Διαθέτουν υλικό για τον Νίκο Πλουμπίδη: τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, οι Ελληνικές υπηρεσίες κρατικής ασφάλειας, το Αρχείο της Komintern στη Μόσχα. Επίσης:

Το Ιστορικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, όπου παραδόθηκε το αρχείο της οικογένειας Πλουμπίδη, τμηματικά κατά τη διάρκεια του 2005, με Αριθμό Εισαγωγής 847. Εχω τρεις παρατηρήσεις (ή άκρως υποκειμενικές επισημάνσεις) σχετικά με το αρχείο αυτό:

1. Αυτό που προκαλεί αμέσως εντύπωση είναι η ευχέρεια στη χρήση της γλώσσας από τον Νίκο Πλουμπίδη. Πριν και κατά τη διάρκεια της παρανομίας, ο Ν. Π. μεταφράζει διάφορα κείμενα για τα κομματικά έντυπα. Αυτά είναι πολιτικά, θεωρητικά ή και λογοτεχνικά. Οι μεταφράσεις είναι σε μια στρωτή και άρτια δημοτική που δεν βρίσκομε πάντα σε ανάλογες μεταφραστικές απόπειρες κομμουνιστών διανοουμένων. Σημειώνω ακόμη το εύρος της θεματολογίας των κειμένων αυτών: από το Βυζάντιο ως σύγχρονα θέματα της εποχής του και τεχνικά θέματα.

2. Τα βιβλία που έχουν κατατεθεί στο αρχείο περιέχουν πολλές χειρόγραφες παρατηρήσεις και σημειώσεις, πράγμα ενδιαφέρον για τον τρόπο που δούλευε ο Ν. Π. στην παρανομία.

3. Τέλος επισημαίνω την αγωνία της οικογένειας, και κυρίως της Ιουλίας Παπαχρήστου-Πλουμπίδη, για την αποκατάσταση του Ν. Π. Ενα μεγάλο τμήμα του αρχείου αποτελείται από εφημερίδες που αναφέρονται στη σύλληψη, τις δίκες και την εκτέλεση του Ν. Π., καθώς και στις μετέπειτα κομματικές εξελίξεις στο θέμα της αποκατάστασής του.

Αλ. Π. Ζάννας