Ρώμη Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη
Το ιταλικό εξάμηνο εκ περιτροπής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση ξεκίνησε και ο Ματέο Ρέντσι θέλει να προσπαθήσει να εξασφαλίσει μερικά, τουλάχιστον, απτά αποτελέσματα. Αναγκάστηκε να δεχθεί την υποψηφιότητα και την εκλογή του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και τώρα ζητά ουσιαστικό αντάλλαγμα: εδώ και μέρες έχει ρίξει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης το όνομα της επικεφαλής της ιταλικής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι, για το αξίωμα της ύπατης εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ενωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας.
Η σαράντα ενός ετών Ιταλίδα υπουργός Εξωτερικών έχει περιοριστεί στο να δηλώσει ότι «κάτι τέτοιο δεν θα ήταν απίθανο», αλλά είναι σαφές ότι η χώρα της -δεδομένου και του υψηλού ποσοστού του Δημοκρατικού Κόμματος στις ευρωεκλογές- θέλει να εξασφαλίσει μια περίοπτη θέση στην «εξέδρα των επισήμων» της Ενωσης.
Ο Ρέντσι κατάλαβε ότι ο αγώνας για τη μερική, τουλάχιστον, αλλαγή πορεία πλεύσης της Ευρώπης δεν θα είναι ούτε εύκολος, ούτε και σύντομος. Οι Γερμανοί έχουν καταστήσει σαφές ότι οι διάφορες συνθήκες, με τους σχετικούς κανόνες τους, δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ο πρώην δήμαρχος της Φλωρεντίας και νυν πρωθυπουργός της Ιταλίας προσπαθεί να επικεντρωθεί, κατά συνέπεια, στον τρόπο ερμηνείας τους. Η δέσμευση του Γιούνκερ για πρόγραμμα επενδύσεων υπέρ της ανάπτυξης, ύψους τριακοσίων δισεκατομμυρίων ευρώ, αποτελεί, οπωσδήποτε, ένα πρώτο θετικό αποτέλεσμα για τον γαλλοϊταλικό άξονα. Ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης, όμως, θέλει να γίνει ακόμη σαφέστερη η αλλαγή των προτεραιοτήτων σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Μπαρόζο.
Προτείνει, λοιπόν, τη Μογκερίνι ως «ενιαία φωνή» της εξωτερικής πολιτικής της Ενωσης, για να στείλει και το μήνυμα ότι οι μεσογειακές χώρες της Ευρώπης πρέπει να αρχίσουν να μετρούν περισσότερο στη φάση της λήψης αποφάσεων. Πρόκειται για «μπρα ντε φερ», το οποίο θα πρέπει να δούμε, τελικώς, πώς θα ολοκληρωθεί. Διότι είναι επίσης γνωστό, εδώ και πολλές ημέρες, ότι μια ομάδα δέκα με έντεκα κρατών -η οποία απαρτίζεται, κυρίως, από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ- δεν στηρίζει την επιλογή της Ιταλίδας υπουργού.
Θεωρούν ότι χαρακτηρίζεται από υπερβολικά «φιλορωσικές διαθέσεις», κυρίως επειδή αποφάσισε να καλέσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν στη διάσκεψη των ευρωπαϊκών και ασιατικών χωρών που θα οργανωθεί στο Μιλάνο τον ερχόμενο Οκτώβριο. Είναι γεγονός ότι δεν έχουν περάσει ούτε πέντε μήνες από τότε που η Μογκερίνι ανάλαβε υπουργικά καθήκοντα. Κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αδύνατο σημείο σε ό,τι αφορά την εμπειρία της.
Ο Ρέντσι, όμως, έχει ένα κρυφό χαρτί: όπως αναφέρουν στενοί συνεργάτες του, στην περίπτωση που οι αρνητικές αντιδράσεις δεν περιοριστούν, ο Ιταλός πρωθυπουργός είναι έτοιμος να προτείνει -για την ίδια πάντα θέση- τον Μάσιμο ντ' Αλέμα. Τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, πρωθυπουργό και επικεφαλής του κεντροαριστερού κόμματος της χώρας του, δηλαδή. Ο οποίος, σε ό,τι αφορά τον χειρισμό μιας σειράς θεμάτων, θα μπορούσε να φανεί πολύ λιγότερο διαλλακτικός από τη νυν επικεφαλής της διπλωματίας της Ρώμης, αν μη τι άλλο λόγω συνολικής πολιτικής σταδιοδρομίας.
Τον θυμόμαστε όλοι για το «ναι» στους βομβαρδισμούς στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά ο Ντ' Αλέμα, ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Πρόντι, ανέπτυξε και στενές σχέσεις με τους εκπροσώπους των Παλαιστινίων, ενώ υποστήριξε παράλληλα την ανάγκη διαλόγου με το Ιράν.
