Πετώντας από τη Στοκχόλμη στο Ρίο μέσω Λισαβόνας, εξαντλήσαμε με τον Σταύρο -το λαχείο που ψώνισα στη διπλανή θέση- τα του Συνδρόμου της Ψωροκώσταινας. Καταλήξαμε πως η δουλοπρέπεια, η υποτέλεια και ο ραγιαδισμός αποτελούν ιδιότητες σύμφυτες στην ψυχοσύνθεση του Νεοέλληνα· εγγεγραμμένες στο DNA του με ανεξίτηλα χρώματα. Η οποιαδήποτε αλλαγή επαφίεται στην προσωπική εγρήγορση του καθενός μας ξεχωριστά και δύναται να αποκτήσει συλλογικά χαρακτηριστικά μόνον έπειτα από υπερβάσεις στην Παιδεία, τον Πολιτισμό και την Αισθητική.
Το δεύτερο μέρος του ταξιδιού αφιέρωσα στην ανάγνωση πονήματος, το οποίο αφηγείται με εκλαϊκευμένο τρόπο την περιπέτεια των μετέωρων και της επιστήμης τους από την αρχαιότητα ίσαμε σήμερα. Συγγραφέας του ο συνάδελφος Θοδωρής Κολυδάς. Είχε την ευγένεια να μου στείλει ένα αντίτυπο πριν από την επίσημη παρουσίαση, που γίνεται απόψε στις 7.30 στο Ιδρυμα Ευγενίδου, Συγγρού 387. Δεν μπορώ να παρευρεθώ δυστυχώς. Δεν σας κρύβω, ωστόσο, ότι η ψυχή μου εκτοξεύτηκε κάμποσες φορές ώς την Κούλουρη -τεράστια απόσταση απ' τη βόρειο Ευρώπη- καθώς έτρεμα στην ιδέα πως θα αντιμετωπίζαμε ενδεχομένως ορισμένα από τα ακραία καιρικά φαινόμενα που διάβαζα τόσο απορροφημένος. Το ταλαιπωρημένο αεροσκάφος της Hyma Airlines πελαγοδρομούσε ανάμεσα στα σύννεφα θυμίζοντας το έντομο στον τίτλο του βιβλίου: «Η ιστορία μιας πεταλούδας».
Η πτήση μολαταύτα δεν είχε δυσάρεστα απρόοπτα. Παρασκευή βράδυ στο Ρίο έπρεπε ν' αλλάξω αεροπλάνο για να συναντήσω τον Μπέλλο στο Μπέλο Οριζόντε. Στην τελευταία μπουκιά του χοτ ντογκ που καταβρόχθιζα με τη συνοδεία μιας ξανθιάς, αφριστής και παγωμένης μπίρας άκουσα αίφνης πίσω μου το όνομά μου, για να βρεθώ σχεδόν αμέσως σε μια ζεστή αγκαλιά. Τον Μύρωνα από τον Αγιο Μύρωνα Ηρακλείου, παλιό κολλητάρι από τη σχολή, είχα να τον δω πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Πήρε πτυχίο πρώτος απ' όλους κι έπιασε δουλειά στην Εθνική Τράπεζα.
Συνοφρυωμένος πίσω απ' τους γκισέδες δεν αποδέχτηκε τον ρόλο του, ακόμα κι όταν μετατέθηκε στην αγαπημένη του Κρήτη. Εφυγε κάποτε, για να ξεδώσει, με δίμηνη άδεια στη Λατινική Αμερική, απ' όπου επέστρεψε εμφανώς αλλαγμένος. Το επόμενο διάστημα παραιτήθηκε από τη δουλειά, τακτοποίησε τις έσχατες εκκρεμότητες, εισέπραξε άφθονο χρήμα και έριξε μαύρη πέτρα. Ιχνη του είχαν εντοπιστεί στη Νικαράγουα και πριν από δέκα έτη στο Περού. Η τύχη του έκτοτε καλυπτόταν από πυκνά πέπλα μυστηρίου.
Ηλιοκαμένος και γαλήνιος μού εξήγησε ότι συγκατοικεί με μια φυλή Ινδιάνων στον Αμαζόνιο. Βρισκόταν τυχαία στη μεγαλούπολη συνοδεύοντας τον χειριστή ενός υδροπλάνου που έπρεπε να επισκευαστεί. Φορτώνοντας τις προμήθειες επέμεινε να τον ακολουθήσω. Δεν ήθελα και πολύ. Το αναπάντεχο δίνει αλλιώτικο νόημα στη ζωή. Η μοίρα δεν θέλει φαίνεται να πιω μοχίτος με τον Μπέλλο. Του πληκτρολόγησα τα καθέκαστα. Οσο για το ματς της Εθνικής που θα έχανα, έχω εμπιστοσύνη στην ευστοχία του Γκέκα και τις εμπνεύσεις του Μανωλά. Δεν ξέρω για τον καιρό στην Ελλάδα, πάντως στο Ρίο κάνει λιακάδες.
Μετέωρος [email protected]
