Της Νόρας Ράλλη
Κατά την παρουσίαση του προγράμματος. Θωμάς Μοσχόπουλος, Ξένια Καλογεροπούλου.
Photos: Λευτερης Βασιλάκης
Ο χώρος είχε αλλάξει. Χειροποίητες εικαστικές παρεμβάσεις στους τοίχους πρόδιδαν τα δρώμενα της νέας θεατρικής περιόδου. Οι μουσικοί έπαιζαν συνεχώς πρίμα βίστα, με τον μαέστρο Κορνήλιο Σελαμσή και υπεύθυνο του μουσικού προγράμματος του θεάτρου, να τους εμψυχώνει. Ανάμεσά τους, σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί που θα συνεργαστούν τη σεζόν 2014-2015 με την «Πόρτα». Που μάλλον, μόνο ως όνομα θα παραμείνει ίδια, καθώς από τον Σεπτέμβρη ξεκινά με ανανεωμένο χώρο και όραμα.
Θα λειτουργεί πλέον ως «πολυθέατρο», με νέο φουαγέ και πιο μεγάλη σκηνή (οι θέσεις θα μειωθούν από 450 σε 300), όλη την ημέρα, με συνεχόμενες παραστάσεις για όλους -από βρέφη μέχρι ενηλίκους– και με καφέ, τις πρωινές ώρες, όπου θα σερβίρονται και ειδικά πιάτα, ανάλογα με την παράσταση που θα παίζεται. «Αυτός είναι τουλάχιστον ο στόχος του σεφ… Είμαι κι εγώ περίεργος να το δω», είπε ο Θωμάς Μοσχόπουλος.
Ο ίδιος, ως καλλιτεχνικός διευθυντής, μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου είναι οι εμπνευστές και στυλοβάτες του όλου εγχειρήματος. Ξαναμπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι μιας «σχεδόν κολεκτιβίστικης συνεργασίας, που πηγάζει από ανάγκη καλλιτεχνικού διαλόγου, αλλά και αλλαγής ιδεολογικής στάσης», όπως μας είπε. Απέναντι στη «φτήνια και την προχειρότητα μιας χώρας, όπου όλα λειτουργούν βραχυπρόθεσμα», όπως δήλωσε η Ξένια Καλογεροπούλου, το θέατρο «Πόρτα» αποφάσισε να καταπολεμήσει την καλλιτεχνική αδράνεια, πειραματιζόμενο σε νέα δεδομένα: «Δεν μας αρκούσε πλέον να βρούμε απλά ένα έργο για να “περάσουμε” τη χρονιά. Θέλαμε κάτι νέο. Και γι’ αυτό απευθυνθήκαμε και σε νέους συνεργάτες, που ήδη έχουν δουλέψει και πιστέψει πολύ σ’ αυτή την προσπάθεια».
Είναι μια προσπάθεια να υπερκεράσουν την κρίση ή κάτι περισσότερο; Ο Θωμάς Μοσχόπουλος δεν μάσησε τα λόγια του: «Οταν οι επιχορηγήσεις υπήρχαν ακόμη, οι άνθρωποι του θεάτρου κάπου μάθαμε να τα περιμένουμε όλα έτοιμα. Πλέον, όμως, ή θα δουλέψουμε γι’ αυτά που πιστεύουμε ή θα χαθούμε. Και καθώς η μιζέρια είναι ασθένεια μεταδοτική, είπαμε να πάρουμε αντιβίωση. Δεν γίνεται διαφορετικά. Μπορεί το “Πόρτα” να μην μπορεί να αναλάβει πλήρως μια παραγωγή, καθώς δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα, αλλά θα κάνει συμπαραγωγές. Τώρα, αν δεν πετύχει… Ούτως ή άλλως, το χειρότερο το πάθαμε. Πέρυσι κλείσαμε. Το καλό είναι πως δεν πρόκειται για μια προσωποκεντρική προσπάθεια. Ενα κάλεσμα διαλόγου – αυτό κάνουμε».
Οσο για τους «κινδύνους», διευκρίνισε: «Ο διάλογος που ανοίγουμε σε όποιον θέλει να συμπορευτεί μαζί μας δεν σημαίνει πως μπαίνουμε σε λογική σούπερ μάρκετ! Θέλουμε να έχουμε ένα στίγμα. Από την άλλη, σαφώς θα στηριχτούμε στα εισιτήρια. Και εδώ ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι ο λαϊκισμός. Θα τον αποφύγουμε, αγκαλιάζοντας τρυφερά το κοινό και όχι απομυζώντας το. Για παράδειγμα, θα κάνουμε κάτι που πρώτη φορά γίνεται στην Ελλάδα: στο παιδικό θέατρο θα έχουμε ξεχωριστές παραστάσεις για την Α΄ και για την Στ΄ Δημοτικού. Οι δάσκαλοι τα βάζουν όλα μαζί τα παιδιά και κανένα δεν καταλαβαίνει τίποτα».
Πράγματι, από θεατρικές παραστάσεις για παιδιά και για ενηλίκους, μέχρι χοροθέατρο, μουσικές βραδιές αλλά και θεατροπαιδαγωγικές εκδηλώσεις, ο επόμενος θεατρικός χειμώνας για το «Πόρτα» είναι γεμάτος.
Ξεκινά στις 6 Νοεμβρίου με το «Σλάντεκ» του Εντεν φον Χόρβατ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζά, με τους Αντώνη Αντωνόπουλο, Μαρία Κεχαγιόγλου κ.ά., που ανεβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα. «Γράφτηκε λίγο πριν ο ναζισμός αναρριχηθεί στην εξουσία, με επικίνδυνα ενδιαφέρουσες αντιστοιχίες στο σήμερα», εξηγεί ο Μοσχόπουλος. «Εξίσου γκροτέσκο και πολυδιάστατο είναι και το “Λίλιομ” του Φέρεντς Μόλναρ. Μέχρι και μιούζικαλ έχει γίνει ως “Καρουζέλ”» είπε για τη δεύτερη παράσταση (20 Δεκεμβρίου) σε δική του σκηνοθεσία, όπου μεταξύ άλλων θα συμμετέχει και η Φιλαρέτη Κομνηνού. Σκηνοθετεί και την επόμενη παράσταση, το «Μότζο» του Βρετανού Τζεζ Μπάτεργουερθ, μια παραβολή σε παιχνίδια εξουσίας, γραμμένο τέλη του ‘90. «Είναι σαν να βλέπεις σεξπιρικά μοτίβα, ξαναγραμμένα από τον Ταραντίνο!».
Το πρόγραμμα για βρέφη, παιδιά και εφήβους ξεκινάει με την «Καταστρούπολη», που θα παιχτεί κι αυτό το καλοκαίρι (24/6) στο Φεστιβάλ Αθηνών και θα συνεχίσει στο «Πόρτα» από 4 Οκτωβρίου. Παράλληλα με το «Ακου», βασισμένο σε μια ιδέα της Ξ. Καλογεροπούλου, θα συνεχίσει μια παράδοση τριών ετών στο θέατρο για βρέφη. Και τον Δεκέμβριο, εμπνευσμένη από την ομώνυμη όπερα του Ραβέλ, θα παρουσιαστεί η μουσικοθεατρική παράσταση «Το παιδί και τα μάγια».
Το μουσικό πρόγραμμα περιλαμβάνει συναυλία κάθε Τρίτη (μέχρι το Πάσχα), βραδιές μπαρόκ μουσικής, τζαζ, σύγχρονων συνθετών αλλά και ντουέτα και ομιλίες σε μικρά παιδιά για τη μουσική από τον συνθέτη Κορνήλιο Σελαμσή. Χαρακτηριστικό, πως το πρόγραμμα ξεκινάει με την «Ιστορία του Στρατιώτη» (15-19/10) υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιώργου Κουμεντάκη.
Τέλος, υπάρχει και η κατηγορία «θέατρο μέσα στην τάξη», με παραστάσεις σε σχολεία, αλλά και με σχολεία μέσα στο θέατρο –σε κάποιες απαγορεύονται αυστηρώς οι ενήλικοι!
*INFO: Για πακέτα συνδρομών και εκπτωτικές προσφορές, στο www.porta-theatre.gr
