Αποκαλυπτικό δημοσίευμα των «F.T.» για το δημοψήφισμα που είχε προτείνει ο Παπανδρέου, επιδιώκοντας να στριμώξει τον Α. Σαμαρά, κάνοντας έξαλλους Μέρκελ, Σαρκοζί και προκαλώντας τηλεφωνήματα από τον επικεφαλής της Κομισιόν σε Αντώνη και Βαγγέλη
Σε ρεπορτάζ που υπογράφει ο επικεφαλής του γραφείου των «Financial Times» στις Βρυξέλλες, Peter Spiegel, αναφέρεται ότι μετά τη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών της 26ης Οκτωβρίου 2011, όπου συμφωνήθηκε το δεύτερο μνημόνιο και το PSI, η κατάσταση στην Ελλάδα έβγαινε εκτός ελέγχου. Το Σαββατοκύριακο εκείνο ο Γ. Παπανδρέου συγκαλεί μια σύσκεψη πολύ στενών συνεργατών του, στους οποίους παρουσιάζει το σχέδιό του για δημοψήφισμα σχετικά με τη συμφωνία.
Κατά Καστανίδη σύσκεψη
Στη σύσκεψη αυτή, σύμφωνα με τα όσα γράφει στο βιβλίο του ο πρώην υπουργός Χάρης Καστανίδης, μέρος του οποίου προδημοσίευσε η «Εφ.Συν.» στις 18.3.14, συμμετείχαν, εκτός του ιδίου, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δημ. Ρέππας, ο πρόεδρος της Βουλής Φίλ. Πετσάλνικος και η διευθύντρια του πρωθυπουργικού γραφείου Ρεγγίνα Βάρτζελη.
Εκεί συμφώνησαν να προχωρήσει η ιδέα του δημοψηφίσματος, αφού εγκριθεί από την κοινοβουλευτική ομάδα και το υπουργικό συμβούλιο, όπως και έγινε.
Σύμφωνα με τον P. Spiegel, όταν ο Ν. Σαρκοζί έμαθε για το δημοψήφισμα, εξοργίστηκε και, κατόπιν ψυχραιμότερων σκέψεων, κατέληξε στην άποψη ότι έπρεπε μεν να γίνει δημοψήφισμα, αλλά με μόνο ερώτημα την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Με την άποψη αυτή συμφώνησε και η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ και κάλεσαν τον Παπανδρέου στις Κάνες, όπου σε 48 ώρες θα διεξαγόταν η σύνοδος του G20.
Στο Βερολίνο, η Α. Μέρκελ διχάστηκε για το θέμα του «Grexit», και πολλοί σύμβουλοι, ειδικά ο ισχυρός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υποστήριξαν ότι θα έφερνε πιο κοντά τα 16 εναπομείναντα μέλη της ευρωζώνης και θα τους έδινε τη δυνατότητα να βγουν από την κρίση.
Και η κατά Σαρκοζί
Στις Κάνες ο Ν. Σαρκοζί συγκάλεσε σύσκεψη, μία ώρα πριν συναντηθούν με τον Παπανδρέου, για να συμφωνήσουν στον τρόπο με τον οποίο θα τον αντιμετωπίσουν. Συμμετείχαν η Α. Μέρκελ, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρόεδρος του Eurogroup, η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και οι δύο πρόεδροι της Ε.Ε., Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Χέρμαν Βαν Ρομπάι.
Στη συνάντηση, πολλοί από τους συμμετέχοντες έμειναν άναυδοι. Στο ημερολόγιό του, ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Φρανσουά Μπαρουάν έκανε λόγο για ψυχολογικό πόλεμο. Αλλοι, ειδικότερα οι δύο πρόεδροι της Ε.Ε., είπαν στη συνέχεια στους συνεργάτες τους ότι ένιωθαν πολύ άβολα με το γεγονός πως μια μικρή ομάδα Ευρωπαίων ηγετών πίεζαν τον εκλεγμένο πρωθυπουργό μιας χώρας. «Ποτέ δεν είδα μια συνάντηση τόσο έντονη και τόσο δύσκολη» είπε ένας εξ αυτών των συνεργατών.
Από τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου με τον Ε. Βενιζέλο έφτασαν στην αίθουσα, ο Ν. Σαρκοζί ξεκίνησε μια στοχευμένη, οργισμένη αποκήρυξη της απόφασης του Παπανδρέου για δημοψήφισμα. Οι Ελληνες προσπάθησαν να αντεπιτεθούν. Ο Παπανδρέου παρουσίασε το σχέδιό του: το δημοψήφισμα θα γινόταν σε έναν μήνα και θα ανάγκαζε τον Σαμαρά και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους να ευθυγραμμιστούν, δεδομένου ότι ακόμη και οι πιο δηλητηριώδεις επικριτές του δεν θα μπορούσαν να αντιταχθούν στη μόνη σωτηρία για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη.
Η ώρα του Βαγγέλη
Οσοι βρίσκονταν στην αίθουσα είπαν ότι ο Παπανδρέου εμφανώς αποθαρρύνθηκε, καθώς συνεχιζόταν η μάχη. Οταν κουράστηκε, ο Ευάγγ. Βενιζέλος ανέλαβε δράση, κάτι που για πολλούς ήταν ένδειξη ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι έχει εξαντλήσει την πολιτική του δύναμη και ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος από καιρό εποφθαλμιούσε την πρωθυπουργία, κινήθηκε για να εκμεταλλευθεί την αλλαγή των συνθηκών. Ηταν η αλλαγή στη γλώσσα του σώματος που πρόσεξε ο Μπαρόζο, ο οποίος καθόταν σιωπηλός.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εν αγνοία του Ν. Σαρκοζί και της Α. Μέρκελ, τηλεφώνησε στον Α. Σαμαρά, τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από το ξενοδοχείο του πριν ξεκινήσει η συνάντηση. Γνώριζε ότι εκείνος ήθελε απεγνωσμένα να αποφύγει το δημοψήφισμα.
Ο Α. Σαμαράς τού είπε ότι τώρα ήταν πρόθυμος να συνυπογράψει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ – κάτι που επιμελώς απέφευγε επί μήνες, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία.
Ο Μπαρόζο, χωρίς να αναφέρει τη συνομιλία, ξεκίνησε τη συζήτηση για πιθανά ονόματα τεχνοκρατών που θα μπορούσαν να πάρουν τα ηνία από τον Παπανδρέου σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το πρώτο πρόσωπο που ανέφερε ο Μπαρόζο ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μία εβδομάδα, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα.
Ο Ν. Σαρκοζί έκλεισε τη συνάντηση λέγοντας στον Παπανδρέου να επιστρέψει στην Αθήνα και να «πάρει μια απόφαση» και ο Μπαρόζο πήρε τον Βενιζέλο στην άκρη. «Πρέπει να σκοτώσουμε αυτό το δημοψήφισμα» του είπε. Ο υπουργός Οικονομικών συμφώνησε σχεδόν αμέσως.
Κατά την πτήση προς την Αθήνα, ενώ ο Γ. Παπανδρέου κοιμόταν, ο Βενιζέλος συνέταξε μια δήλωση αποκήρυξης του δημοψηφίσματος. «Η θέση της Ελλάδας μέσα στο ευρώ είναι μια ιστορική κατάκτηση της χώρας που δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση». Το δημοψήφισμα του Παπανδρέου είχε πεθάνει. Οπως και η πρωθυπουργία του.
Χ.ΙΩ.
