Της Νόρας Ράλλη
«Πρόσφερε το απεριόριστο ταλέντο του ελεύθερα και γενναιόδωρα σε εκείνους που το χρειάζονταν περισσότερο -από τα στρατεύματά μας που βρίσκονται στο εξωτερικό, στους περιθωριοποιημένους ανθρώπους στους δρόμους μας… Ηταν ένας αεροπόρος, ένας γιατρός, ένα τζίνι, μια νταντά, ένας πρόεδρος, ένας καθηγητής, ο Πίτερ Παν και τα πάντα στο ενδιάμεσο. Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς ήταν μοναδικός στο είδος του. Κατάφερε να αγγίξει κάθε πτυχή του ανθρώπινου πνεύματος. Μας έκανε να γελάσουμε και να κλάψουμε» ήταν η ανακοίνωση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για τον αναπάντεχο χαμό του βραβευμένου με Οσκαρ ηθοποιού.
Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο οποίος έπασχε από βαριά κατάθλιψη και προσπαθούσε να ξεπεράσει τον εθισμό του στα ναρκωτικά και το αλκοόλ για δεκαετίες, βρέθηκε νεκρός σε ηλικία 63 ετών στη βίλα του στο Τίμπουρον της Καλιφόρνια, τη Δευτέρα το μεσημέρι. Πιθανότατα κρεμάστηκε με τη ζώνη του και ο θάνατος οφείλεται σε ασφυξία, ενώ η αυτοψία, που διεξάγεται, θα αποσαφηνίσει τα ακριβή αίτια.
Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της είδησης τα κοινωνικά δίκτυα κατακλύστηκαν από μηνύματα. Σε δήλωσή της η σύζυγός του, Σούζαν Σνάιντερ, ανέφερε: «Σήμερα το πρωί έχασα τον άντρα μου και τον καλύτερο φίλο μου, ενώ ο κόσμος έχασε έναν από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες και ένα από τα πιο όμορφα ανθρώπινα πλάσματα. Είμαι συντετριμμένη… Ελπίζουμε ότι όλος ο κόσμος δεν θα επικεντρωθεί στον θάνατο του Ρόμπιν, αλλά στις αμέτρητες στιγμές χαράς και γέλιου που έδωσε σε εκατομμύρια κόσμο».
Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν το μήνυμα της 25χρονης κόρης του Ζέλντα από τον δεύτερο γάμο του ηθοποιού με την Μάρσα Γκάρσες, που αποχαιρέτησε τον πατέρα της με ένα κομμάτι από τον «Ευτυχισμένο πρίγκιπα» του Aντουάν ντε Σεντ Εξιπερί: «“Εσύ… εσύ μόνο θα έχεις τα αστέρια, όπως κανείς άλλος δεν τα έχει… Εσύ -μόνο εσύ- θα έχεις αστέρια που μπορούν να γελούν”. Σε αγαπώ. Μου λείπεις. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω να είμαι καλά». Δεν είναι τυχαίο πως το τελευταίο μήνυμα στο Ινσταγκραμ του ηθοποιού ήταν πριν από 12 μέρες, όπου τον βλέπουμε να έχει αγκαλιά την κόρη του Ζέλντα, όταν εκείνη ήταν μωρό, συνοδευόμενη από ευχές για τα γενέθλιά της. Εξω από το σπίτι του άνθρωποι αφήνουν λουλούδια και μιλούν για τον άνθρωπο που έκανε ποδήλατο, χαμογελούσε και χαιρετούσε τα παιδιά στον δρόμο. Οσοι όμως τον ήξεραν κάπως καλύτερα κάνουν λόγο για μια «βασανισμένη» ιδιοφυΐα.
«Ημουν μόνος και φοβισμένος»
Μπορεί να τον γνωρίζουμε ως μια χαμαιλεοντική κωμική περσόνα, ωστόσο ο Ρόμπιν Γουίλιαμς ήταν συχνά διαφορετικός από τη δημόσια εικόνα του και προσπαθούσε να δείξει σε όλους ότι είναι κάτι παραπάνω από απλώς ένας άνθρωπος με το χάρισμα να κάνει τους άλλους να γελούν. «Είναι δύσκολο, γιατί οι άνθρωποι θέλουν να ξέρουν ότι είσαι ένα συγκεκριμένο πράγμα» δήλωνε στους «The LA Times» το 1991. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι έπασχε από βαριάς μορφής κατάθλιψη, κάτι που επιβεβαίωσε και ο προσωπικός βιογράφος του.
Τα προβλήματα με τα ναρκωτικά είχαν ξεκινήσει νωρίς, ήδη από τη δεκαετία του ’80, και ο ίδιος παραδέχτηκε πως από το 2003 είχε εθισμό και στο αλκοόλ, μετά την παραμονή του σε μια μικρή πόλη της Αλάσκα: «Ημουν μόνος και φοβισμένος, σχεδόν στην άκρη του κόσμου. Σκεφτόμουν πως έπειτα από τόσα χρόνια δουλειάς, μπορούν όλα να πάνε στον βρόντο και έτσι άρχισα να πίνω, για να νιώσω καλύτερα. Τελικά είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει. Στις πρώτες γουλιές νιώθεις όμορφα και ασφαλής. Μετά γίνεται ένας εφιάλτης που σε απομονώνει από τα πάντα».
Μάλιστα στις αρχές Ιουλίου είχε εισαχθεί για ακόμη μια φορά σε κλινική αποτοξίνωσης για να καταπολεμήσει τον εθισμό του στο αλκοόλ και τις ουσίες, αν και από το 2006 και μετά είχε δηλώσει πως είχε απεξαρτηθεί πλήρως από την «πυρίτιδα του διαβόλου» όπως αποκαλούσε την κοκαΐνη: «Σε κάνει παρανοϊκό. Χρόνια αφού είχα καθαρίσει, ακόμη κι αν μου πρόσφερες ένα γραμμάριο, αρνιόμουν πεισματικά. Ηξερα πως μπορούσε να με σκοτώσει!» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του το 2010, μετά την εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε. Τότε είχε κάνει τον απολογισμό του: «Ω Θέε μου, νιώθεις τόσο… θνητός. Σαν να ανοίγουν τα σύνορα του νου σου – δεν φοβάσαι πια ούτε να νιώσεις χαρούμενος, ούτε θλιμμένος. Ολα τα βλέπεις ως δώρο!» Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται πως η κατάθλιψη υπερίσχυσε της ζωής.
Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1951 στo Σικάγο και είχε πάνω από τρεις δεκαετίες σπουδαίας κινηματογραφικής καριέρας. Ο ρόλος τού ως Μπάρι Λέβινσον στο αντιπολεμικό έπος «Καλημέρα Βιετνάμ» του 1987 τού χάρισε διεθνή φήμη. Ωστόσο η πρώτη του ταινία ήταν επτά χρόνια νωρίτερα, όταν έπαιξε τον Ποπάι στο ομώνυμο φιλμ του Ρόμπερτ Αλτμαν, ενώ είχε ήδη γίνει γνωστός ως το άλιεν Μορκ στην τηλεοπτική σειρά «Mork & Mindy» (1978–1982). Συνέχισε χαρίζοντας μεγάλες ερμηνείες, που έχουν μείνει αξέχαστες, όπως ο ρόλος του λαμπρού παιδαγωγού στον «Κύκλο των χαμένων ποιητών», του Πίτερ Παν στο «Hook» ή της νταντάς στην οικογενειακή κωμωδία «Κυρία Νταπφάιρ».
Διέφερε από τους κωμικούς συναδέλφους του σε ένα πολύ σημαντικό σημείο, στο βλέμμα, γι’ αυτό και ήταν εξίσου εξαιρετικός και σε δραματικούς ρόλους. Αυτός ήταν ο λόγος που, ενώ ήταν τρεις φορές προτεινόμενος για Οσκαρ Καλύτερου Αντρικού Ρόλου, τελικά κέρδισε το Οσκαρ Β’ Αντρικού για το «Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ», όπου επαιζε έναν ψυχικά τραυματισμένο καθηγητή. Δύο βραβεία Εμι, τέσσερις Χρυσές Σφαίρες και πέντε Γκράμι ήταν ο τελικός απολογισμός της καριέρας του. Είχε ακόμη συνεργαστεί σε ταινίες της Disney («Αλαντίν») καθώς και της Warner Bros («Happy Feet»). Συνολικά έπαιξε σε 47 ταινίες. Χαρακτηριστικές ήταν και οι εμφανίσεις του σε stand up κωμωδίες καθώς και οι ρόλοι του στο θέατρο, ξεκινώντας με το «Περιμένοντας τον Γκοντό», το 1988, στο Lincoln Center.
………………………………………………………………………
Υποστήριζε την επιστροφή των Μαρμάρων
Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς είχε επισκεφτεί την Ελλάδα και τη λάτρευε. Τελευταίο του ταξίδι εδώ ήταν το 2011. Τότε είχε δηλώσει: «Για μένα είναι υπέροχο μόνο και μόνο που αναπνέω. Ηταν υπέροχα. Ημασταν σε ένα γιοτ και πηγαίναμε από νησί σε νησί και στο καθένα συνειδητοποιούσες από πού προέρχεται η μυθολογία». Πάντοτε μιλούσε με θαυμασμό για τη χώρα μας και μάλιστα είχε πάρει δημοσίως θέση και για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο: «Η ελληνική Ιστορία είναι κάτι στο οποίο πρέπει να υποκλιθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα. Ισως η οικονομία της Ελλάδας να πηγαίνει κατά διαόλου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είστε αβοήθητοι. Τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς και στην Ευρώπη και στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Αυτό που δεν αλλάζει ποτέ είναι η κληρονομιά, η ταυτότητά σου. Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα. Είναι εκεί για να υπενθυμίζει ότι όλη αυτή η πρόοδος και η ευημερία μπορούν να επιστρέψουν. Σήμερα είμαι στην Αγγλία, για παράδειγμα, και δεν έχω να πάω πουθενά. Τι να δεις; Το παλάτι του Μπάκιγχαμ; Δεν με νοιάζει. Οπως κι όταν πάω στη Γερμανία, δεν με ενδιαφέρει να δω το Τείχος του Βερολίνου, το οποίο δεν είναι σύμβολο ευημερίας, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Αλλά κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη Δήλο, τον Παρθενώνα και τις Μυκήνες!»
…………………………………………………………………….
Υπέροχος άνθρωπος, φοβερό ταλέντο
Βαθιά θλίψη σκόρπισε και στον κόσμο του Χόλιγουντ η ξαφνική είδηση του θανάτου του Ρόμπιν Γουίλιαμς. Φίλοι και συνεργάτες του κατακλύζουν τα κοινωνικά δίκτυα με μηνύματα και εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους στην τρίτη σύζυγό του και στα παιδιά του, τον 31χρονο Ζακ, τη 25χρονη Ζέλντα Ρέι και τον 22χρονο Αλαν.
«Ο Ρόμπιν ήταν μια καταιγίδα κωμικής ιδιοφυΐας και το γέλιο μας ο κεραυνός που τον συντηρούσε» δήλωσε ο σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ.
«Ο Ρόμπιν και εγώ ήμασταν πολύ καλοί φίλοι, υποφέραμε από την ίδια, ελάχιστα γνωστή, αρρώστια: κατάθλιψη. Ποτέ δεν περίμενα πως θα τελείωνε έτσι η ζωή του και η δική μας μαζί» είπε ο κωμικός Τσέβι Τσέις.
«Χάσαμε ένα από τα πιο εμπνευσμένα και ταλαντούχα κωμικά μυαλά, έναν από τους κορυφαίους ηθοποιούς της γενιάς του. Οι ερμηνείες του ήταν κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ, έρχονταν από κάποιο πνευματικό, άλλο κόσμο. Αληθινά ήταν ένας από τους λιγοστούς ανθρώπους που άξιζε τον τίτλο “ιδιοφυΐα”» ανέφερε ο σκηνοθέτης της ταινίας «Κυρία Νταπφάιρ» Κρις Κολόμπους.
«Είμαι συντετριμμένη. Ο Ρόμπιν ήταν ένας εθνικός θησαυρός και μια όμορφη ψυχή» ήταν η δήλωση της Γκλεν Κλόουζ.
«Δεν έχω γνωρίσει πιο γλυκό, έξυπνο και ευγενικό άνθρωπο. Δεν συγκρίνεται με κανέναν άλλο ηθοποιό η προσπάθειά του να μας ανεβάζει τη διάθεση και να μας κάνει χαρούμενους» επισήμανε ο Τζον Τραβόλτα.
