Yπέρ καθαριστριών
Οταν κοιτάζουμε τα πρόσωπα των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, αντικρίζουμε το πρόσωπο της Ελληνίδας μάνας, το πρόσωπο της Ελληνίδας μητέρας. Πρόσωπα ιερά. Γυναίκες που φέρνουν τη ζωή στον κόσμο, γυναίκες που ξυπνούν από τα χαράματα για να πάνε στη δουλειά τους, εργάζονται 8 ώρες σε μια εργασία που έχει χαρακτηριστεί από τον νόμο του ΙΚΑ εργασία ανθυγιεινή και ανήκει στα βαρέα επαγγέλματα. Μετά το 8ωρο στο υπουργείο Οικονομικών τις περιμένει δεύτερο 8ωρο στο σπίτι, να φτιάξουν το φαγητό για όλη την οικογένεια, να πλύνουν, να σιδερώσουν, να συγυρίσουν, να διαβάσουν τα παιδιά, να κρατήσουν τα εγγόνια. Είμαι σίγουρος ότι στο τέλος του μήνα που πληρώνονται, δεν κρατάνε τίποτα για τον εαυτό τους, όλα τα χρήματα πάνε στην οικογένεια, στις σπουδές των παιδιών, στα άνεργα παιδιά, στα εγγόνια. Πρόσωπα ιερά. Συμβάλλουν στην ολοκληρωμένη εξέλιξη του ανθρώπου, όχι μόνο την επαγγελματική, αλλά και τη συναισθηματική και την πνευματική. Υποκλίνομαι στην ανωτερότητά τους, γιατί η δράση τους περιλαμβάνει την ευημερία των άλλων. Το πρόσωπο της Ελληνίδας μητέρας πρέπει να απολαμβάνει τον απεριόριστο θετικό σεβασμό ολόκληρης της κοινωνίας, ο απεριόριστος σεβασμός δεν πρέπει να εξαρτάται από διάφορους όρους. Πρέπει να είναι απεριόριστος. Οι απολύσεις των καθαριστριών δηλώνουν τη νοσηρή κατάσταση, στην οποία βρίσκεται το πολιτικό σύστημα που κυβερνά την πατρίδα μας. Οι ακραίες, βάρβαρες καταστάσεις, οι σκηνές βίας-τρομοκρατίας, όπως ο ξυλοδαρμός της Ελληνίδας μητέρας-καθαρίστριας, δείχνουν το τεράστιο έλλειμμα παιδείας, πολιτισμού, δημοκρατικών αντιλήψεων. Για όσους συκοφαντούν τις καθαρίστριες για ρουσφετολογικές προσλήψεις, για υψηλούς δήθεν μισθούς, που αποτελούν μείζον πρόβλημα για την ελληνική οικονομία. Να αγκαλιάσουμε τις ηρωικές καθαρίστριες, όλη η ελληνική κοινωνία, έως ότου επιστρέψουν στην εργασία τους. Μια νίκη των καθαριστριών θα είναι μια νίκη της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε αυτούς που ρημάζουν, λεηλατούν την όμορφη πατρίδα μας και πληγώνουν την ελληνική κοινωνία.
Δημήτρης Κουτάλης, Τέως γενικός γραμματέας Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας
…………………………………………….
Περί χρέους
Είναι πολλοί εκείνοι που διατείνονται ότι ο στόχος της χώρας μας είναι να βγούμε στις αγορές! Να δανειστούμε δηλαδή από τις αγορές επειδή αυτές δεν επιβάλλουν μνημόνια, παραβλέποντας τον βασικό στόχο που πρέπει να είναι η εφαρμογή μέτρων τα οποία θα καταστήσουν το δυσθεώρητο, για τα δεδομένα της χώρας μας, χρέος βιώσιμο. Ας δούμε όμως με απλή αριθμητική αν ο δανεισμός, ιδίως αυτή τη δεδομένη στιγμή, είτε από τις αγορές είτε από την τρόικα, αποτελούν ορθές λύσεις και μειώνουν το χρέος με σκοπό να το κάνουν βιώσιμο χωρίς ταυτόχρονα να «ξυρίζουν» τους πολίτες!
Οπως αναφέρουν οι ειδικοί, το χρέος καθορίζεται από τον λόγο (κλάσμα) Χρέος/ΑΕΠ. Ο λόγος αυτός πρέπει συνέχεια να μειώνεται και να φτάσει σ’ ένα σημείο ώστε το χρέος να είναι βιώσιμο (αυτό είναι το σημαντικό και όχι η προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ). Και ένα χρέος είναι βιώσιμο όταν ανέρχεται στο 90% περίπου του ΑΕΠ ή Χρέος/ΑΕΠ=0,9, δηλαδή πρέπει Χρέος/ΑΕΠ < 1 και σε κάθε περίπτωση όσο μικρότερος του 1 είναι ο λόγος τόσο πιο βιώσιμο είναι το χρέος ενός κράτους. Σήμερα το χρέος της χώρας μας είναι περίπου 175% του ΑΕΠ!
Ας δούμε όμως αν οι λύσεις που έχουν ακολουθηθεί μέχρι τώρα μειώνουν τον παραπάνω λόγο (κλάσμα). Η μία λύση που έχει προκριθεί είναι ο δανεισμός από τις αγορές με ένα επιτόκιο μεγάλο (μεγαλύτερο από αυτό της τρόικας), αλλά χωρίς μνημόνια που εμπεριέχουν μέτρα λιτότητας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να λάβει μέτρα λιτότητας (περικοπές μισθών, συντάξεων, αύξηση φορολογίας κ.λπ.) χωρίς να ψηφίσει μνημόνια, όπως άλλωστε είχε πράξει και στο παρελθόν, έστω και αν αυτά δεν ήταν της ίδιας έντασης με τα σημερινά.
Το μεγάλο όμως επιτόκιο που έχει ο δανεισμός από τις αγορές αυξάνει το χρέος, δηλαδή τον αριθμητή του κλάσματος και με δεδομένο ότι ο παρονομαστής (ΑΕΠ) στην καλύτερη περίπτωση θα παραμείνει σταθερός, διότι στη χειρότερη θα μειωθεί (δεν γίνεται σε μια υπερχρεωμένη χώρα να αυξάνεται το ΑΕΠ της), συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο λόγος (το κλάσμα) αυξάνεται. Αν δε το ΑΕΠ (παρονομαστής) μειωθεί, που είναι η χειρότερη περίπτωση, τότε ο λόγος (κλάσμα) αυξάνεται ακόμη περισσότερο!
Η δεύτερη λύση είναι ο δανεισμός από την τρόικα με επιτόκιο μικρότερο απ’ ό,τι των αγορών, αλλά αυτός ο δανεισμός συνοδεύεται από μνημόνια, δηλαδή από μέτρα σκληρής λιτότητας, τα οποία έχουν ως συνέπεια τη μείωση του ΑΕΠ. Στην περίπτωση αυτή μπορεί ο αριθμητής (χρέος), λόγω του μικρότερου επιτοκίου δανεισμού να αυξάνεται λιγότερο σε σχέση με την πρώτη περίπτωση, αλλά από τη στιγμή που υπάρχει δανεισμός, αυξάνεται και αυτός, μειώνεται όμως ο παρονομαστής του κλάσματος (ΑΕΠ) και άρα ο λόγος (το κλάσμα) αυξάνεται και πάλι!
Πάνος Κατσούλας, εκπαιδευτικός
…………………………………………….
Δημοψήφισμα
Η φωνή του σύγχρονου ανθρώπου αποτελεί μεταίχμιο εξέλιξης σε περιόδους κοινωνικών αλλαγών. Αλλωστε, οι πιο σπουδαίες αποφάσεις επιτυγχάνονται με τη συμμετοχή στα κοινά και όχι με την αδράνεια. Ο ρεαλισμός της σκέψης είναι πηγή ζύμωσης όλων των ιδεολογικών δυνάμεων που στοχεύουν στη νέα εποχή. Τέλος πια στο σκοτεινό παρελθόν. Ανάληψη ευθυνών από όλους. Προτάσεις, όπως το δημοψήφισμα, θέτουν σε ετοιμότητα τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των πολιτών και ορίζουν μια αρχή για αλλαγή κουλτούρας που θα οδηγεί στην αναζήτηση και την πρωτοπορία.
Αλέξιος Φ. Μαυρουδής
