Εισιτήρια
Ακουσα με έκπληξη ότι ο υπουργός Μεταφορών, τάχα για να μας ελαφρύνει, καθιερώνει 1 κάρτα από 45 € σε 30 € και ένα εισιτήριο από 1,40 € σε 1,20 € σε όλα τα μέσα συγκοινωνίας.
Κύριε υπουργέ, υπάρχουν εκατομμύρια πάνω από 65 ετών. Ολοι αυτοί, δηλαδή τα περήφανα γηρατειά, ξέρετε εσείς, τα πετάτε στον κάλαθο των αχρήστων; Οταν θα θέλουν 30 € για κάρτα, 50 € με 100 € για γιατρούς και φάρμακα και εξετάσεις, γιατί την υγεία τη διαλύσατε, ένα μικρό χαρτζιλίκι για τα εγγόνια, δεν θα μας φτάνουν για φαΐ, ΔΕΗ, νερό κ.λπ. Μήπως θα μας πληρώσετε εσείς την Εφορία, που στη συντριπτική πλειονότητα χρωστούν Εφορία;
Μήπως, κύριε υπουργέ, θέλετε η πλειονότητα των συνταξιούχων να πεθάνει για να σωθεί η χώρα; Αυτοί που δουλεύοντας αύξαναν το ΑΕΠ της χώρας επί πολλές δεκαετίες και εσείς, τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβερνήσατε τη χώρα από το 1974 και ειδικά από το 1981 μέχρι σήμερα, χρεοκοπήσατε τη χώρα; Απ’ ό,τι ξέρω, το χρέος της χώρας ήταν 20 με 23% επί του ΑΕΠ και εάν δεν παίρνατε τα χρήματα των ασφαλιστικών, των Πανεπιστημίων και άλλων Ταμείων, η χώρα θα κατέβαζε ρολά, ξέρετε, πτώχευση! Και ναι μεν η Ιαπωνία είναι η πλέον καταχρεωμένη χώρα στον κόσμο (225% επί του ΑΕΠ), όμως αυτοί που τα έκλεψαν ή πιο ευγενικά τα άρπαξαν, βάζουν το χέρι στην τσέπη και χρηματοδοτούν την πατρίδα τους. Στην Ελλάδα μας, αυτοί που τα άρπαξαν λένε μόνο ότι αγαπάνε την Ελλάδα, αλλά δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη. Ασε που μερικοί θέλουν τη δραχμή για να φέρουν ξανά πίσω τα ευρώ που έστειλαν Ελβετία και σε άλλες χώρες για να αγοράσουν και εμάς μαζί.
Κύριε υπουργέ, η τρίτη ηλικία και η νεολαία μας έπρεπε να έχουν δωρεάν συγκοινωνία. Από τη διάρθρωση αυτή θα κερδίσετε ελάχιστα. Η χώρα δεν σώζεται με ψίχουλα, θέλει μεγάλες τομές σε όλα τα υπουργεία, ιδίως Αμυνα, ΔΕΗ, ΟΤΕ, γενικά ΔΕΚΟ, όπου η διαφθορά κυριαρχεί από την κορυφή έως κάτω. Να γίνει ο εκσυγχρονισμός του πολιτικού συστήματος, όμως δεν είναι ηθικό να την πληρώνουν οι μεσαίου και κάτω και οι μεγάλοι που έφαγαν με δέκα μασέλες να δίνουν ψίχουλα. Δηλαδή οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι!
Ηλίας Κ. Μιχαηλίδης
………………………………………….
Ανασχηματισμός
Είναι φανερό ότι η ανασύνθεση της συγκυβέρνησης εξυπηρετεί τις εσωκομματικές ισορροπίες των δυο κομμάτων, τις διακομματικές μυστικές συμφωνίες τους, την ικανοποίηση φιλοδοξιών, το βόλεμα ημετέρων και άλλες συνηθισμένες σκοπιμότητες, με οδηγό την παλαιοκομματική και φαύλη πολιτική αντίληψη που επικρατεί στην πολιτική σκηνή από την εποχή του διεφθαρμένου πρωθυπουργού Ι. Κωλέττη. Αλλωστε, έγινε αντιληπτό από καιρό πως η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν πολυνοιάζεται για τις ανάγκες της κοινωνίας και την ανόρθωση της χρεοκοπημένης χώρας, ούτε σκοτίζεται τόσο για την ανεργία, τη φτώχεια, τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή όσο πασχίζει να κρατήσει την εξουσία και να επιβιώσει πολιτικά με κάθε μέσο και τρόπο. Οι ανασχηματιστές Σαμαράς και Βενιζέλος δεν πείθουν κανέναν σκεπτόμενο πολίτη ότι η χρεοκοπημένη σήμερα χώρα έχει ανάγκη από στρατιά 47 (!!!) υπουργών και υφυπουργών, όταν η γειτονική Ιταλία έχει μόνο 15. Γιατί άραγε αναθεματίστηκε εκείνο το προεκλογικό σύνθημα όλων των υποψήφιων πρωθυπουργών, «μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα»; Δεν έχουν κανένα σοβαρό επιχείρημα, ώστε να δικαιολογήσουν στο υπουργείο Αμυνας, για παράδειγμα, και αναπληρωτή υπουργό και υφυπουργό, ούτε υφυπουργό στο υπουργείο Πολιτισμού ούτε την υπουργοποίηση των φαφλατάδων των καναλιών και του γυρολόγου Λοβέρδου. Δεν πείθουν για την οικονομική ανάκαμψη, αφού θα συνεχίσουν με τυφλή υπακοή στους δανειστές, χωρίς σχέδιο διεξόδου και μεταρρυθμίσεων, με την αντικατάσταση ενός στυγνού τεχνοκράτη των τραπεζιτών με έναν όμοιό του και την παραμονή Βρούτση, κατ’ ευφημισμόν υπουργού Εργασίας, εκθεμελιωτή των εργασιακών σχέσεων, αδιάφορου και ανίκανου να προστατέψει τους εργαζομένους από την απληστία των αφεντικών.
Βέβαια κι αυτή η συγκυβέρνηση θα αυτοαποκαλείται, χωρίς ντροπή, «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», για να δικαιολογείται έτσι κι ο Βενιζέλος στην εξουσία (με ποια άραγε προγραμματική συμφωνία;). Ομως, το να μας αναγκάζει ως κορόιδα να πληρώνουμε όχι μόνο δεκάδες αποτυχημένους άχρηστους και αχρείαστους υπουργούς, αναπληρωτές υπουργούς και υφυπουργούς (εκείνος ο Επικρατείας άραγε με τι ασχολείται;), αλλά κι έναν άγνωστο αριθμό εκατοντάδων, ημέτερων αργόσχολων, άσχετων μετακλητών υπαλλήλων, συμβούλων και παρασυμβούλων τους, είναι ζήτημα ουσίας που πρέπει να μας απασχολεί. Ας αναρωτηθούμε, μήπως έχουμε μερίδιο ευθύνης;
Σταύρος Φαλαγκάρας, εκπαιδευτικός
ΥΓ.: H Βουλή ως κουκουλωτήριο σκανδάλων και απατεωνιών των πολιτικών, για να διαιωνίζεται η ατιμωρησία τους, κλείνει πάντα αιφνιδιαστικά.
………………………………………..
«Κέφι»
Ανασχηματισμός ή ιδεολογικός μετασχηματισμός. Δύο ετερόκλητες σχέσεις που θέτουν σε αμφισβήτηση την υπαρξιακή δομή. Δεν υπάρχει περιθώριο. Μόνη σταθερότητα είναι η συνεχής ροή των γεγονότων με κέφι και επιμονή. Διατήρηση, επομένως, της ελπίδας και της προοπτικής με άλλη πορεία. Ανανέωση και αναδημιουργία χωρίς ενδοιασμούς. Πίστη στους θεσμούς και στις αρχές. Από τον διάλογο και το φιλότιμο προκύπτει η ιδεολογική ζύμωση και όχι από το βυθισμένο πια παρελθόν. Το καράβι βυθίζεται, αλλά τα σύμβολα των αξιών δεν χάνονται. Συνέχεια της προσπάθειας ή μόνη λύση, η φωνή του μοντέρνου ανθρώπου.
Αλέξιος Μαυρουδής
………………………………………
Λιτή ζωή
Εζησα στα μικρά μου με ψωμί, ελιές και γνήσια τομάτα από το χωράφι που μύριζε φρεσκάδα και υγεία.
Χωρίς χημικά που μολύνουν το πιάτο μας και την ατμόσφαιρα. Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πολυτέλειες για να ζήσει.
Λιτή ζωή και… αγάπη μόνο, μια χούφτα αγάπη. Καλοσύνη αλληλεγγύη και καλή καρδιά. Και όχι δηλητηριασμένα βέλη να τον στοχεύουν, όπως συνήθως γίνεται. Βίωσα και τα νεότερα χρόνια στη χώρα μου, της ξέφρενης καταναλωτικής ροής.
Χάθηκε ο παλιός μας κόσμος και στη θέση του βάλαμε τι; Το χρήμα ως αξία ζωής! Θα υποστούμε τότε τα κραχ και τα τραστ. Μου λέτε παρακαλώ τι σημαίνει πρόοδος;
Εσείς που καθισμένοι στον καναπέ σας παρακολουθείτε με μανία τηλεόραση. Και οι συμβιβασμένοι διανοούμενοι που κατέθεσαν ή μίσθωσαν την πένα τους; Μοναξιά κι ένα κινητό τηλέφωνο με το καλώδιο στο αυτί; Τότε η οπισθοδρόμηση πώς ονομάζεται;
Mανούσος Γ. Δασκαλάκης
