Πάνω από ένα εκατ. εργαζόμενοι αναμένεται να συμμετάσχουν στις πορείες και τις πικετοφορίες διαμαρτυρίας που οργανώνονται σήμερα για το πάγωμα των μισθών στον δημόσιο τομέα, την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης και τη μείωση των συντάξεων.
«Αρκετά πια, φτάνει!», είπε στο BBC ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου Unison, Ντέιβ Πρέντις. «Έχουμε πλέον 300.000 εργαζόμενους μερικής απασχόλησης, με τις λεγόμενες συμβάσεις 'μηδενικών ωρών’, έχουμε ένα εκατ. εργαζόμενους στις τοπικές κυβερνήσεις που αμείβονται κάτω από το όριο της διαβίωσης και λέμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι για άλλα τρία χρόνια».
Σύμφωνα με τα συνδικάτα, έχουν οργανωθεί περισσότερες από 50 πορείες στην Αγγλία και την Ουαλία, μεταξύ των οποίων και μια διαδήλωση που θα καταλήξει σε συγκέντρωση στην πλατεία Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο. Θα γίνουν και πικετοφορίες έξω από σχολεία, δημαρχεία, κρατικά κτίρια και πυροσβεστικούς σταθμούς σε όλη τη χώρα.
«Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο έχουν μείνει έξω από την ανάκαμψη», υπογραμμίζει η γενική γραμματέας του συνδικάτου TUC, Γράνσις Ο' Γκρέιντι. «Χρόνο με τον χρόνο ο μισθός μειώνεται απέναντι στο κόστος ζωής. Οι δημόσιοι υπάλληλοι κατά μέσο όρο είναι μείον 2.000 λίρες με αυτή την κυβέρνηση».
Η κυβέρνηση Κάμερον άλλαξε τους κανόνες συνταξιοδότησης, μείωσε κατά 8% τις θέσεις εργασίας και πάγωσε τους μισθούς στο δημόσιο για μια διετία, από το 2010 έως το 2012. Στη συνέχεια επέβαλε πλαφόν στις αμοιβές, γεγονός που σημαίνει ότι οι χαμηλόμισθοι είδαν ουσιαστικά τους μισθούς τους να μειώνονται για περισσότερα από τέσσερα χρόνια. Και αυτή η «συγκράτηση» των μισθών- που είχε και τη στήριξη των αντιπολιτευόμενων Εργατικών- είναι πολύ πιθανό να διαρκέσει έως το 2018.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα μέτρα ήταν αναγκαία για να μειωθεί το χρέος της χώρας, ισχυρίζεται ότι εάν δεν είχαν περιοριστεί οι μισθολογικές δαπάνες θα είχε υποχρεωθεί να προχωρήσει σε περισσότερες απολύσεις και εκτιμά ότι η κινητοποίηση δεν θα είναι επιτυχημένη αλλά θα έχει μικρή συμμετοχή.
Ωστόσο, εάν διαψευστεί, όπως εκτιμούν τα συνδικάτα, θα είναι η μεγαλύτερη απεργία από αυτή του 1,1 εκατ. εργαζομένων στο δημόσιο το 2011. «Μια 24ωρη απεργία δεν πρόκειται να αναγκάσει την κυβέρνηση να αλλάξει πορεία», εκτιμά ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπράντφορντ, Γκρέγκορ Γκαλ. «Αυτή η κινητοποίηση γίνεται περισσότερο για να εκφραστεί η οργή και να ξεσπάσει ο κόσμος».
Ο Ντέιβιντ Κάμερον θα προσπαθήσει τώρα, παρουσιάζοντας μανιφέστο προθέσεων στο Κοινοβούλιο, να αλλάξει τους όρους για τις απεργίες, δηλώνοντας ότι οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονται χωρίς την υποστήριξη της πλειοψηφίας των μελών των συνδικάτων.
Μερικοί βουλευτές της δεξιάς πτέρυγας του κόμματός του πιέζουν προκειμένου η κήρυξη απεργίας να αποφασίζεται όχι από την πλειοψηφία των ψηφισάντων, όπως γίνεται σήμερα, αλλά από την πλειοψηφία των μελών των συνδικάτων.
Οι συνδικαλιστές ωστόσο θυμίζουν στους Συντηρητικούς ότι κυβερνούν τη χώρα ελέω του μισού εκλογικού σώματος, που δεν προσήλθε στις κάλπες, και βεβαίως χωρίς την υποστήριξη του 50% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Έλλη Πάνου
efsyn.gr
