EPA / MICHAEL REYNOLDS
Ο Μπαράκ Ομπάμα θα μπορούσε να βάλει τέλος στην κρίση χρέους της Αργεντινής, υποστηρίζει ο Γκρεγκ Πάλαστ, συγγραφέας του «Πικ νικ για γύπες» και συντάκτης μιας σειράς ερευνών για τη δράση των κερδοσκοπικών hedge funds. Ο Αμερικανός πρόεδρος θα μπορούσε να στείλει ένα σημείωμα στον δικαστή Γκριέζα, επικαλούμενος το αμερικανικό Σύνταγμα και την αποκλειστική του εξουσία στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τότε οι διεκδικήσεις του Σίνγκερ και των άλλων «γυπών» θα είχαν θεωρηθεί παρέμβαση στην εξουσία του προέδρου και η υπόθεση θα είχε λήξει. Ο Ομπάμα δίστασε, όμως, και δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε απέναντι στον Σίνγκερ. Το 2009, λίγο μετά το κραχ, ο Σίνγκερ με χρηματοοικονομικούς ελιγμούς απέκτησε τον έλεγχο της Delphi Automotive, του αποκλειστικού προμηθευτή των περισσότερων εξαρτημάτων που χρησιμοποιούν οι General Motors και Chrysler για την κατασκευή των αυτοκινήτων τους. Ο Σίνγκερ απαίτησε από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών πολλά δισ. δολάρια και την άμεση καταβολή ρευστού 350 εκατ. δολαρίων, αλλιώς θα έκλεινε τα εργοστάσια της Delphi και μαζί των δύο αυτοκινητοβιομηχανιών που είχαν ανταλλακτικά μόλις για δύο ημέρες και έπνεαν τα λοίσθια. Ο εκβιασμός του Σίνγκερ έπιασε.
Μετά από λίγες ημέρες, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών κατέβαλε ήσυχα και ωραία στο επενδυτικό κονσόρτσιουμ του Σίνγκερ 12,9 δισ. δολάρια σε ρευστό και επιδοτήσεις από το ταμείο του αμερικανικού υπουργείου για τη διάσωση των αυτοκινητοβιομηχανιών. Στη γενναιοδωρία του Ομπάμα ο Σίνγκερ απάντησε πολύ σύντομα κλείνοντας 20 από τα 25 εργοστάσια της Delphi στις ΗΠΑ και μεταφέροντας 25.000 θέσεις εργασίας στην Ασία. Στα ταμεία της Elliot Management του Σίνγκερ μπήκαν καθαρά περί τα 1,29 δισ. δολάρια. Ανάλογο εκβιασμό ο «γύπας» έπαιξε μαζί με τον ομόλογό του Κένεθ Νταρτ στην Ελλάδα το 2012, όταν απείλησε να προκαλέσει μαζικές χρεοκοπίες τραπεζών σε όλη την Ευρώπη.
Γιατί όμως ο Ομπάμα δίστασε; Ο Πάλαστ επισημαίνει ότι ο Σίνγκερ είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης των Ρεπουμπλικάνων στη Νέα Υόρκη. Χρηματοδοτεί αδρά ιδρύματα συλλογής χρημάτων για την εκστρατεία των υποψηφίων, αλλά και διαφημιστικές εταιρείες που εστιάζουν στις πολιτικές επιθέσεις κατά των αντιπάλων μέσω των μίντια. Το «σταύρωμα» του Σίνγκερ στην περίπτωση της Αργεντινής θα κόστιζε έτσι πολύ ακριβά… και απ’ ό,τι φαίνεται ο Ομπάμα δεν θέλει να το πληρώσει.
Μπ.Μιχ.
