ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Του Νίκου Φωτόπουλου
Πικρό ποτήρι για 500 εργαζόμενους στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης επιφυλάσσει η μελέτη αναδιάρθρωσης της εταιρείας συμβούλων «Κάντορ», που προτείνει κλείσιμο των δύο εκ των τριών εργοστασίων, σε Ορεστιάδα και Σέρρες. Αναστάτωση επικρατεί στο προσωπικό, που ετοιμάζει δυναμικές κινητοποιήσεις και ζητά απευθείας συνάντηση με τον πρωθυπουργό.
Μετά από δύο αποτυχημένους διαγωνισμούς πώλησης, τεράστιες ζημιές και συρρίκνωση της τευτλοκαλλιέργειας, οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών δεν μπορεί να θεωρηθούν μη αναμενόμενες. Πόσο μάλλον όταν ο μεγαλύτερος πιστωτής, η Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία η επιχείρηση είναι ανοιχτή με δάνεια 135 εκατομμυρίων ευρώ, έχει δείξει ότι σε όλες τις περιπτώσεις ακολουθεί καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια…
Ολα στο φως
Η απόφαση αναστολής λειτουργίας των δύο εργοστασίων αποδίδεται στο «υψηλό κόστος λειτουργίας» τους, που υπολογίζεται στα 900 ευρώ ανά τόνο ζάχαρης. Από την άλλη, όμως, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν μπορεί να είναι τόσο απλά. Εργαζόμενοι, αλλά και φορείς των περιοχών Ορεστιάδας και Σερρών καλούν υφυπουργούς της κυβέρνησης να πάρουν ξεκάθαρη θέση, προειδοποιώντας ότι, αν προχωρήσει η αναστολή λειτουργίας των εργοστασίων, «θα δώσουν στη δημοσιότητα στοιχεία που αποδεικνύουν ξεκάθαρα τις οικονομικές ατασθαλίες που έχουν γίνει στην εταιρεία»…
«Οι υπουργοί οι δικοί μας ήταν εδώ και πολύ καιρό ενημερωμένοι και στις συσκέψεις τις τελευταίες που έγιναν. Το ότι δεν μπόρεσαν να αλλάξουν μία απόφαση, η οποία πραγματικά δεν στηρίζεται πουθενά είναι πολύ μεγάλη ήττα. Οχι ήττα προσωπική δική τους, αλλά του νομού», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας, Πέτρος Χαστανίδης.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι εργαζόμενοι ζητούν συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, μετά από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Ορεστιάδα με την παρουσία των υφυπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων Αλέξανδρου Δερμετζόγλου, Εσωτερικών Γιώργου Ντόλιου και του βουλευτή Εβρου Μαρίνου Ουζουνίδη. Παρών και εκπρόσωπος του υφυπουργού Εξωτερικών Κυριάκου Γεροντόπουλου, ο οποίος απουσίαζε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.
«Η κυβέρνηση, που αποφεύγει να ασχοληθεί με το θέμα, φαίνεται ότι δεν έχει δει τον “χάρτη” των ευρωεκλογών και ειδικά της Θράκης», ανέφερε με νόημα ο κ. Χαστανίδης, που προειδοποίησε ότι, όταν εξαντληθούν όλα τα περιθώρια συζήτησης, οι εργαζόμενοι θα προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Ανάλογες θέσεις έχουν και οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο των Σερρών: «Πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να δίνει την ψήφο εμπιστοσύνης της στην τευτλοκαλλιέργεια, εντάσσοντάς την στη συνδεδεμένη ενίσχυση στο πλαίσιο της ΚΑΠ 2014-2020, και την ίδια ώρα να κλείνει τα δύο εργοστάσιά της;», διερωτάται ο πρόεδρος των εργαζομένων εκεί, Χριστόδουλος Βαρκάκης.
Ανησυχία όμως επικρατεί και στο εργοστάσιο στο Πλατύ, που -σύμφωνα με την πρόταση της εταιρείας συμβούλων «Κάντορ»- θα παραμείνει σε λειτουργία. «Κανείς δεν διασφαλίζει το μέλλον μας και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι άμεσα δεν θα έρθει και το δικό μας τέλος», τόνισε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, Σταύρος Κανσίζογλου.
Απαξίωση
Σε σχετική ανακοίνωση της ομοσπονδίας εργαζομένων στην ΕΒΖ αναφέρεται: «Η απαξιωμένη την τελευταία πενταετία Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης οδηγείται επίσημα στο κλείσιμο και την καταστροφή. Αυτή είναι η τελευταία μας ευκαιρία να αντιδράσουμε, να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: συνέχιση της παραγωγής ζάχαρης στη χώρα μας, ενίσχυση και βιωσιμότητα της τευτλοκαλλιέργειας, τη λειτουργία των τριών εργοστασίων, διότι ανάπτυξη με κλειστά εργοστάσια δεν μπορεί να υπάρξει».
Σήμερα, στο εργοστάσιο της ΕΒΖ στην Ορεστιάδα εργάζονται 45 άτομα που σπέρνουν συνολικά 18.000 στρέμματα, όταν τα αντίστοιχα νούμερα προ πενταετίας έφθαναν σε 260 άτομα και πάνω από 60.000 στρέμματα. Στις Σέρρες, όπου σπέρνονται 13.000 στρέμματα, εργάζονται 60 άτομα και 250 εποχικοί, όταν προ πενταετίας αυτά ξεπερνούσαν τις 55.000 στρέμματα, ενώ στο εργοστάσιο στο Πλατύ εργάζονται 106 άτομα και σπέρνονται πάνω από 50.000 στρέμματα, όταν προ πενταετίας αυτά ξεπερνούσαν τις 120.000 στρέμματα.
Στο μεταξύ, η οριστική απόφαση για το τι μέλλει γενέσθαι αναμένεται να ληφθεί την Τετάρτη στη διάρκεια του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας, στη Θεσσαλονίκη. Η γραμμή ωστόσο είναι ήδη γνωστή: «Η εταιρεία δεν μπορεί να συνεχίσει με τα σημερινά δεδομένα. Εκτός από τα δάνεια, πρέπει να καταβάλλει για τόκους 12 εκατομμύρια τον χρόνο», όπως ανέφερε διοικητικό στελεχος της ΕΒΖ.
…………………………………………….
Μια παλιά ιστορία…
Η περιπέτεια της ΕΒΖ δεν είναι καινούργια. Η δημοσιογράφος της «Εφ.Συν.», Ντίνα Δασκαλοπούλου, έγραφε πριν από πολύ καιρό στην έρευνά της για την εταιρεία που αργοπεθαίνει χρόνια τώρα: «Πώς η κραταιά μέχρι πρότινος Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης κατέρρευσε και απειλείται πλέον με πλήρη αφανισμό; Πώς, από τα 10 εκατ. κέρδη που έγραφε το 2005 στον ισολογισμό της, έφτασε σήμερα να κλείνει τα εργοστάσιά της, την ώρα μάλιστα που οι διεθνείς τιμές του προϊόντος έχουν απογειωθεί; Πώς από τα 400.000 στρέμματα τεύτλων απέμειναν 55.000, πώς οι 1.320 μόνιμοι εργαζόμενοι έγιναν μόλις 428, πώς οι 320.000 τόνοι παραγωγής μειώθηκαν σε 35.000 και πώς ναυάγησε κι αυτό ακόμα το σχέδιο παραγωγής βιοκαυσίμων; Και, τελικά, ποιοι και πώς αντικατέστησαν το πρόσημο «συν» με «μείον»;».
»Εχουμε και λέμε: Η Κοινή Αγροτική Πολιτική που διέταξε. Οι ελληνικές κυβερνήσεις που εκτέλεσαν. Οι τραπεζίτες που εξυπηρετήθηκαν. Το λόμπι των πετρελαιάδων που επέβαλαν. Οι κομματικοί “κουμπάροι” που άλωσαν. Μια υπόθεση που δεν καταπίνεται ούτε με κάμποσα κουταλάκια ζάχαρης. Που κι αυτή εισαγωγής είναι πια» (www.daskalopoulou.gr)…
