Pin It

Ο πόλεμος δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ζωή. Αυτό ήταν που τριβέλιζε ολοένα το μυαλό μου μετά το τέλος της «Νεράιδας» του Ζαν Ζιροντού. Κι όταν λέω πόλεμος, εννοώ εκείνο το πορτρέτο που επιλέγεις να κοιτάς όταν αποφασίζεις να ενδώσεις στα πάθη που από φύση φέρεις: στην προδοσία, στο μίσος, στον φθόνο, στο σκοτάδι… Σ’ αυτά δηλαδή που δεν υπολόγιζε η νεράιδα Οντίν, σύμβολο ενός κόσμου ουτοπικού, ότι μπορεί να κουβαλά ο ιππότης που ερωτεύτηκε, πλάσμα με καταγωγή από τον κόσμο της πραγματικότητας.

 

Παραμονές του Β’ Παγκοσμίου, ο Ζιροντού αποφασίζει να γράψει ένα ονειρόδραμα με υπολανθάνουσα την επιθυμία να μιλήσει για την απουσία του πνεύματος σε μια πραγματικότητα που μύριζε μπαρούτι. Εν έτει 2014, η Φρόσω Λύτρα σκηνοθετεί την ομάδα «Naan», μάλλον με το ίδιο σκεπτικό, για την ανυδρία πνεύματος στο σήμερα, κερδίζοντας το στοίχημα. Το κοινό αποχαιρετά τη Λίμνη της Βουλιαγμένης, που δεξιοτεχνικά έχει επιλεγεί ως σκηνικός χώρος της παράστασης προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα, με μια δόση αισιοδοξίας στο βλέμμα. Μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουμε, να αρχίσουμε να παίζουμε με όρους «ζωής» και όχι «πολέμου».

 

«Βρίσκεσαι σε τόπο που δεν υπάρχει αίμα για να χυθεί…» αναφωνεί η νεράιδα (φωτ.: Βασιλική Τρουφάκου) στον ιππότη, σαν κάλεσμα για επιστροφή στις ρίζες. Στη φύση του ανθρώπου υπερτερεί το καλό και όχι το κακό. Σ’ αυτό πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα. Παρ’ όλο που η νεράιδα προδίδεται από το ανθρώπινο στοιχείο, αυτό δεν αναιρεί την αξία του. Ισα ίσα, αναδεικνύει τη δυναμική του. Με την ίδια δύναμη που επενδύουμε σήμερα στο σκοτάδι, με την ίδια μπορούμε να δούμε και το φως, κάτι που υφέρπει στην παράσταση κι από το ίδιο το περιβάλλον. Η Λίμνη της Βουλιαγμένης, γνωστή για τον μύθο της νεράιδας που υποτίθεται πως κατοικούσε εκεί, προσφέρει το κάλλος και τροφοδοτεί το γενικό μήνυμα της παράστασης για περισσότερη ζωή. Βέβαια, μια παράσταση είναι ικανή να μεταβάλει την πραγματικότητά σου; Οχι. Μπορεί όμως να σου δώσει το έναυσμα. Και η παράσταση της «Νεράιδας», που θα επαναληφθεί στον ίδιο χώρο από 18 Αυγούστου, αναμφίβολα σου το προσφέρει.

 

Βλάσης Κωστούρος

 

Scroll to top