ΑΡΑΚΑΖΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΗ Της Β. Παπαντωνοπούλου
Είχε περάσει σχεδόν μιάμιση ώρα από το σφύριγμα της λήξης· από την πρόκριση της Εθνικής Ελλάδας στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μετά τη νίκη με 2-1 επί της Ακτής Ελεφαντοστού. Η μικτή ζώνη του «Καστελάο» είχε γεμίσει δημοσιογράφους – ως επί το πλείστον Ελληνες, πολλούς Βραζιλιάνους, τους αγγλόφωνους των μεγάλων διεθνών πρακτορείων, ρεπόρτερ γαλλικών, ιταλικών και ελβετικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών καναλιών, Αφρικανούς συναδέλφους με φανερή την απογοήτευση στα πρόσωπά τους και τους κλασικούς Ιάπωνες που πάνε πέντε-πέντε. Δεν υπάρχει μικτή ζώνη χωρίς Ιάπωνες… Τα τηλέφωνα των Ελλήνων δημοσιογράφων είχαν πάρει φωτιά. Και να ρωτάει ο ένας τον άλλον: «Τι γίνεται τώρα στην Αθήνα;»…
Ωσπου εμφανίστηκε ο Φερνάντο Σάντος. Ηρεμος, χαμογελαστός, δεν μπορούσε να κρύψει την ικανοποίησή του. Και προέβλεψε ότι το βράδυ θα κοιμόταν υπέροχα – τόσο για την πρόκριση αλλά και επειδή τα πανηγύρια των Βραζιλιάνων οπαδών για τον θρίαμβο επί του Καμερούν στην παραλία της Φορταλέζα, όπου βρισκόταν το ξενοδοχείο της Εθνικής, τον άφησαν άυπνο την προηγούμενη νύχτα… Είχε μιλήσει στη συνέντευξη Τύπου, μίλησε στη μικτή ζώνη και, αφού έκανε και το χατίρι των Βραζιλιάνων συναδέλφων που τον περίμεναν υπομονετικά, έφυγε για ένα τσιγάρο. Τα «άκαπνα» γήπεδα δεν του επιτρέπουν να απολαύσει την αγχολυτική συνήθειά του…
Τα πανηγύρια στα αποδυτήρια, τρελά! Οπως αρμόζει στην περίπτωση και στο κατόρθωμα των Ελλήνων παικτών. Και τραγούδια, και μπουγέλα, και selfie φωτογραφίες -η μόδα της εποχής, βλέπετε- με δημοσιεύσιμο και μη δημοσιεύσιμο περιεχόμενο, αλλά και πολλή συγκίνηση.
Το πάρτι αργότερα θα μεταφερόταν στο ξενοδοχείο στη Φορταλέζα, όπου άρχισαν οι βουτιές στην πισίνα με ή χωρίς μπλούζες…
Και συνεχίστηκε στο αεροπλάνο, με τραγούδια, συνθήματα, αλλά και τον Ορέστη Καρνέζη σε ρόλο… ρεπόρτερ. Πήρε συνέντευξη από τους Χριστοδουλόπουλο, Κατσουράνη, Μόρα, Μήτρογλου, Γκέκα, Σάμαρη, Καπίνο και τον Κονέ, που είπε μία από τις ατάκες της βραδιάς: «Πρώτη φορά τραυματίζομαι και χαίρομαι. Γιατί μπήκε στη θέση μου ο Ανδρέας και έβαλε το γκολ!». Το μικρόφωνο όμως πήγε και στον έτερο σκόρερ, τον Γιώργο Σαμαρά, τον οποίο οι συμπαίκτες του αποκαλούν «Δαλάι Λάμα». Την εξήγηση έδωσε ο Κατσουράνης: «Οταν όλοι έχουμε σφυγμούς 200, αυτός έχει 5». Για ν’ ακουστεί από τη γαλαρία το «Αναίσθητος!» και να λυθούν όλοι στα γέλια.
Νωρίτερα, στο γήπεδο, ο Γιώργος Καραγκούνης, που ούτε προχθές έπαιξε το τελευταίο του παιχνίδι (σ.σ. για όσους πρόλαβαν να τον συνταξιοδοτήσουν, διαβάστε και θαυμάστε δίπλα τα στατιστικά του), αποκάλυψε ότι ο Ανδρέας Σάμαρης ξέσπασε σε λυγμούς. Δεν ήταν και λίγο… Ηρθε από τον πάγκο και πέτυχε το παρθενικό του γκολ με τη «γαλανόλευκη» ανοίγοντας τον μουντιαλικό της λογαριασμό στη Βραζιλία!
Οταν βγήκε ο μέσος του Ολυμπιακού από τα αποδυτήρια για να μας μιλήσει, ήταν πια ήρεμος, χαμογελαστός και ευτυχισμένος. Και, ενώ υπέγραφε ένα αυτόγραφο, ένιωσε στην πλάτη ένα φιλικό χτύπημα. Ηταν ο Ντιντιέ Ντρογκμπά: «Good luck, my friend!» Ο Σάμαρης και όλοι μας κοιτάζαμε τον μεγάλο αστέρα της Ακτής Ελεφαντοστού σαν να ήταν ροκ σταρ. Το ίδιο έκανε σε όλους τους Ελληνες παίκτες που διάσπαρτους συνάντησε στη διαδρομή για να βγει από τη μικτή ζώνη: τον Παπασταθόπουλο, τον Χολέμπας, τον Τοροσίδη (που έκανε πλάκες με τον συγκάτοικό του στις αποστολές της Ρόμα, Ζερβινιό).
Θέλεις-δεν θέλεις, αισθάνεσαι δέος στο πέρασμα του Ντρογκμπά. Και καταλαβαίνεις γιατί όλο το γήπεδο τον αποθέωνε κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα, όταν τον έδειχναν τα μάτριξ, τη στιγμή που έγινε αλλαγή.
Εκεί καταλάβαμε ότι το κοινό της Φορταλέζα δεν ήταν εχθρικό με την Ελλάδα, ούτε υποστήριζε την Ακτή Ελεφαντοστού. Ηταν «ταγμένο» σε αυτή την τεράστια προσωπικότητα. Χαλάλι τους…
