Ολοϋρίς του χρόνου στο/ μυαλό μου έχω τον Αύγουστο δηλώνει ένα παλιό απεραθίτικο κοτσάκι. Και συνεχίζει ο αυτοσχέδιος στιχοπλόκος: Λίες μέρες επομείνα/ σι ντου πιο ωραίου μήνα. Εν προκειμένω σήμερα κι αύριο· πάει και τούτο το θέρος. Εμείς όμως δεν το βάζουμε κάτω, «Καλό χειμώνα» δεν θα ακούσετε απ’ τα χείλη μας, καίτοι η κρίση αναδεικνύει τη λησμονημένη αξία της παράκλησης· άντε, όμορφο αποκαλόκαιρο λοιπόν. Το μεράκι του Απεραθίτη τραγουδιστή επαληθεύει η λαϊκή σοφία: Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ’σουν δυο φορές το χρόνο εύχεται μια παροιμία και Μακάρι σαν τον Αύγουστο να ’ταν οι μήνες όλοι επικροτεί μια δεύτερη. Φέρνω στο μυαλό μου την εκδοχή του Τσαρούχη· τον άγγελο με τα μαύρα, χυτά μαλλιά και το φύλλο συκής. Αρκεί.
Αντιστοιχεί στους αττικούς Εκατομβαιώνα και Μεταγειτνιώνα ο όγδοος μήνας του έτους, εποχή που εν εγρηγόρσει ολόκληρη η Αθήνα τιμούσε την πολιούχο της. Οι νέες θρησκείες αντιγράφουν τις παλιές για να επικρατήσουν, δανείζονται σχεδόν αυτούσιες τις τελετές τους. Κάπως έτσι τη μέρα της πομπής των Μεγάλων Παναθηναίων, τον Δεκαπενταύγουστο, οι χριστιανοί γιορτάζουν την Παναγιά· παρθένα και πολεμίστρα όπως η Αθηνά. Ο Οκταβιανός έδωσε στον μήνα το όνομά του και για να μην υπολείπεται από τον Ιούλιο, άρα ο ίδιος από τον Καίσαρα, έκλεψε μια μέρα απ’ τον ταλαίπωρο Φεβρουάριο και τον έκανε να τραβά κι αυτός τριάντα μία.
Σωρεία αστικών μύθων περιβάλλουν τον ελκυστικό Τρυγητή. Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα διατυμπανίζουν οι Κινέζοι, Το Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα εικοτολογούν, Ο Αύγουστος επλάκωσε, η άκρη του χειμώνος κι ας σκάει ο τζίτζικας. Εμείς που μείναμε στις πόλεις και βγάλαμε την μπέμπελη με τους καύσωνες δεν κατορθώσαμε, όσο κι αν προσπαθήσαμε, να δροσιστούμε με τα άστοχα γνωμικά. Ο Κώστας Φέρρης κι ο Γιώργος Σκούρτης ευθύνονται για ακόμα μια ανακρίβεια. Το 1978 υπέγραψαν το σενάριο της ταινίας Δυο Φεγγάρια τον Αύγουστο βασισμένο στις Λευκές Νύχτες του Ντοστογέφσκι. Δεν έκοψαν πολλά εισιτήρια. Ο επιτυχημένος τίτλος, ωστόσο, έγινε κλισέ, τόσο που να νομίζουν οι περισσότεροι πως οι ουρανοί του Αυγούστου φωτίζονται κάθε χρόνο από δυο πανσελήνους.
Η σελήνη ολοκληρώνει τον κύκλο της σε 28 ημέρες. Ενας μήνας με 31 μπορεί να έχει δυο φεγγάρια μονάχα αν το πρώτο πέσει την πρώτη, τη δεύτερη ή την τρίτη μέρα του, πράγμα που συμβαίνει μια φορά στα δέκα χρόνια. Φίλη μου που έχει φάει τα νιάτα της σκυμμένη σε βιβλία Μαθηματικών στάθηκε αδύνατον να το παραδεχτεί. Δεν μπορεί ο Αύγουστος να έχει δύο πλησιφαείς σελήνες επέμενε· ήξερε και αστρολογία, τρομάρα της. Με ένα φεγγάρι φέτος ο μέγας γητευτής του ημερολογίου μάς αποχαιρετά με αιθρία και λίγα νερά στα ορεινά ηπειρωτικά. Και του χρόνου.
Μετέωρος [email protected]
