Του Μάνου Τσαλδάρη
Μία μόλις ημέρα μετά την πρόταση του εισαγγελέα να δικαστούν οι νεαροί συλληφθέντες για τη ληστεία του Βελβεντού ως απλοί κακοποιοί και όχι ως μέλη τρομοκρατικής ομάδας, είδαν το φως δημοσιογραφικά σενάρια με βάση αστυνομικές πηγές που ξαφνικά θυμήθηκαν πάλι τον Τάσο Θεοφίλου. Ο Θεοφίλου καταδικάστηκε πρόσφατα για απλή συμμετοχή στη ληστεία της Πάρου κι ενώ τον είχαν κατηγορήσει αρχικά και για το φόνο του άτυχου ταξιτζή.
Επειδή όμως πρέπει υποχρεωτικά να δέσει το σενάριο συνεργασίας των φερομένων ως τρομοκρατών με τους ποινικούς και να γίνει αποδεκτό ότι κακώς καταδικάστηκε ο Θεοφίλου μόνο για ποινικό αδίκημα, οι «πηγές» άφησαν να διαρρεύσει ότι έχουν ενδείξεις πως στη μετά φόνου ληστρική επιδρομή στη Νάουσα της Πάρου στις 10 Αυγούστου του 2012 συμμετείχαν και δράστες της πρόσφατης ληστείας στο Δίστομο.
Από την Πάρο στο Δίστομο
Θυμίζουμε ότι επίσημα η αστυνομία δεν συνδέει με την τρομοκρατία ούτε τη ληστεία στο Δίστομο.
Παρ’ όλα αυτά οι αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής εμφανίζονται σε δημοσιεύματα να «διαπιστώνουν την παρουσία» στην Πάρο δύο εκ των καταζητούμενων για τη ληστεία στο Δίστομο που και πάλι σχεδόν εμμονικά εμφανίστηκε αρχικά να συνδέονται με τον Ν. Μαζιώτη
Με καθυστέρηση χρόνων οι αστυνομικοί εμφανίζονται να γνωρίζουν ότι στη ληστεία της Πάρου οι δύο από τους καταζητούμενους ληστές στο Δίστομο είχαν παίξει υποστηρικτικό ρόλο, ότι επιβιβάστηκαν σε φουσκωτό και βγήκαν στη Νάξο και ότι από εκεί επέστρεψαν στην πρωτεύουσα με το πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά.
Χθεσινά δημοσιεύματα μάλιστα εμφάνιζαν σαν αποδεικτικό στοιχείο του όλου σεναρίου -που θέλει τον Τ.Θ. να έχει κοινή δράση με τους συγκεκριμένους ποινικούς- το γεγονός ότι ο Θεοφίλου όντας προφυλακισμένος δημοσίευσε επιστολή αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο «δίκαιο αίτημα» του απεργού πείνας Σπύρου Δραβίλα, το όνομα του οποίου ούτε αναφερόταν ούτε είχε κατηγορηθεί για τη ληστεία στην Πάρο.
Η «επιλήψιμη» επιστολή
Ως ιδιαίτερα επιλήψιμο, μάλιστα, θεωρήθηκε το ακόλουθο τμήμα της επιστολής:
«Ο Σπύρος Δραβίλας είναι καταδικασμένος και εκτίει την ποινή του ως ο άνθρωπος που προσγείωσε για πρώτη φορά ελικόπτερο στο προαύλιο του Κορυδαλλού οδηγώντας δύο κρατούμενους (Β. Παλαιοκώστας, Α. Ριτζάι) στην ελευθερία. Ο ίδιος αρνείται τις “κατηγορίες”, όμως έστω και μόνο ύποπτος να ήταν για μια τόσο μεγαλόπρεπα ευγενική πράξη είναι αρκετό. Είναι αρκετό για να έχει την υποστήριξη και την αλληλεγγύη όλων όσοι εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα του 2006 χαμογέλασαν συνειδητοποιώντας ότι τελικά τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο…»
