Του Γιάννη Μπασκάκη
Δεν έχει γνωρίσει άλλη πατρίδα, κι όμως απελαύνεται. Ο λόγος για 20χρονο αγόρι με καταγωγή από τις Φιλιππίνες που συνελήφθη από την αστυνομία προχθές το απόγευμα, κατά τη διάρκεια ελέγχου στην περιοχή των Αμπελοκήπων. Μοναδικό του αδίκημα, ότι δεν είχε νομιμοποιητικά έγγραφα. Μεταφέρθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Αμπελοκήπων, όπου και παρέμεινε μέχρι χθες. Πέρα από την κράτησή του όμως, ξεκίνησε και η διαδικασία διοικητικής απέλασης.
Ο 20χρονος είναι γιος μεταναστών, παιδί δεύτερης γενιάς. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και έχει ελληνικό όνομα. Πήγε σε ελληνικό σχολείο και σήμερα φοιτά σε Επαγγελματικό Λύκειο. Μόνο που πλέον κινδυνεύει να υποχρεωθεί να το εγκαταλείψει, όπως και την πόλη όπου μεγάλωσε και τη ζωή που έχει χτίσει μέχρι τώρα. Απλώς και μόνο, γιατί η άδεια διαμονής του έληξε τον περασμένο Νοέμβριο και δεν έχει ανανεωθεί.
Η θέση της αστυνομίας είναι ότι ήταν υποχρεωμένη από τον νόμο να τον συλλάβει, προκειμένου να απελαθεί λόγω απουσίας νομιμοποιητικών εγγράφων. Σύμφωνα όμως με την οικογένειά του, έχει γίνει αίτηση για ανανέωση της άδειας διαμονής και απλώς έλειπαν κάποια έγγραφα. Τελικά χθες αφέθηκε ελεύθερος, με προθεσμία 30 ημερών για την τακτοποίηση των εγγράφων του. Αν η προθεσμία παρέλθει, ακολουθεί η απέλαση.
Ο 20χρονος είναι μόνο ένα από τα χιλιάδες παιδιά δεύτερης γενιάς που, ενώ δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ τη χώρα καταγωγής τους και ενώ ζουν και μεγαλώνουν ως Ελληνες πολίτες, το ελληνικό κράτος δεν τους αντιμετωπίζει ως τέτοιους. Θυμίζουμε ότι ήδη από τον Νοέμβριο (οπότε έληξε η άδεια διαμονής του συγκεκριμένου) υπάρχει θεσμικό κενό με τα παιδιά δεύτερης γενιάς, καθώς έχει προηγηθεί η κατάργηση του νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια (3838/2010), χάρη στον οποίο απέκτησαν ιθαγένεια λόγω γέννησης 4.595 παιδιά και λόγω φοίτησης 5.550, ενώ υπήρχαν και πολλές ακόμα αιτήσεις σε εκκρεμότητα.
Στον αέρα
Η κατάργηση του νόμου άφησε αυτά τα παιδιά κυριολεκτικά στον αέρα. Ο Κώδικας Μετανάστευσης, ο οποίος -μετά την τροπολογία του Τάκη Μπαλτάκου, τέως γραμματέα της κυβέρνησης και συνομιλητή της Χρυσής Αυγής- ψηφίστηκε τελικά χωρίς το άρθρο 19 για την προστασία των θυμάτων ρατσιστικής βίας, προσπάθησε να καλύψει μέσω των άρθρων 42 και 18 αυτό το κενό. Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν τα κατάφερε. Αν υπήρχε το θεσμικό πλαίσιο για την ιθαγένεια, τότε ο 20χρονος δεν θα είχε υποστεί αυτήν την ταλαιπωρία και δεν θα κινδύνευε να εκδιωχθεί από την πόλη του, να αποχωριστεί τους γονείς και τους φίλους του. Το ίδιο και τόσα άλλα παιδιά που έχουν βρεθεί ή θα βρεθούν στη θέση του.