Με «άλλες ομάδες» θα παίξουν τη Δευτέρα Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός σε σχέση με το ντέρμπι του πρώτου γύρου
Του Γιάννη Ντεντόπουλου
Πέρασαν τρεις μήνες και εννέα μέρες από την πρώτη φετινή μονομαχία τους και ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό είναι υποχρεωμένοι να… ξανασυστηθούν.
Οι ομάδες που τη Δευτέρα θα μπουν στο παρκέ του ΣΕΦ για να διεκδικήσουν την 1η θέσης της κανονικής περιόδου, δεν είναι ίδιες μ' εκείνες που έπαιξαν στις 22 Οκτωβρίου του 2012 στο ΟΑΚΑ, στο ντέρμπι που νίκησε ο Ολυμπιακός με 64-60 και πήρε το σημαντικό προβάδισμα.
Μιας πεντάδας «νιάτα»
Το διάστημα που μεσολάβησε, οι δοκιμασίες που πέρασαν, άλλες με επιτυχία κι άλλες όχι, οι αλλαγές που έκαναν, άλλες υποχρεωτικά κι άλλες όχι, έχουν διαμορφώσει ένα διαφορετικό σκηνικό πριν από το ντέρμπι της Δευτέρας.
Με μια πρώτη ματιά και σε σχέση με το ματς του πρώτου γύρου στο απουσιολόγιο θα μπουν συνολικά πέντε παίκτες. Τρεις από τον Παναθηναϊκό (Πάνκο, Κίτσεν, Αρμστρονγκ) και δύο από τον Ολυμπιακό (Μάντζαρης, Ντόρσεϊ).
Στη θέση τους θα εμφανιστούν πέντε άλλοι. Ωστόσο μόνο στον Παναθηναϊκό η διαδικασία αντικατάστασης ήταν ξεκάθαρη και συνειδητή. Ο Τζέιμς Γκιστ πήρε τη θέση του Πάνκο, ο Τζέισον Καπόνο του Αρμστρονγκ και ο Μάρκους Μπανκς του Ντέιβιντε Κίτσεν. Αντίθετα στον Ολυμπιακό προσπαθούν να συνέλθουν και να καλύψουν το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε με τον σοβαρό τραυματισμό του ο βασικός πλέι μέικερ Βαγγέλης Μάντζαρης.
Εκείνος που έφυγε και αντικαταστάθηκε ήταν ο Τζόε Ντόρσι και τη θέση του πήρε ο διαφορετικός Τζος Πάουελ. Ο δε Γκεόργκι Σερμαντίνι ήταν μια έξτρα προσθήκη, που προκαλεί όμως και τη μεγαλύτερη ίντριγκα. Ο Γεωργιανός σέντερ καλείται να αντιμετωπίσει την παλιά του ομάδα. Μάλιστα, μαζί με τον Σπανούλη και τον Περπέρογλου, ήταν μέλη των «πρασίνων» τη σεζόν 2008-09, όταν κατέκτησαν την προτελευταία τους Ευρωλίγκα.
Το πλήγμα και το μείγμα
Από τον γηπεδούχο Ολυμπιακό οι παίκτες που θα λείψουν, δηλαδή ο Μάντζαρης και ο Ντόρσεϊ, δεν ήταν απλά βασικοί στην πεντάδα, αλλά κάλυπταν και τις δύο πιο νευραλγικές θέσεις στην πεντάδα. Αυτές του πλέι μέικερ και του σέντερ.
Στο πρώτο ματς οι δύο μαζί πιστώθηκαν τα 45 από τα 200 αγωνιστικά λεπτά της ομάδας με απολογισμό 9 πόντους και 7 ριμπάουντ. Δηλαδή το 22,5% του χρόνου, το 14% των πόντων και το 22% των ριμπάουντ.
Ο Μάντζαρης είχε γίνει βασικός πλέι μέικερ γιατί μπορούσε να προσφέρει τρία βασικά πράγματα:
1. Αποτελεσματική άμυνα πάνω στον καλύτερο επιθετικό της αντίπαλης ομάδας.
2. Αξιόπιστο μακρινό σουτ από την αδύνατη πλευρά.
3. Υποδειγματική υποστήριξη στον σταρ της ομάδας Βασίλη Σπανούλη. Γι' αυτό και ο τραυματισμός του είναι τεράστιο πλήγμα.
Στο πόδι του Μάντζαρη, μέχρι να αποκτηθεί ξένος ο οποίος όμως δεν πρόκειται να παίξει ούτε και στον τελικό του Κυπέλλου, θα σταθεί κατ’ αρχήν ο Εϊ Σι Λο και αναγκαστικά μέρος του χρόνου του θα μοιραστεί στα «δυάρια», τον Σπανούλη και τον Σλούκα. Ισως προλάβει να μπει στο rotation και ο νεαρός Κατσίβελης, αλλά κι εκείνος προέρχεται από τραυματισμό και ο βαθμός ετοιμότητάς του ελέγχεται.
Ο Ντόρσεϊ ήταν εκείνος που εξέφραζε την ικανότητα που ανέπτυξε ο Ολυμπιακός να αναχαιτίζει το pick and roll, που ήταν το βασικό όπλο του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια.
Τον αμυντικό ρόλο του Ντόρσεϊ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τον παίξει ο Τζος Πάουελ, ο οποίος όμως είναι πιο ισορροπημένος χαρακτήρας και πιο αποτελεσματικός σουτέρ από μέση απόσταση και από τη γραμμή των βολών.
Πάντως, αυτή τη στιγμή εκτός από την αξιόπιστη κάλυψη που προσφέρει στο «5» ο σοβαρός Κάιλ Χάινς, βασικός πρέπει να θεωρείται ο Γκιόργκι Σερμαντίνι. Ενας παίκτης που πρόσθεσε στο παιχνίδι του Ολυμπιακού εναέρια οντότητα, ειδικά σε φάσεις που εξελίσσονται πάνω από το στεφάνι.
Ο Μπαρτζώκας, λοιπόν, καλείται να τη… βγάλει, παρουσιάζοντας ένα κοκτέιλ των τριών αυτών ψηλών.
Ξεκινώντας από το «μηδέν»
Στον Παναθηναϊκό, τα πράγματα ήρθαν κάπως διαφορετικά. Ο Αρμστρονγκ και ο Κίτσεν κρίθηκαν ανεπαρκείς και απομακρύνθηκαν, ο δε Πάνκο όχι ότι έβγαζε μάτια, αλλά θυσιάστηκε για να αποκτηθεί ο Γκιστ σε μια περίοδο που ο Σχορτσανίτης δεν ήταν καλά.
Οι «πράσινοι» νομιμοποιούνται να έχουν περισσότερες απαιτήσεις από Γκιστ, Μπανκς και Καπόνο, γιατί θυμούνται πως στο ματς του ΟΑΚΑ, και οι προκάτοχοί τους είχαν συνολικό χρόνο συμμετοχής μόλις 26 λεπτά, δεν είχαν βάλει ούτε πόντο και είχαν μαζέψει μόλις 4 ριμπάουντ.
Αυτό σήμαινε το 13% του συνολικού χρόνου με μηδενική συνεισφορά στο σκοράρισμα και 10% στο μάζεμα των ριμπάουντ.
Ο Τζέισον Καπόνο έφερε μαζί με την πείρα του την αύρα του δολοφονικού σουτέρ, αλλά και την αίσθηση ότι είναι ευάλωτος αμυντικά, οπότε δεν ταιριάζει σε όλα τα σχήματα. Ο Μάρκους Μπανκς ξεκίνησε δυναμικά, διαθέτει σαφώς μεγαλύτερη προσωπικότητα από τον Κίτσεν, αλλά τον τελευταίο καιρό οι αντίπαλοι τον έχουν «διαβάσει» και τον στέλνουν στις αδυναμίες του. Από την άλλη, ο Γκιστ είναι εκρηκτικός, πλην όμως ασταθής και ενίοτε ανασταλτικός παράγοντας στον αγωνιστικό ορίζοντα του Λάσμε.
Ολα αυτά τα νέα πρόσωπα εντάσσονται στο κεφάλαιο «αστάθμητοι παράγοντες» του (κάθε) ντέρμπι.
Η δική τους παρουσία μπορεί να κρίνει πολλά, μπορεί και… λιγότερα. Γιατί όπως και να το κάνουμε, οι πρώτοι που θα κληθούν να αποφασίσουν για την εικόνα του ματς είναι οι δύο μεγάλοι σταρ και αρχηγοί: ο «ερυθρόλευκος» Βασίλης Σπανούλης και ο «πράσινος» Δημήτρης Διαμαντίδης.
