Της Μαρίας Δήμα

Δεν αποτελεί έκπληξη η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές και των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών, τη στιγμή μάλιστα που οι μειώσεις στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, πολύ χαμηλότερων κλιμακίων, παραμένουν σταθερές και αμετάβλητες και με τις… ευλογίες της Δικαιοσύνης! Σχεδόν ομόφωνα, σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου είπε «όχι» στις αναδρομικές, από 1ης Αυγούστου 2012, περικοπές των συντάξεων των δικαστών, εισαγγελέων και των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Σε διάσκεψή της (κεκλεισμένων των θυρών) η ολομέλεια του ανώτατου δημοσιονομικού δικαστηρίου έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου τις επίμαχες μειώσεις, τασσόμενη υπέρ των δικαστικών λειτουργών και ειδικότερα των συνταξιούχων…

Ετσι, προκαλείται άλλος ένας «πονοκέφαλος» στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, καθώς τα ποσά που πρέπει να επιστραφούν στους συνταξιούχους δικαστές ξεπερνούν τα 150 εκατ. ευρώ, χωρίς πάντως να είναι γνωστό από κανέναν δημόσιο φορέα το ακριβές ύψος τους. Και τούτο διότι οι συντάξεις των δικαστών κυμαίνονται ανάλογα με τον βαθμό που κατείχαν, την οικογενειακή τους κατάσταση, τα χρόνια προϋπηρεσίας, την προηγούμενη ασφάλισή τους σε άλλα Ταμεία κ.λπ.

Πάντως η σχετική κρίση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αναμένεται να επεκταθεί και για τις παρεμφερείς υποθέσεις των συνταξιούχων ειδικών μισθολογίων που εκκρεμούν (των ενστόλων, διπλωματών, διευθυντών γιατρών του ΕΣΥ, καθηγητών Πανεπιστημίων κ.λπ.). Ειδικότερα, σύμφωνα με τους ανώτατους δικαστές, οι αναδρομικές περικοπές των συντάξεων των δικαστών, εισαγγελέων και μελών του ΝΣΚ, που πραγματοποιήθηκαν βάσει του μνημονιακού νόμου 4093/2012, αντίκεινται στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στον συνταγματικά κατοχυρωμένο κανόνα της ισότητας.

Παράλληλα στην απόφαση (η οποία αναμένεται να δημοσιευτεί σε περίπου τέσσερις μήνες) σημειώνονται τα εξής: «Οι συγκεκριμένες περικοπές προσκρούουν ευθέως στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ που προστατεύει την περιουσία, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνονται οι αποδοχές και οι συντάξεις. Οι εν λόγω περικοπές υπερβαίνουν τα όρια που θέτουν οι συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη. Ναι μεν το κράτος μπορεί να προβεί σε μείωση των συντάξεων δικαστικών (όπως και των αποδοχών τους), όμως η μείωση αυτή δεν μπορεί να γίνει χωρίς να έχει προηγουμένως εκτιμηθεί το δημοσιονομικό όφελος, σε σχέση με τις επιπτώσεις της μείωσης αυτής, καθώς και αν η μείωση είναι αναγκαία ή θα μπορούσε να αναπληρωθεί με άλλα μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος, με μικρότερο κόστος».

Διετής παραγραφή

Πάντως η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με ισχυρή μειοψηφία, αλλάζοντας τη νομολογία της αποφάσισε ότι η παραγραφή των αξιώσεων των συνταξιούχων δικαστικών είναι διετής και όχι πενταετής. Σημειώνεται ότι με προγενέστερες αποφάσεις του το Ελεγκτικό Συνέδριο είχε κρίνει ότι η παραγραφή είναι πενταετής. Ομως το υπουργείο Οικονομικών είχε ασκήσει αναίρεση επικαλούμενο απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου που έκρινε ότι είναι διετής και έτσι το Ελεγκτικό Συνέδριο έκανε δεκτή την αναίρεση του υπουργείου Οικονομικών.

……………………………………………………………………………………………………………………………………

Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και το… αφορολόγητο 25%

Τον περασμένο Δεκέμβριο το Μισθοδικείο είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις μειώσεις των αποδοχών των δικαστών, ενώ παράλληλα αποφάνθηκε να έχουν οι δικαστές αφορολόγητο το 25% των ακαθάριστων αποδοχών τους – όπως συμβαίνει και με τους βουλευτές. Τα μέλη του Μισθοδικείου (3 δικαστές, 3 πανεπιστημιακοί νομικών σχολών και 3 δικηγόροι) έκριναν ότι το Σύνταγμα αναγνωρίζει «ευθέως και ρητώς με το άρθρο 87 παράγραφος 2, λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία στους δικαστές που συγκροτούν τα δικαστήρια και ταυτίζει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης (και δι’ αυτής την ισοτιμία της με τις άλλες δύο λειτουργίες, μέσω της οποίας πραγματοποιείται αποτελεσματική διάκριση των λειτουργιών) προς την ανεξαρτησία των δικαστών». Μάλιστα, εγγύηση προς εξασφάλιση της ανεξαρτησίας αυτής θεωρείται, κατά το Σύνταγμα πάντα, και η ιδιαίτερη μισθολογική μεταχείριση των δικαστικών λειτουργών. Στην απόφαση υπογράμμιζαν ακόμα ότι οι αποδοχές των δικαστών πρέπει να είναι σταθερές και να μην ανατρέπεται το μισθολογικό τους καθεστώτος με αιφνίδιες ή σοβαρές μειώσεις των αποδοχών τους, γιατί μόνον υπό την προϋπόθεση αυτή μπορεί να εξασφαλιστεί ότι θα είναι σε θέση να ασκήσουν τα καθήκοντά τους απερίσπαστοι οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης.