Της Αρτέμιδος Σπηλιώτη

Με λιγότερο… ιλιγγιώδεις ρυθμούς καταρρέουν οι τιμές των ακινήτων και η Τράπεζα της Ελλάδος διαπιστώνει ότι είναι ορατές οι πρώτες ενδείξεις σταθεροποίησης της κτηματαγοράς, που πλήττεται όχι μόνο από την οικονομική κρίση αλλά και από τις στρεβλώσεις της φορολογικής πολιτικής.

Η έκθεση 2013-2014

Ειδικότερα, στην έκθεση νομισματικής πολιτικής 2013-2014, είναι σαφείς οι αιχμές της κεντρικής τράπεζας για τη φορολογική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας τα τελευταία χρόνια, «η οποία σε πολλές περιπτώσεις βασίστηκε σε πλασματικές και όχι πραγματικές αξίες». Ακόμα και η σημαντική μείωση του φόρου μεταβιβάσεων στο 3% που εκτιμάται ότι θα συντελέσει στην αύξηση των συναλλαγών, επι της ουσίας «τορπιλίστηκε» λόγω ασαφειών στον φόρο υπεραξίας που ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2014 για τις μεταβιβάσεις ακινήτων. Ετσι, το α΄ τρίμηνο του 2014 υπήρξε πλήρης απραξία στην κτηματαγορά.

Σε ό,τι αφορά τις τιμές των ακινήτων σωρευτικά, από το 2008 μέχρι το α΄ τρίμηνο του 2014, οι τιμές των διαμερισμάτων μειώθηκαν κατά 34,4%, με τις μεγαλύτερες απώλειες να καταγράφονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (37,6% και 37,8% αντίστοιχα).

Μπορεί το 2013 ο ρυθμός μείωσης των τιμών των διαμερισμάτων να διαμορφώθηκε χαμηλότερα σε σχέση με το 2012 (στο 10,3% από 11,7%), ωστόσο η τάση των νοικοκυριών να στρέφονται σε ακίνητα μικρότερα, παλαιότερα, χαμηλότερης αξίας και μεσαίου κόστους περιοχές συνεχίζεται και το 2013. Είναι, εξάλλου, χαρακτηριστικό ότι, ενώ στις αρχές του 2009 το 82% των συναλλαγών πραγματοποιήθηκε με τραπεζικό δανεισμό, το 2013 ήταν μόλις 17%. Αντίστοιχο το μέσο ποσοστό δανειοδότησης ήταν περίπου 70% επί της συνολικής αξίας και το 2013 κατέρρευσε στο 35% της συνολικής αξίας.

Επιπρόσθετα, η μέση περίοδος αναμονής για τη διάθεση των προσφερόμενων προς πώληση ακινήτων υπερδιπλασιάστηκε στην περίοδο της κρίσης (από περίπου 5 μήνες στις αρχές του 2009 σε περίπου ένα έτος το 2013), ενώ αυξήθηκε σημαντικά το μέσο ποσοστό της έκπτωσης επί της αρχικής τιμής (από 12,6% σε 20,7% αντίστοιχα).

Σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά ακίνητα τόσο οι μισθωτικές όσο και οι αγοραίες αξίες μειώθηκαν το 2013, με μέσο ετήσιο ρυθμό -16,3% και -16,9% αντίστοιχα, ενώ οι αποδόσεις για καταστήματα και γραφεία υψηλών προδιαγραφών κινήθηκαν κοντά στο 8,5%-9,0%.

Παρά τη ζοφερή κατάσταση της κτηματαγοράς, στην έκθεση της ΤτΕ γίνεται αναφορά στις αγοραπωλησίες μεγάλων ακινήτων που έγιναν το 2013, μέσω των οποίων τοποθετήθηκαν στην αγορά επαγγελματικής στέγης περισσότερα από 1 δισ. ευρώ.

Στον κατήφορο και η οικοδομική δραστηριότητα

Σύμφωνα εξάλλου με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής προκύπτει ότι τον περασμένο Μάρτιο η οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε ως προς τον όγκο κατά 4,1%, ως προς τον αριθμό των αδειών 16,3% και 6% ως προς την επιφάνεια.

Στο τρίμηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2014, εμφανίζει μείωση κατά 25% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, 21,9% στην επιφάνεια και 17% στον όγκο.

Στο διάστημα Απριλίου 2013-Μαρτίου 2014, η οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 21,3% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, κατά 22,3% στην επιφάνεια και κατά 18,2% στον όγκο, σε σύγκριση με την περίοδο Απριλίου 2012-Μαρτίου 2013.

………………………………………………………………………………………………………………………………….

Δευτεραθλήτρια κόσμου στη… χασούρα η Ελλάδα

Tη δεύτερη μεγαλύτερη μείωση στις τιμές κατοικίας παγκοσμίως εμφάνισε η Ελλάδα πέρυσι, σύμφωνα με σχετική έρευνα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στην οποία αποτυπώνονται οι εξελίξεις σε μια σειρά από εθνικές αγορές ακινήτων σε όλον τον κόσμο . Διαπίστωνεται ότι οι τιμές των κατοικιών στη χώρα μας το τελευταίο τρίμηνο του 2013 ήταν κατά 7,02% χαμηλότερες σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012. Στη σχετική κατάταξη μείωσης των τιμών σε αυτό το διάστημα πρώτη ήταν η Ινδία, η οποία κατέγραψε πτώση 9,1%, ενώ μετά την Ελλάδα ακολούθησαν η Ιταλία με πτώση 6,54%, η Κύπρος με 6,48% και η Κροατία με 6,35%. Αντίθετα, οι τιμές των κατοικιών σημείωσαν τη μεγαλύτερη άνοδο στις Φιλιππίνες (10,56%), στο Χονγκ Κoνγκ (10,25%) τη Νέα Ζηλανδία και την Κίνα (9,1%),

Ακόμη, σε σχέση με τα εισοδήματα των νοικοκυριών οι τιμές των κατοικιών στην Ελλάδα ήταν κοντά στον μακροχρόνιο μέσο όρο τους, ενώ, αντίθετα, σε σχέση με το ύψος των ενοικίων ήταν σημαντικά χαμηλότερες. Συγκεκριμένα, σε σχέση με τα εισοδήματα των νοικοκυριών ήταν υψηλότερες κατά 1,05% έναντι του ιστορικού τους μέσου όρου, ενώ σε σχέση με τα ενοίκια, οι τιμές των ελληνικών κατοικιών ήταν μειωμένες κατά 16,3% έναντι του αντίστοιχου ιστορικού τους μέσου όρου. Ανεξαρτήτως των όσων συμβαίνουν στην ελληνική αγορά, το ΔΝΤ διαπίστωσε ότι οι τιμές των κατοικιών είναι πολύ υψηλότερες των ιστορικών μέσων όρων σε αρκετές χώρες του πλανήτη. Εκρουσε, μάλιστα, τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο μιας νέας φούσκας ακινήτων και ενός επώδυνου κραχ και κάλεσε τις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα.