→Η νομοθετική ρύθμιση αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση της χώρας, όπως δήλωσε ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος

Της Χαράς Τζαναβάρα

Προσωρινό και μόνον προεκλογικό ήταν το «πάγωμα» του απαράδεκτου νομοσχεδίου για τον αιγιαλό, καθώς πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επανέλθει μόλις κλείσουν οι κάλπες και μόνο με «λίφτινγκ» σε κάποιες εξόφθαλμα αντισυνταγματικές διατάξεις.

Μία ημέρα μετά το «κάρφωμα» των Βρυξελλών, μέσω του αρμόδιου επιτρόπου, ότι η προωθούμενη νομοθετική ρύθμιση αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση της χώρας, κορυφαίο πολιτικό στέλεχος του υπουργείου Περιβάλλοντος αποκάλυψε ότι η συνέχιση της διαβούλευσης αφορά μόνον τα συναρμόδια κυβερνητικά όργανα.

Στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου -με αφορμή τη συμμετοχή της χώρας μας στην Μπιενάλε αρχιτεκτονικής στη Βενετία, που έχει θέμα τον τουρισμό- ο «γαλάζιος» γενικός γραμματέας Σωκράτης Αλεξιάδης ανακοίνωσε ότι τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Περιβάλλοντος εργάζονται εντατικά τις τελευταίες 15 ημέρες «για να βελτιωθούν διατάξεις που οδηγούν σε παρερμηνείες» και διευκρίνισε ότι οι αλλαγές θα αφορούν τις κατασκευές που θα επιτρέπονται στη ζώνη αιγιαλού. Μίλησε για ενστάσεις που αφορούν περιβαλλοντικά, χωροταξικά και πολεοδομικά ζητήματα, χωρίς να δώσει περισσότερα στοιχεία.

Σε δημοσιογραφικό πηγαδάκι αποκάλυψε ότι τα υπουργεία Οικονομικών και Περιβάλλοντος είχαν συνεργασία για το νομοσχέδιο, η οποία όμως διακόπηκε πριν από έναν χρόνο, κρατώντας σαφείς αποστάσεις από τις προτάσεις που τέθηκαν σε διαβούλευση από το οικονομικό επιτελείο.

Οι οικολογικοί και άλλοι κοινωνικοί φορείς παραμένουν σε επαγρύπνηση και χθες η πρωτοβουλία «STOP στην καταστροφή των ελληνικών αιγιαλών» σε ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι «το σχέδιο νόμου δεν έχει αποσυρθεί οριστικά, αλλά τροποποιείται με προβλέψεις που δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε».

Προτείνει να δημιουργηθεί ενιαία ηλεκτρονική πλατφόρμα με βασικό αίτημα να αποσυρθεί το νομοσχέδιο που επιφέρει σοβαρά και ίσως μοιραία πλήγματα στον περιβαλλοντικό πλούτο της χώρας, αλλοιώνει την πολιτισμική ταυτότητα και περιορίζει σε μεγάλο βαθμό την καθολική χρήση ενός δημόσιου αγαθού, όπως είναι ο αιγιαλός. Η πρόταση έχει ήδη υποβληθεί στις εθνικής εμβέλειας οικολογικές οργανώσεις, σε επιστημονικούς φορείς, αλλά και στο UNEP/MAP, το περιβαλλοντικό πρόγραμμα για τη Μεσόγειο του ΟΗΕ.