Της Βασιλικής Τζεβελέκου
Αμάλ στα λιβανέζικα σημαίνει ελπίδα. Και η Αμάλ Ραμζί Αλαμουντίν γίνεται η ελπίδα μας στη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Κίνηση «ματ» φαίνεται πως κάνει η ελληνική πλευρά εξασφαλίζοντας στο πλευρό της, κι επισήμως πλέον, τη Λιβανέζα δικηγόρο, ακτιβίστρια και συγγραφέα. Η 36χρονη μνηστή του Τζορτζ Κλούνεϊ δραστηριοποιείται στην υπόθεση της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα εδώ κι ένα χρόνο, τουλάχιστον. Κι όντως έρχεται στην Αθήνα για να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον υπουργό Πολιτισμού Κωνσταντίνο Τασούλα, προκειμένου να αναλάβει επισήμως την υπόθεση. Καλά πληροφορημένες πηγές λένε εξάλλου ότι εκείνη είχε δώσει αναλυτικές πληροφορίες για το θέμα στον Τζορτζ Κλούνεϊ, που ως γνωστό τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του ελληνικού αιτήματος τον περασμένο Φεβρουάριο στο Φεστιβάλ Βερολίνου, πυροδοτώντας το διεθνές ενδιαφέρον και φέρνοντας σε εξαιρετικά άβολη θέση τη βρετανική πλευρά.
Την είδηση της άφιξης της Αμάλ Αλαμουντίν έδωσε ο Φαίδων Παπαμιχαήλ, ο περιζήτητος διευθυντής φωτογραφίας του Χόλιγουντ και φίλος του Τ. Κλούνεϊ, στον Σάκη Λάλα, σε συνέντευξή του στο «andro.gr». Η ημερομηνία της 11ης Σεπτεμβρίου δεν επιβεβαιώνεται -δημοσιεύματα θέλουν τη 12η Σεπτεμβρίου το διάσημο ζευγάρι να ενώνεται με τα δεσμά του γάμου. Ωστόσο, μέχρι τον Οκτώβριο είναι βέβαιο ότι η Αμάλ Αλαμουντίν θα μας επισκεφθεί, μακάρι μαζί με τον Κλούνεϊ.
«Το θέμα της διεκδίκησης της επιστροφής των Μαρμάρων βρίσκεται διαχρονικά στην ατζέντα της χώρας. Στην εύλογη ελληνική αξίωση είναι καλοδεχούμενη κάθε συμπαράσταση από διεθνείς προσωπικότητες», μας είπε χθες ο υπουργός Πολιτισμού Κωνσταντίνος Τασούλας, χωρίς να μας αποκαλύψει λεπτομέρειες για το ποιος μεσολάβησε ώστε η ωραία Αμάλ να αναλάβει την εκπροσώπηση της ελληνικής πλευράς. Ομως, σύμφωνα με πληροφορίες μας, η ιστορια πάει πίσω. Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, τον Σεπτέμβριο του 2013, ο Πάνος Παναγιωτόπουλος είχε συνεργασία με τον Ντέιβιντ Χιλ, τον Αυστραλό πρόεδρο της Διεθνούς Επιτροπής για την Επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Αυτός είχε αναφέρει πρώτος το όνομα της Αμάλ Αλαμουντίν, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι είναι πρόθυμη να συντάξει τις δυνάμεις της με το ελληνικό αίτημα και είχε τονίσει πόση σημασία δίνει η Επιτροπή στο θέμα τού lobbying από διεθνείς προσωπικότητες.
Με ειδίκευση στο διεθνές δίκαιο, στον Ποινικό Κώδικα και τα ανθρώπινα δικαιώματα κι έχοντας αναλάβει υποθέσεις όπως του Τζούλιαν Ασάνζ, η Αμάλ Αλαμουντίν γεννήθηκε στη Βηρυτό του Λιβάνου (1978). Δύο χρόνια αργότερα η οικογένειά της (η μητέρα της είναι δημοσιογράφος, ο πατέρας της καθηγητής Πανεπιστημίου κι έχει τρία μικρότερα αδέλφια) μετακόμισε στο Λονδίνο. Εκεί μεγάλωσε, σπούδασε και ξεκίνησε την καριέρα της. Πριν γίνει δικηγόρος (στο Λονδίνο) εργάστηκε στο Ειδικό Δικαστήριο του ΟΗΕ για τον Λίβανο και στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία. Eχει εμπλακεί σε υποθέσεις διαφθοράς υψηλού προφίλ εκπροσωπώντας την Καμπότζη, τον πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών της Λιβύης Αμπντάλα αλ Σενούσι, τη Γιούλια Τιμοσένκο, τον Τζούλιαν Ασάνζ κ.ά. Παράλληλα, είναι σύμβουλος του βασιλιά του Μπαχρέιν. Πριν από λίγες ημέρες επιλέχθηκε για την τριμελή επιτροπή του ΟΗΕ που θα εξετάσει πιθανές παραβιάσεις των κανόνων του πολέμου στη σύγκρουση Ισραήλ – Γάζας, θέση την οποία δεν αποδέχθηκε. Δήλωσε, ωστόσο: «Είμαι τρομοκρατημένη από τις απώλειες αμάχων και πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να υπάρξει μια ανεξάρτητη έρευνα για τη λογοκρισία και τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί». Επίσης, έχει διοριστεί σε μια σειρά από επιτροπές των Ηνωμένων Εθνών, μεταξύ άλλων και ως σύμβουλος του Ειδικού Απεσταλμένου Κόφι Ανάν για τη Συρία, κ.α.
Η πρόσκληση της Αμάλ Αλαμουντίν δεν είναι μια αιφνίδια μεμονωμένη κίνηση, ένα πυροτέχνημα, από πλευράς υπουργείου Πολιτισμού. Το επόμενο διάστημα διοργανώνει στην Αθήνα Παγκόσμιο Διεθνές Συνέδριο Αρχαιολογίας με θέμα «Η Ακεραιότητα των Μνημείων», αλλά και μεγάλη εκδήλωση στην «καρδιά του αντιπάλου», στο Λονδίνο. Πριν από τις δηλώσεις του Κλούνεϊ σε Βερολίνο και Λονδίνο, το αίτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα είχε επαναφέρει ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, Πάνος Παναγιωτόπουλος. Ζήτησε και πέτυχε, μάλιστα, τη μεσολάβηση της Γενικής Διευθύντριας της UNESCO, Ιρίνα Μπόκοβα.
