Ο κορυφαίος εικαστικός της νέας γενιάς Στέλιος Φαϊτάκης στην πρώτη του κινηματογραφική αφίσα

Η τυχερή ταινία είναι η «Κόρη» του Θάνου Αναστόπουλου, που συμμετέχει στο 63ο Φεστιβάλ Βερολίνου. Η ηρωίδα του φτάνει σε ακραία πράξη βίας επηρεασμένη από την κρίση. «Σκέφτομαι συνέχεια τα παιδιά στο Βελβεντό», λέει ο σκηνοθέτης

Της Βένας Γεωργακοπούλου

Αύριο ξεκινάει το 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου (7-17 Φεβρουαρίου) και τέσσερις ελληνικές ταινίες συμμετέχουν στο Forum, το ανήσυχο παράλληλο πρόγραμμα: «Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνας Ψύκου, «Στο Λύκο» των Χριστίνας Κουτσοσπύρου και Αραν Χιουζ, «Fynbos» του Χάρη Πατραμάνη και η «Κόρη» του Θάνου Αναστόπουλου.

Η τελευταία είναι και η μόνη που ανήκει σε βετεράνο σκηνοθέτη, σε σχέση με τους άλλους τρεις, πρωτοεμφανιζόμενους. Είναι η τρίτη ταινία του Αναστόπουλου, και η δεύτερη μετά την εξαιρετική «Διόρθωση», που συμμετέχει στην Μπερλινάλε. Είναι, επίσης, και η μόνη απ' όλες που έχει βγει στις αίθουσες, αλλά και η πρώτη που κάνει, πριν καν πατήσει το πόδι της στο Βερολίνο, την έκπληξη.

Την καινούργια, ειδικά για το φεστιβάλ, αφίσα υπογράφει ο Στέλιος Φαϊτάκης. Ο πολύ γνωστός, σημαντικός και ιδιαίτερος εικαστικός, που ξεκίνησε στα μέσα του ’90 ζωγραφίζοντας γκράφιτι στους δρόμους της Αθήνας για να εξελιχθεί σε ανερχόμενο ευρωπαϊκό όνομα με σημείο εκτίναξης την περίφημη τοιχογραφία «Ο Σωκράτης πίνει το κώνειο» το 2008, στην 1η Μπιενάλε της Αθήνας.

Το 2011 συμμετείχε στην Μπιενάλε της Βενετίας μέσα από το δανέζικο περίπτερο, το καλοκαίρι ήταν στην Μπιενάλε του Κιέβου, σε λίγες μέρες θα είναι στην έκθεση «HELL AS Pavilon» στο παρισινό Palais de Tokyo. Οσο για την εικαστική του γλώσσα, είναι από τις πιο γνωστές και (δυστυχώς ή ευτυχώς) κωδικοποιημένες: ένα ετερόδοξο μείγμα από βυζαντινή αγιογραφία, τέχνη δρόμου, μεξικάνικες τοιχογραφίες, με κόκκινο και χρυσό χρώμα και μεγάλες, ανθρωποκεντρικές συνθέσεις.

Τυπικό έργο Φαϊτάκη είναι και η αφίσα της «Κόρης». Κεντρικό πρόσωπο, η έφηβη πρωταγωνίστρια Σαβίνα Αλιμάνι με φωτοστέφανο και στα χέρια ένα κομμάτι ξύλο – φονικό όπλο ή απλώς αναφορά στην ξυλουργική επιχείρηση του κατεστραμμένου από την κρίση πατέρα της; Ο καλλιτέχνης, πιστός στην απόφασή του «να αποφεύγει τη δημοσιότητα», μας λέει μόνο πόσο χάρηκε που έκανε την αφίσα και πόσο τον ενέπνευσε η ταινία.

«Τον διάλεξα γιατί (ντρέπομαι που το λέω) θεωρώ ότι η δουλειά του ταιριάζει στην ταινία μου», λέει ο Θάνος Αναστόπουλος. «Πρώτα σε χτυπάει κατευθείαν στα σωθικά σου και μετά αρχίζεις να σκέφτεσαι. Η αφίσα είναι μια σπουδαία ανάγνωση της «Κόρης», όχι, βέβαια, η μοναδική».

Εχει πολλούς ακόμα λόγους να ξεκινά με καλή διάθεση για το Βερολίνο. Ο πρώτος έχει σχέση με την πολιτική και κοινωνική συγκυρία, μια και η «Κόρη» του αφηγείται πώς ένα κορίτσι φτάνει σε ακραία πράξη βίας για να υπερασπιστεί τον πατέρα του από την οικονομική καταστροφή.

«Σκέφτομαι συνέχεια τα παιδιά που συνελήφθησαν στο Βελβεντό. Δεν ξέρω αν η ηρωίδα μου είναι τρομοκράτισσα. Δεν ξέρω καν αν, εκτός από ληστές, είναι και τρομοκράτες οι τέσσερις της Κοζάνης. Σίγουρα, όμως, έχουν κοινές αγωνίες. Το γεγονός πως νέα παιδιά παίρνουν όπλα -και δεν είναι λύση να παίρνεις τα όπλα- δείχνει ότι φταίμε κι εμείς, η προηγούμενη γενιά. Με ηθικούς όρους η πράξη της ηρωίδας μου είναι λανθασμένη. Παρ' όλα αυτά στην ταινία ενδιαφέρομαι να δείξω πώς έφτασε εκεί, από πού προέρχεται το μίσος που νιώθει».

Ο Θάνος Αναστόπουλος χαίρεται που ελληνικές ταινίες θα προβληθούν στο Βερολίνο αυτή την «τόσο ιδιαίτερη στιγμή για τις σχέσεις μας με τη Γερμανία». Εξηγεί: «Καμιά φορά μάς λένε: «Μη δείχνετε εικόνες εξαθλίωσης της Ελλάδας». Η αποσιώπηση, όμως, δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Είναι μια ευκαιρία, μέσα από τις τέσσερις ταινίες μας, να δοκιμαστούν παγιωμένες αντιλήψεις και στερεότυπα. Τι νομίζουμε εμείς γι' αυτούς, τι νομίζουν αυτοί για μας. Βέβαια, οι άνθρωποι στο Βερολίνο είναι υπέροχοι, ζουν στην πιο πολυπολιτισμική πόλη της Γερμανίας».

Αλλά επειδή πάνω απ' όλα ο Θάνος Αναστόπουλος είναι ένας ταλαντούχος, μαχόμενος κινηματογραφιστής, δεν κρύβει ότι η συμμετοχή της ταινίας του σε ένα μεγάλο φεστιβάλ, είναι μια «ηθική ικανοποίηση για τους συνεργάτες του, που τη γύρισαν λίγο σαν κομμούνα, με ελάχιστα χρήματα μοιρασμένα σε όλους». Και, άλλωστε, ναι, «συμμετέχοντας στο Βερολίνο είναι ευκολότερο, δεν λέω εύκολο, να κάνεις την επόμενη ταινία σου».

INFO: Η «Κόρη» θα ξαναβγεί στις αίθουσες τον Μάρτιο. Μην τη χάσετε