Με μια ανακοίνωση που εξέδωσε χθες το ΤΑΙΠΕΔ προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τον ντόρο που έχει δημιουργηθεί για τα υπό παραχώρηση «φιλέτα» που εκποιεί ανά την Ελλάδα.

Στην ανακοίνωση γίνεται λόγος για «απόλυτη διαφάνεια» στη διαδικασία και για «δημόσια ανοιχτή διαβούλευση επί των εκτάσεων» που γι’ αυτά γνωμοδοτεί το Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ, όπως λέει χαρακτηριστικά, «το σύνολο της διαγωνιστικής διαδικασίας και η εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος ελέγχονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Εξάλλου, στον ίδιο νόμο αναφέρεται ρητά ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση αξιοποίησης η πρόσβαση των πολιτών στις παραλίες είναι ελεύθερη και εξασφαλισμένη». Είναι όμως έτσι;

Στη Σκαφιδιά Ηλείας, φέρ’ ειπείν, που εδώ και χρόνια η παραλία δόθηκε προς εκμετάλλευση σε ιδιώτη (ξενοδοχείο μεγάλης αλυσίδας), η πρόσβαση είναι μεν ελεύθερη στους κατοίκους αλλά: 1) για τις ξαπλώστρες πρέπει να πληρώσεις την ακριβή τιμή του ξενοδοχείου και 2) για νερό, καφέ κ.λπ. πρέπει ν’ απευθυνθείς στα καφέ του ξενοδοχείου όπου οι τιμές απέχουν παρασάγγας από τις αντίστοιχες μιας καντίνας.

Η ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ αναφέρει επίσης ότι «αναπτύσσει τα ακίνητα που περιέρχονται σε αυτό με απόλυτα διαφανή και θεσμική διαδικασία, στην οποία καταρτίζεται Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων». Ποια ακριβώς μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων μπορεί ν’ αρμόζει στην Ηλεία και δη στις Αλυκές, όταν ολόκληρη η περιοχή αποτελεί υδροβιότοπο ο οποίος εδώ και χρόνια περιμένει να ενταχθεί στο Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου -Στροφυλιάς;

Ποια μελέτη μπορεί να σταθεί στον Κυπαρισσιακό κόλπο όπου ακόμα και οι καντίνες απαγορεύεται να λειτουργούν τη νύχτα λόγω των χελωνών καρέτα – καρέτα, μια και ολόκληρη η περιοχή είναι Natura; Και, τέλος, πού αναφέρει το ΤΑΙΠΕΔ στην ανακοίνωσή του πως θα σεβαστεί τις περιβαλλοντικές συμβάσεις με τις οποίες είναι χαρακτηρισμένες αυτές οι περιοχές;

Δ.Τερζ.