pteryga-fylakon

24/06/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Απεργία πείνας για το αυτονόητο

«Η σημερινή ελληνική φυλακή εξαγριώνει και εξαθλιώνει, τόσο τους κρατούμενους όσο και τους φύλακές τους. Η επίδραση αυτών των συνεπειών διά των φυλακών ασφαλείας τύπου Γ συνιστά μια οριστική μετάβαση από το μοντέλο του σωφρονισμού σε ένα μοντέλο απόλυτης εξουδετέρωσης».
      Pin It

Της Αντας Ψαρρά

 

«Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων στηρίζει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους, καθώς αναγκάζονται για μια ακόμα φορά να χρησιμοποιήσουν το μόνο μέσο πάλης που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Ετσι, ήδη στις φυλακές Κορυδαλλού, Πάτρας, Κέρκυρας, Μαλανδρίνου, Δομοκού, Γρεβενών, Λάρισας, Διαβατών, Νιγρίτας Σερρών, Αλικαρνασσού, Τρικάλων και Ναυπλίου, χιλιάδες κρατούμενοι ξεκινούν απεργία πείνας, απαιτώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Στηρίζουμε την κινητοποίηση των κρατουμένων και συμπαραστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις στον δίκαιο αγώνα τους. Καλούμε με τη σειρά μας στην πορεία αλληλεγγύης ενάντια στις Ειδικές Συνθήκες Κράτησης, το Σάββατο 28 Ιουνίου, στις 12 το μεσημέρι, στο Μοναστηράκι».

 

Η εβδομάδα αυτή είναι πολύ κρίσιμη σε ό,τι αφορά την τύχη των αυταρχικών και ανατρεπτικών του κράτους δικαίου πρωτοβουλιών του υπουργείου Δικαιοσύνης. Το νομοσχέδιο που θα αναγνωσθεί για τελευταία φορά στην επιτροπή της Βουλής τη Δευτέρα 30 Ιουνίου αλλάζει στην ουσία τους βασικές διατάξεις, αλλά και τη φιλοσοφία του Ποινικού-Σωφρονιστικού Κώδικα.

 

Οπως επισημάναμε σε δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» (21/6/2014), ο υπουργός κ. Αθανασίου προχωρά στην πολύχρονη καταδίκη σε απομόνωση κρατουμένων στη βάση των αδικημάτων που διέπραξαν, επιλέγοντας ο ίδιος τους «επικίνδυνους». Ούτε η τρόικα ούτε τα μνημόνια ούτε κανένας άλλος λόγος δεν επέβαλαν στον υπουργό να εισαγάγει για ψήφιση ένα τέτοιο κατασκεύασμα. Κι αν εδώ το σχόλιο μοιάζει υπερβολικό, παραθέτουμε λίγα από όσα είπαν στη Βουλή ορισμένοι καθ' ύλην αρμόδιοι και μόνο για το θέμα των «ειδικών» φυλακών, πέραν της επιβολής νέων όρων διεξαγωγής μιας ποινικής διαδικασίας και των άλλων θεμάτων της έκτακτης αυτής νομοθεσίας. Το θέμα φυσικά δεν εξαντλείται εδώ, ενώ οι κρατούμενοι ήδη άρχισαν τον δικό τους σκληρό «αντίλογο» με απεργίες πείνας.

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Εάν σε όλες τις εξαιρέσεις από τον ποινικό κώδικα που προβλέπει το νομοσχέδιο αυτό (ενν. για κατηγορίες κρατουμένων) προσθέσουμε και τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, δεν μένει τίποτα. Τι μένει; Να τρώνε 1,8 ευρώ ημερησίως σε συσσίτιο, να κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλον, να διαβάζουν οτιδήποτε -κρατάω ένα ερωτηματικό- και να μιλάνε μεταξύ τους. Είκοσι τέσσερις ώρες πειθαρχία και ακινησία, αυτό οδηγεί ή σε βία ή σε αυτοκτονία.

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ (πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος): Η αιτιολογία των προτεινομένων διατάξεων [...] μαρτυρεί μια ηθικοποίηση του ποινικού δικαίου στον βαθμό που ως κριτήριο δεν λαμβάνονται μόνο η βαρύτητα της πράξης, αλλά η ηθική απαξία των οικείων εγκλημάτων.

 

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ (μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας): Το κρίσιμο ζήτημα είναι οι άδειες των κρατουμένων. Μαζί όμως με αυτό ισοπεδώνεται και κάθε θεμελιώδης αρχή που διέπει, τουλάχιστον θεωρητικά, τη σωφρονιστική νομοθεσία και την προσανατολίζει στη δίκαιη και ίση μεταχείριση των κρατουμένων με παροχή ευκαιριών κοινωνικής επανένταξης. Πλέον είναι σαν να στηριζόμαστε στην εκδικητικότητα και η επιλογή αυτή αποτελεί μια απαράδεκτη θεσμική ακρότητα που μόνο εντάσεις, αντιπαλότητα και εχθρότητα μπορεί να καλλιεργήσει στον χώρο των φυλακών.

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ (πρόεδρος Δ.Σ. της «ΕΠΑΝΟΔΟΣ»): Υπονομεύεται, και σχεδόν ανατρέπεται, από τη θέσπιση αυτού του καινούργιου τύπου φυλακών η βασική αρχή μεταχείρισης που είναι η επανένταξη. Μας μένει το μοντέλο της εξουδετέρωσης ή της αχρήστευσης του κρατούμενου.

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ (μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου): Η σημερινή ελληνική φυλακή εξαγριώνει και εξαθλιώνει, τόσο τους κρατούμενους όσο και τους φύλακές τους πολλές φορές. Η επίδραση αυτών των συνεπειών διά των φυλακών ασφαλείας τύπου Γ συνιστά μια οριστική μετάβαση από το μοντέλο του σωφρονισμού σε ένα μοντέλο απόλυτης εξουδετέρωσης.

 

Διαβάστε ακόμα:

Επικίνδυνοι άνθρωποι ή επικίνδυνος νόμος;

 

Scroll to top