Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Να σας εξομολογηθώ κάτι: έχω κάνει πολλά ταξίδια στο εξωτερικό και όλα τους, εκτός από ένα που δεν… έτυχε, έγιναν με αφορμή κάποια συγκεκριμένη συναυλία. Τσεκάραμε η παρέα ένα-δύο live που μας ενδιέφεραν και φεύγαμε για ένα τετραήμερο. Στας Ευρώπας κυρίως. Γι’ αυτό και το βιβλίο «448 μίλια, εκατομμύρια νότες» (Εκδόσεις «Μαριλού») μου ήρθε σαν μάννα εξ ουρανού. Ενα βιβλίο για ταξίδια και μουσική; Εντάξει, ειδικότης μου. Ο συγγραφέας Μωρίς Σιακκής πάει πίσω, στο παρελθόν, αλλά οδηγεί 448 μίλια στο σήμερα. Και ανακαλύπτει το Μέμφις και τα μουσικά του «περίχωρα». Ενα «ταξίδι» δεκαετιών στη μουσική συνδυάζεται με ένα ταξίδι εννέα ημερών στον αμερικανικό Νότο, σε ένα μοναδικό γεωγραφικό τετράγωνο, εκεί όπου παρήχθη ένας τεράστιος όγκος τραγουδιών βάζοντας την περιοχή στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη. Ενα βιβλίο 80% μουσικό και 20%, θα έλεγα, ταξιδιωτικό.
«Αποτελεί ουσιαστικά τη συνέχεια του πρώτου μου βιβλίου, του “Let the rock stories roll”» μας λέει ο Μωρίς. «Ενώ όμως είναι η συνέχειά του, χρονικά πάει προς τα πίσω. Το πρώτο μου βιβλίο περιέγραφε την εξέλιξη του rock ‘n’ roll στο Λονδίνο μέσα από ιστορίες που εξελίχθηκαν σε συγκεκριμένους ιστορικούς χώρους. Αυτό λοιπόν πάει εκεί όπου γεννήθηκε η συγκεκριμένη μουσική, στον αμερικανικό Νότο, αναζητώντας τις ρίζες της. Παράλληλα, το “448 μίλια” είναι πιο προσωπικό, ένας συνδυασμός οδοιπορικού και ιστορικής έρευνας».
Μέμφις, Τενεσί, Χελένα, Αρκανσο, Κλάρκσντεϊλ, Μισισίπι, Μασλ Σόουλς, Αλαμπάμα. Αν σχετίζονται τα ταξίδια, γενικότερα, με τη μουσική; Μα θέλει και ρώτημα; «Με τρεις τρόπους» απαντά ο Μωρίς Σιακκής. «Κατ’ αρχάς τόσο η μουσική όσο και τα ταξίδια είναι ένας μοναδικός συνδυασμός ώστε να περνάς καλά, να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα και να μορφώνεσαι. Κατά δεύτερον, όταν πηγαίνω κάποιο ταξίδι προσπαθώ να μαθαίνω και τη μουσική του τόπου που επισκέπτομαι ώστε να κατανοήσω καλύτερα τον πολιτισμό του. Και, τρίτον, αυτό επιτυγχάνεται ακόμα καλύτερα όταν ταξιδεύεις με αυτοκίνητο».
Μοναδική η αίσθηση να οδηγείς στην Αμερική, σε ατελείωτους αυτοκινητόδρομους, ακούγοντας μουσικές. «Η οδήγηση στην Αμερική είναι ένα concept από μόνη της. Απέραντες ευθείες, φύση, εναλλαγή τοπίων και καιρικών συνθηκών. Σε αυτό έρχεται να δέσει μια ολόκληρη κουλτούρα γύρω από το “ταξίδι για το ταξίδι”, που χτίστηκε στη δεκαετία του ’50 από τον Κέρουακ και τους άλλους συγγραφείς του beat».
Ο Μωρίς Σιακκής γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Essex και είναι μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα στους χώρους του marketing και της επικοινωνίας. Εχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε περιοδικά, έκανε και τη σειρά εκπομπών «Ροκ Ιστορίες» στο «Βήμα FM». Το βιβλίο συνδυάζει πληροφορίες για τους τόπους και τις μουσικές που γεννήθηκαν εκεί. Μαθαίνουμε για καλλιτέχνες και δισκογραφικές εταιρίες, για είδη μουσικής και συναυλιακά γεγονότα. Μία μουσική εγκυκλοπαίδεια με πολλά λήμματα και πλήθος φωτογραφιών που έβγαλε ο ίδιος ο συγγραφέας. Μουσεία, εταιρείες δίσκων, clubs, στούντιο, σπίτια, ξενοδοχεία και άλλα σημαντικά αξιοθέατα, είτε μουσικού ενδιαφέροντος, όπως το εργοστάσιο της Gibson, είτε όχι, όπως το Lorraine Motel, τόπος δολοφονίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Ποια είναι τα συναισθήματα που νιώθει ένας οπαδός της μουσικής όταν επισκέπτεται διάφορους τόπους που σχετίζονται με αυτήν; «Χωρίς να παρεξηγηθώ για την ιερόσυλη σύγκριση», σημειώνει γελώντας ο Μωρίς, «φαντάζομαι, ανάλογα συναισθήματα με εκείνα του καθηγητή Ανδρόνικου όταν ανακάλυψε τον τάφο του Φιλίππου. Οταν έχεις πάθος με κάτι και μεγάλωσες με αυτό, όταν το ερευνάς ιστορικά, οτιδήποτε σε φέρνει πιο κοντά του σε συγκινεί. Οταν έχεις μεγαλώσει με κάποιο τραγούδι που άλλαξε τον κόσμο, όταν ξέρεις πώς και πού γράφτηκε, το καταλαβαίνεις καλύτερα και το νιώθεις περισσότερο μπαίνοντας στον χώρο στον οποίο ηχογραφήθηκε».
Στη μουσική Ελλάδα θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ένα ανάλογο οδοιπορικό; «Βεβαίως. Είναι πολύ πιο εύκολο να το οργανώσεις και είναι και πιο φτηνό. Οι δυσκολίες έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι, σε αντίθεση με την Αγγλία και την Αμερική, δεν υπάρχει βιβλιογραφία για να βοηθηθείς. Επίσης, από τα “εξ ορισμού” ιστορικά κτίρια της μουσικής (στούντιο π.χ.) τα περισσότερα δεν υφίστανται καν στη χώρα μας. Βέβαια, και στην Αμερική υπήρχαν τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά εκεί μαζεύτηκαν φορείς ή και άτομα ξεχωριστά (άλλος από συμφέρον, άλλος από τρέλα, άλλος από ιστορικό ενδιαφέρον), συνεργάστηκαν και τα ξανάχτισαν. Και πάει κόσμος, τα βλέπει και αφήνει και συνάλλαγμα στις πόλεις. Γενικότερα ως χώρα, με αυτόν τον μοναδικό συνδυασμό κλίματος και ιστορικής κληρονομιάς που διαθέτουμε, είναι κρίμα να παραμένει αναξιοποίητο το τουριστικό μας προϊόν».
………………………………………………………..
Top 5 μουσικών προορισμών
* Το μουσείο της STAX στο Μέμφις, έδρα της νότιας soul.
* Ο ραδιοφωνικός σταθμός KFFA στη Χελένα του Αρκανσο – εκεί ξεκίνησε η πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή με μουσικούς blues να παίζουν live στον αέρα.
* Η Graceland, το σπίτι του Ελβις στο Μέμφις, γιατί είναι το σπίτι του Βασιλιά, αλλά και ένα μοναδικό παράδειγμα τουριστικού marketing.
* Το ξενοδοχείο Riverside στο Κλάρκσντεϊλ του Μισισίπι (και πρώην νοσοκομείο), όπου ξεψύχησε η Μπέσι Σμιθ.
* Τα τρία στούντιο στο Μασλ Σόουλς στην Αλαμπάμα, όπου ηχογραφήθηκε ένα μεγάλο ποσοστό της παραγωγής δίσκων στις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
