Της Αλίκης Μάτση

Φιλόδοξος, αυτοδημιούργητος, άριστος στο παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων, άνθρωπος που καταφέρνει να αντιστρέφει τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς υπέρ του ή -κατά Θόδωρο Πάγκαλο- «κύριος τίποτα»; Οι απαντήσεις μπορούν να δοθούν από τον καθένα ξεχωριστά για τον 61 ετών Δημήτρη Αβραμόπουλο, που αναλαμβάνει τη θέση του νέου επιτρόπου της Ελλάδας στην Ευραπαϊκή Επιτροπή.

Η δασκάλα του στο Δημοτικό είχε πει πως από μικρός, παρότι γιος χωροφύλακα, είχε δείξει τις φιλοδοξίες του. Σε μια έκθεση με θέμα «Τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω», ο μικρός Δημητράκης είχε γράψει «δημοσιογράφος ή διπλωμάτης». Επέλεξε το δεύτερο, προφανώς -όπως αποδεικνύεται- ως εφαλτήριο για τα επόμενα βήματά του στην πολιτική σκηνή. Αποφοίτησε από τη διπλωματική ακαδημία του ΥΠΕΞ, υπηρέτησε ως διπλωμάτης επί 13 συναπτά έτη (1980-1993) και τότε αποφάσισε να παραιτηθεί και να κατέβει στον πολιτικό στίβο.

Τα πρώτα βήματα

Ο πρώτος που πίστεψε σ’ αυτόν ήταν ο Κων. Μητσοτάκης, που τον προσέλαβε (το 1988) ως επικεφαλής του διπλωματικού του γραφείου. Δεύτερος, ο διάδοχος του Επίτιμου, ο Μιλτ. Εβερτ, ο οποίος το 1994 -από το πουθενά- έχρισε τον άσημο τότε βουλευτή υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων. Εκείνη την εκλογή (με 54% στον δεύτερο γύρο), αλλά και τη μετέπειτα δημοφιλία του, λένε πολλοί πως την οφείλει στον τότε ανθυποψήφιό του τού ΠΑΣΟΚ, Θ. Πάγκαλο. Ηταν τότε που τον είχε αποκαλέσει «κύριο τίποτα». Και επιμένει στον χαρακτηρισμό ακόμη και σήμερα, σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στο «Βήμα».

Ως δήμαρχο όλοι τον θυμούνται για δύο κυρίως πράγματα: τα καγκελάκια που έβαλε παντού στα πεζοδρόμια της πρωτεύουσας και το ψηλότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ευρώπης. Μάλιστα, τότε η Μαλβίνα Κάραλη τον αποκαλούσε «Μπλέιζερ Καγκελόπουλο», καθώς τα μπλέιζερ είναι το αγαπημένο του στιλ ένδυσης. Τελευταία, ως υπουργός Αμυνας, έκανε και εμφανίσεις α λα «Τοπ Γκαν», με μαύρο γυαλί ηλίου και στρατιωτικό μπουφάν, προκαλώντας τους εχθρούς του να μιλήσουν για «απίστευτη προσαρμοστικότητα του Δημήτρη στο εκάστοτε περιβάλλον».

Το ΚΕΠ

Ηταν το 2001, όταν αποφάσισε να ιδρύσει το δικό του κόμμα, το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών. Επειτα από τρεις συνεχείς εκλογικές ήττες, το 2000 η Ν.Δ. περνούσε μεγάλη εσωτερική κρίση. Κι ενώ αρχικά οι δημοσκοπήσεις τού έδιναν έως και 24%, η πτώση ήρθε γρήγορα, απογοητεύοντας και αναγκάζοντάς τον να το διαλύσει μόλις έναν χρόνο αργότερα. Η ειρωνεία είναι πως τότε -μεταξύ άλλων- είχε δηλώσει «δεν θα γίνω Αντώνης Σαμαράς», υπονοώντας πως το δικό του κόμμα δεν θα είχε την τύχη της Πολιτικής Ανοιξης.

Η επιστροφή του στη Ν.Δ. έγινε τρία χρόνια αργότερα, το 2004, επί προεδρίας Κ. Καραμανλή. Ο τότε αρχηγός της Ν.Δ. τον «έψησε», αφού δεν ξεχνούσε την άρνηση του κ. Αβραμόπουλου να τον στηρίξει προεκλογικά, στο περίφημο δείπνο που είχαν οι δυο τους στον «Διόνυσο» το 1999. Αλλά τότε είχε άλλες φιλοδοξίες. Σήμερα κάποιοι που τον γνωρίζουν καλά λένε ότι στα πολιτικά του λάθη καταχωρίζει το γεγονός ότι, όταν το 1997 κάποιοι εκ των «βαρόνων» της Ν.Δ. του είχαν προτείνει να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος, το είχε αρνηθεί.

Υπουργική σταδιοδρομία

Από τότε, και χάρη στο γεγονός ότι στις εκλογές που κέρδισε η Ν.Δ. το 2004 εξελέγη πρώτος βουλευτής στην Α′ Αθήνας, άρχισε να αναλαμβάνει υπουργικούς θώκους. Υπουργός Τουρισμού και στη συνέχεια Υγείας στις κυβερνήσεις Καραμανλή, υπουργός Αμυνας στην κυβέρνηση Παπαδήμου, Εξωτερικών στην τρικομματική, Αμυνας και πάλι σήμερα.

Από το 2010 είναι και αντιπρόεδρος της Ν.Δ., θέση τιμητική, δίχως ουσιαστικό περιεχόμενο. Την κέρδισε χάρη στη μεταστροφή του της τελευταίας στιγμής. Απέσυρε την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Ν.Δ. και στήριξε τον Αντ. Σαμαρά, έναντι της Ντόρας Μπακογιάννη, «ξεχνώντας» τον πολιτικό του μέντορα Κων. Μητσοτάκη. Αλλωστε, δική του ήταν και η πρόταση η εκλογή του αρχηγού να γίνει απευθείας από τη βάση και όχι με το παλαιότερο σύστημα των εκλεκτόρων, που διασφάλιζε την εκλογή της κυρίας Μπακογιάννη.

Και τώρα Ευρωπαίος επίτροπος. Ο ίδιος λέει σε συνομιλητές του πως πληροφορήθηκε την επιλογή του πρωθυπουργού μόλις το περασμένο Σάββατο, τη θεώρησε πολύ τιμητική και την απεδέχθη. Οι πληροφορίες θέλουν να είχε υπάρξει συμφωνία στη συνάντησή του με τους κυρίους Σαμαρά και Βενιζέλο στο Μαξίμου την προπερασμένη εβδομάδα.

Οσοι τον γνωρίζουν λένε πως δεν έχει παραιτηθεί από τις φιλοδοξίες του για την ηγεσία της Ν.Δ. Η διαδρομή του έχει δείξει πως ξέρει να περιμένει. Κι όσοι θυμούνται το βραχύβιο ΚΕΠ διατείνονται πως ο κομψός «κύριος Κολγκέιτ», που έχει πάντα καρφιτσωμένο ένα χαμόγελο στο στόμα, θα ταίριαζε μια χαρά ως οικοδεσπότης στο προεδρικό μέγαρο. Αλλωστε βρίσκεται δίπλα στο μέγαρο Μαξίμου…