουν και να προσεύχονται για να κερδίσουν τη «μέλλουσα ζωή» η θέση της γυναίκας συνεχώς υποβαθμίζεται, στην Αλεξάνδρεια οι χριστιανοί, λέγεται με παρακίνηση του επισκόπου, διαμέλισαν τη νεοπλατωνική φιλόσοφο, γεωμέτρη, μαθηματικό Υπατία (370-415 μ.Χ.), για να φτάσουμε στις μέρες μας, 2014, και να λειτουργούν οργανώσεις με σκοπό να αγωνίζονται για την «ισότητα των δύο φύλων»…

Δημήτρης Κυριαζής

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Αβυσσος

Οι ισορροπίες αλλάζουν. Η εποχή των μεταλλάξεων προσδίδει τη διαφοροποίηση των ιδεών και θέτει σε αμφισβήτηση την εξέλιξη. Η πρόοδος επιβάλλει και τη μεταβολή των κοινωνικών σχέσεων. Οι αντιλήψεις είναι πια διαφορετικές. Δεν στηρίζονται στις ηθικές αξίες. Αντίθετα, προβάλλει η ματαιότητα. Αυτή είναι η άβυσσος του ψεύδους.

Αλέξιος Μαυρουδής