Κάλπηδες κάλπης κάλπισμα καλπάζοντας καλπίζουν, σκαλώνοντας σε καρπαζιές το σκαλπ τους καλλωπίζουν. Κατά τα φαινόμενα, οδεύομεν προς εκλογάς εις τας οποίας εκτίθεται πας πικραμένος. Ευρωπαϊκές, περιφερειακές, δημοτικές. Τοπικά συμβούλια, διαμερισματικές επιτροπές, αιρετοί γειτονιάς, εκλεγμένοι πολυκατοικίας, διορισμένοι μονοκατοικίας, δοτοί δωματίου. Οι επικεφαλής έπειτα από εργώδη προσπάθεια μηνών κατόρθωσαν εν τέλει να καταρτίσουν τα ψηφοδέλτια. Προτάθηκαν εκπρόσωποι από τα δύο φύλα, τα τρία κακά της μοίρας μας, τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, τις πέντε ηπείρους, τα έξι δάκτυλα βασιλικού φάσκελου και τις επτά πληγές του Φαραώ.
Λοξοκοίταξαν προς όλες τις κατευθύνσεις κολακευμένοι οι εκκολαπτόμενοι κομισάριοι, προβάλλοντας σθεναρή αντίδραση αρχικώς, αρνούμενοι σκερτσόζικα στη συνέχεια και ενδίδοντας μετέπειτα, ευελπιστώντας ότι θα βγουν καλποπρόσωποι. Ατιμη λέξη η κάλπη. Ετσι ονομαζόταν το δοχείο όπου οι σύγχρονοι του Ομήρου εναπόθεταν την τέφρα των νεκρών. Στα χρόνια μας οι κάλπες χρησιμοποιούνται ως σκεύη εντός των οποίων οι ισχυροί μετατρέπουν σε στάχτη τα όνειρα και τις ελπίδες των αδυνάτων, την εγκιβωτίζουν επί τέσσερα χρόνια, κρατώντας την ενέχυρο ώστε να μπορούν να ορίζουν τις μοίρες μας.
Εικάζεται ότι οι Τούρκοι δανείστηκαν από τα ελληνικά το επίθεμα καλπ- (kalp), του προσέδωσαν την πραγματική του σημασία την οποία μετερχόμεθα σήμερα ως αντιδάνειο. Ο κάλπης περιγράφει, λοιπόν, τον αναξιόπιστο, τον ψεύτη, τον υποκριτή και τον απατεώνα, έννοιες που σχετίζονται άμεσα με τον τρόπο που γίνονται οι εκλογές από καταβολής ελληνικού κράτους. Οι υποψήφιοι μιλούν με ωραία λόγια, τάζουν λαγούς στιφάδο, δεν δυσαρεστούν κανέναν, χαμογελούν ακόμα και όταν τους κράζουν, ευπροσήγοροι και προσηνείς προσφέρονται να μας σώσουν. Το σχετικό ρήμα διατηρεί και το νόημα του τελειώνω.
Ορρωδούν προ του αποτελέσματος τα καϊνάρια μας. Διότι η κάλπη ως έγκυος κυοφορεί πρωτίστως κινδύνους. Δεν τους παίρνουν ωστόσο στα σοβαρά. Κοιμούνται κι ονειρεύονται την κεφαλή τους περιβεβλημένη από το φωτοστέφανο της δόξας, του κλέους και του κάλλους κι ας πρόκειται για κάλους. Οι περισσότεροι βέβαια θα μαυριστούν από τους ψηφοφόρους. Σενεγαλέζοι θα μοιάζουν δευτεριάτικα κι ας με πουν ρατσιστή.
Στα πρώτα χρόνια της Βικιπαιδείας, μια παρέα θέλησε να δοκιμάσει την αξιοπιστία της προσθέτοντας στους υποψηφίους για τις προεδρικές εκλογές του Κονγκό τον κατάξανθο φίλο της Γιάννη Μαρινάκη. Η φωτογραφία του, παίζοντας κιθάρα στην παραλία, έμεινε επί αρκετές εβδομάδες στην ιστοσελίδα. Ο Ζαν Μαρινάκ φάνταζε σαν το γάλα μες στη μύγα δίπλα στους συνοφρυωμένους συνυποψηφίους του. Πολύ καλύτερος ασφαλώς από τον συνεπώνυμό του Βαγγέλη, στα σκάφη του οποίου ανεμίζουν σημαίες από πολυποίκιλες αφρικανικές χώρες. Αγόρασε τον Ολυμπιακό για να μπει στον πολιτικό στίβο. Στην αρχή υποστήριξε την κουμπάρα του, Ντόρα Μπακογιάννη, και εσχάτως βάζει πλώρη για να κατακτήσει τον Πειραιά. Τον άκουγα χθες στο ραδιόφωνο. Διατεινόταν ότι θα κάνει Παρίσι το Πέραμα, τα Καμίνια και την Κρεμμυδαρού, λες και μιλούσε σε Κονγκολέζους. Τα μετέωρα τον ψηφίζουν με καρεκλοπόδαρα στα ηπειρωτικά.
Μετέωρος [email protected]
