Οπως λέει ο δικηγόρος των εργαζομένων Μιχάλης Τσότσκος, η εταιρεία έδιωξε χειριστές μηχανημάτων, ιδιοκτήτες φορτηγών και εργαζομένους επειδή τόλμησαν να ζητήσουν αλλαγές
Της Αντας Ψαρρά
Μιλήσαμε με τον Φλωρινιώτη δικηγόρο Μιχάλη Τσότσκο, πρώην πρόεδρο της Μελίτης (1990-1994). Ο κ. Τσότσκος είχε υπερασπιστεί συχνά στο παρελθόν εργαζομένους από τα λιγνιτωρυχεία της περιοχής, ενώ τώρα ανέλαβε τους συμβασιούχους «φρεσκο-απολυμένους» της εταιρείας ΑΚΤΩΡ.
Την ώρα που η Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ και οι κάτοικοι καλωσόριζαν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας την αμετακίνητη θέση τους κατά της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, παραδίδοντας μάλιστα εγγράφως τα αιτήματά τους, η εταιρεία ΑΚΤΩΡ τερμάτιζε τις εξάμηνες συμβάσεις που αφορούσαν συνολικά 300 άτομα μέσα σε λίγα μόλις λεπτά.
Οπως μας δήλωσε ο δικηγόρος, η εταιρεία που διαχειρίζεται εδώ και περίπου έναν χρόνο το μοναδικό εν λειτουργία ορυχείο της Αχλάδας έδιωξε χειριστές μηχανημάτων, ιδιοκτήτες φορτηγών και εργαζομένους επειδή τόλμησαν να ζητήσουν αλλαγές.
«Είναι υπεργολάβοι και έδειξαν με χαρτιά τις ζημιές τους ζητώντας κάποιες αλλαγές στις συμβάσεις. Η απάντηση ήταν μαζέψτε τα και φύγετε και φέρνουν τώρα άλλους από διπλανούς νομούς. Ζούμε πλέον σε αποικιοκρατικό καθεστώς κι εμείς είμαστε μια αποικία μέσα σε μια μεγαλύτερη».
Ο ρόλος της εταιρείας
Ρωτήσαμε για τον ρόλο της εταιρείας στις εξελίξεις σχετικά με τη ΔΕΗ. Θυμίζουμε εδώ ότι το 2013 ο ΑΚΤΩΡ είχε πλειοδοτήσει και στην περίπτωση του ανενεργού ορυχείου της Βεύης, χωρίς όμως να έχει προχωρήσει ακόμα η εκμετάλλευση του ορυχείου.
Μ.Τ.: «Ο ΑΚΤΩΡ μαζί με την ΤΕΡΝΑ πήραν πριν από έναν χρόνο με παραχώρηση από τον εκμισθωτή Ρόζα την εκμετάλλευση του ορυχείου στην Αχλάδα. Το βλέμμα όμως ήταν από πριν στραμμένο και στη νέα μονάδα της ΔΕΗ που μάλλον θα πάρει… προίκα. Εχει απόλυτη σχέση το τωρινό νομοσχέδιο με την εκμετάλλευση των ορυχείων και ήδη έδειξαν την αναλγησία τους απέναντι στους ιδιώτες που είχαν πάρει τα μηχανήματα, είχαν επενδύσει, είχαν πάρει οδηγούς εργαζομένους και τώρα τους έδιωξαν. Συντάξαμε αναφορά στην Επιθεώρηση Εργασίας και στην Τροχαία να γίνουν έλεγχοι στα νέα φορτηγά, αν έχουν ειδικές άδειες μεταφοράς λιγνίτη κ.λπ., διότι με τέτοιους όρους δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνουν παρανομίες».
• Πώς ξεκίνησε το θέμα με τις ιδιοκτησίες των ορυχείων που αποτελούν, υποτίθεται, δημόσια περιουσία;
Μ.Τ.: «Τα δύο παλιά ορυχεία της Φλώρινας, της Αχλάδας και της Βεύης, τα οποία ανήκουν στο Δημόσιο, δόθηκαν από το 1936 χαριστικά με αόριστες συμβάσεις στον Κ. Ρόζα και στον Βαρβούτη. Του Βαρβούτη (Βεύη) πτώχευσε και εδώ και 14 χρόνια δεν λειτουργεί ενώ είχε το καλύτερο κάρβουνο. Δεν γνωρίζω αν πλήρωσαν ποτέ στο Δημόσιο το τίμημα της μίσθωσης. Εγινε μια απόπειρα να λειτουργήσει το ορυχείο του Κλειδίου που ανήκε στη ΔΕΗ, αλλά κι αυτό σταμάτησε, όπως σταμάτησε και το ορυχείο της Βεγόρας και λειτουργεί μόνον αυτό της Αχλάδας. Η τιμή του τόνου προς τη ΔΕΗ φτάνει μέχρι τα 25 ευρώ. Είναι επιλογή να μη λειτουργήσουν τα υπόλοιπα ενεργά ορυχεία, με τη ΔΕΗ και το Δημόσιο να αγοράζουν λιγνίτη με 50 έως 70 ευρώ τον τόνο από Βουλγαρία και αλλού. Καταλαβαίνετε τι σκάνδαλο είναι αυτό; Στην Αχλάδα, ο Ρόζας μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ΔΕΗ το εκμίσθωσε στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ που διέλυσε όλη την περιοχή σκάβοντας μέσα σε έναν χρόνο όσα δεν είχαν σκαφτεί εδώ και 80 χρόνια. Ο κόσμος είναι φτωχός και απογοητευμένος και αδυνατεί να αντιδράσει. Το σωματείο υπάρχει, αντιστέκεται κι αυτοί τους παίρνουν έναν έναν χωριστά. Οσο για τους δημάρχους τι θα κάνουν, μήπως θα παραιτηθούν;».
