Του Νίκου Σβέρκου
Με αιχμές κατά ξένων αριστερών ιστοσελίδων, αλλά και κομμουνιστικών κομμάτων, απαντά το ΚΚΕ στην κριτική που δέχεται για την απόφασή του να αποχωρήσει από την Ευρωομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο (GUE/NGL). Το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων κοινοποίησε εκτενές κείμενο, γραμμένο σε πολλές γλώσσες εκτός από τα ελληνικά, με τίτλο «Οι συζητήσεις και οι αντιπαραθέσεις πρέπει να διεξάγονται στη βάση επιχειρημάτων και όχι συκοφαντιών», βάλλοντας κατά των οπορτουνιστών και των συκοφαντών.
Το ΚΚΕ δημοσίευσε το επτασέλιδο κείμενο, την ώρα που άλλα κόμματα, όπως το ΑΚΕΛ και το Γαλλικό Κ.Κ., παραμένουν ενεργά μέλη της GUE/NGL. Στο κείμενο τονίζεται ότι «χρησιμοποιούνται αφορισμοί, απλουστεύσεις ή προσχήματα αντί για επιχειρήματα προκειμένου να αποκρυφτούν λαθεμένες απόψεις ή οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις σε θέματα στρατηγικής σημασίας». Οι συντάκτες επισημαίνουν μάλιστα ότι το ΚΚΕ δέχεται «αβάσιμες και ατεκμηρίωτες επιθέσεις και χαρακτηρισμούς μέσω του Διαδικτύου (π.χ. πρόσφατα άρθρα σε ελβετική ιστοσελίδα) από κάποιους που πιστεύουν ότι μπορούν να επιτεθούν στο ΚΚΕ, χρησιμοποιώντας ύβρεις για «σεχταρισμό»».
Αφού μάλιστα γίνεται μια σύντομη αναδρομή στη σημαντική ιστορία του κόμματος, οι συντάκτες αφήνουν υπόγειες αιχμές για τους εμπνευστές των κατηγοριών, τονίζοντας ότι το ΚΚΕ «διατηρεί ανοιχτό και διαρκές μέτωπο ενάντια στον οπορτουνισμό», ενώ αποσκοπεί σε μια ιδεολογική διαπάλη «ενάντια στον “οπορτουνιστικό Δούρειο Ιππο” που εργάζεται για την κατάληψη των κομμουνιστικών κομμάτων και τη σοσιαλδημοκρατική τους μετάλλαξη». Τονίζεται δε ότι η απαρέγκλιτη στάση του ΚΚΕ στον μαρξισμό-λενινισμό «ενοχλεί τον πολυπλόκαμο οπορτουνιστικό μηχανισμό, που επιχειρεί με πολλούς τρόπους, εμφανείς ή συγκεκαλυμμένους, να συκοφαντήσει το ΚΚΕ, αναμασώντας ισχυρισμούς του ταξικού εχθρού σχετικά με τον δογματισμό, ενοχοποιώντας την επαναστατική δράση του κόμματος και την αταλάντευτη πάλη του ενάντια στην αστική τάξη και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, καθώς καλεί τον λαό μας και τους λαούς γενικότερα να μην κινητοποιούνται κάτω από μια ψεύτικη σημαία».
Ο Περισσός εξηγεί μάλιστα ότι η παραμονή του στην αριστερή Ευρωομάδα θα λειτουργούσε ως «αριστερό άλλοθι» στη δράση της και στρέφει τα βέλη του κατά ορισμένων κομμουνιστικών κομμάτων. Συγκεκριμένα κατηγορεί του επικριτές του ότι «κάνουν τα στραβά μάτια και σπέρνουν ψευδείς προσδοκίες, υποστηρίζοντας ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του λαού μέσω της συνεργασίας με κόμματα που έχουν εμφανείς σοσιαλδημοκρατικούς στόχους, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το Die Linke κ.λπ., καθώς και με μεταλλαγμένο κόμματα, που εξακολουθούν να φέρουν κομμουνιστικό τίτλο, στο όνομα μιας ψεύτικης ενότητας που ευνοεί τον οπορτουνισμό και τη σοσιαλδημοκρατία».
Οι βολές ωστόσο δεν περιορίζονται σε τεχνικά και πολιτικά ζητήματα, αλλά εκτείνονται στο πεδίο της ιδεολογίας. Εξ ου και οι αναφορές στη λενινιστική θεωρία για τον ιμπεριαλισμό. «Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη στάση αρκετών κομμάτων σχετικά με αυτό το κομβικό ζήτημα», επισημαίνουν οι συντάκτες, προσθέτοντας ότι η συζήτηση για την εν λόγω θεωρία «αντικαθίσταται από μια καρικατούρα που περιορίζει τον ιμπεριαλισμό στις ΗΠΑ και τον ταυτίζει με την επιθετική εξωτερική πολιτική». «Πρόκειται περί τραγωδίας», λένε χαρακτηριστικά.
Αναλύονται μάλιστα περαιτέρω οι θέσεις που έχουν καταλάβει στο παγκόσμιο σκηνικό η Ρωσία και η Κίνα, ο ρόλος των μονοπωλίων, η συσσώρευση και ο συγκεντρωτισμός του κεφαλαίου και η αξία του Κεντρικού Σχεδιασμού. Ετσι οι ιθύνοντες του κειμένου καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι «όσοι καταφεύγουν σε συκοφαντίες ενάντια στο ΚΚΕ πρέπει να μελετήσουν τις θέσεις μας, να μιλήσουν με βάση τα πραγματικά γεγονότα και να τεκμηριώσουν την κριτική τους με επιχειρήματα και όχι με αερολογίες. Και τέλος, θα πρέπει να αποφεύγουν ισχυρισμούς που χρησιμοποιούνται από την αστική απολογητική και τον οπορτουνισμό στην Ελλάδα».
Σημειώνεται ότι η επόμενη Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων θα πραγματοποιηθεί στις 14 και 15 Νοεμβρίου στο Γουαγιακίλ του Εκουαδόρ.
