Της Διαλεκτής Αγγελή
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και οι απολύσεις εργαζομένων στις εταιρείες ΚΤΕΛ αποτελούν πλέον θλιβερή πραγματικότητα.
Μόλις μία βδομάδα μετά την πρώτη απόλυση οδηγού από τα ΚΤΕΛ Μεσσηνίας, η οποία ήρθε λίγες μέρες μετά την υπογραφή της τροποποίησης του προεδρικού διατάγματος 246/2006 που με μία διάταξη μόνο δίνει τη δυνατότητα για απολύσεις χωρίς καμία αιτιολογία στους ιδιοκτήτες και μετόχους των υπεραστικών λεωφορείων, στα ίδια ΚΤΕΛ απολύεται ακόμη ένας εργαζόμενος.
Για «στυγνούς εργοδότες που ψοφάν για χρήμα» κάνει λόγο ο Θεμιστοκλής Αμπλάς, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας.
Με εξώδικη καταγγελία κοινοποιήθηκε στον 51 ετών οδηγό στα ΚΤΕΛ Μεσσηνίας η απόλυσή του από τους τρεις συνιδιοκτήτες του λεωφορείου στο οποίο εργαζόταν επί πεντέμισι χρόνια. Ο 51χρονος είναι πατέρας δύο παιδιών και τα τελευταία χρόνια εργαζόταν ως οδηγός σε όχημα της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Υπεραστικό ΚΤΕΛ Ν. Μεσσηνίας Α.Ε.», ενώ παλιότερα δούλευε ο ίδιος δικό του λεωφορείο.
Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο είχε μια εργατική διαφορά λόγω του ότι δεν δέχτηκε τη μείωση μισθού που επιχείρησαν οι εργοδότες του, οι οποίοι στη συνέχεια προχώρησαν στη λύση της εργασιακής σχέσης.
Επειτα από προσφυγή του στην Επιθεώρηση Εργασίας Καλαμάτας, η καταγγελία της σύμβασης θεωρήθηκε άκυρη καθώς δεν συνέτρεχε κανένας λόγος απόλυσης σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα 246/2006 που ήταν τότε σε ισχύ.
«Αν υπήρχε λόγος βλαπτικής χρήσης του οχήματος από πλευράς οδηγού, θα το ανέφεραν στο εξώδικο. Να τονίσω ότι και οι τρεις ιδιοκτήτες είναι οδηγοί σε άλλα λεωφορεία, άρα δεν συντρέχει λόγος ιδιοχρησίας. Προφανώς μιλάμε για οικονομικούς λόγους» μας λέει ο Νίκος Δημόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα ΚΤΕΛ Μεσσηνίας, χωρίς να κρύβει την ανησυχία του για μελλοντικές απολύσεις.
Οι φόβοι των εργαζομένων
«Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το νέο προεδρικό διάταγμα δίνει πλέον τη δυνατότητα στους εργοδότες να απολύουν όποιον θέλουν. Απ’ όσα ακούω μάλιστα, το επόμενο διάστημα θα έχουμε βροχή από καταγγελίες συμβάσεων…»
Τους φόβους του προέδρου των εργαζομένων στα ΚΤΕΛ Μεσσηνίας έρχεται να επιβεβαιώσει ο Σοφοκλής Φάτσιος, πρόεδρος του Δ.Σ. της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Αυτοκινητιστών Υπεραστικών Συγκοινωνιών.
Ο κ. Φάτσιος σε δηλώσεις του στην «Εφ.Συν.» υποστηρίζει: «Μπορεί να γίνει και τρίτη και τέταρτη και πέμπτη απόλυση! Από τη στιγμή που το λεωφορείο είναι δική μου ιδιοκτησία, κανείς δεν μπορεί να μου πει τι θα κάνω. Αν έρθει το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και κρατικοποιήσει τα ΚΤΕΛ, τότε μιλάμε», ενώ σχολιάζει τη νέα απόλυση λέγοντας: «Ενα εκατομμύριο εργαζόμενοι έχουν απολυθεί μέχρι τώρα. Αυτό σας μάρανε;»
Χθες στα ΚΤΕΛ Αρκαδίας ιδιοκτήτρια λεωφορείου, με τη συνοδεία του συζύγου της, ζήτησε τα κλειδιά του οχήματος από τον οδηγό που ετοιμαζόταν να πραγματοποιήσει το δρομολόγιο των 19.00 από Τρίπολη για Αθήνα, λέγοντάς του ότι απολύεται, χωρίς ωστόσο να έχει καταγγελθεί η σύμβασή του ή να έχει προηγηθεί κάποια προειδοποίηση, σύμφωνα με όσα καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της ΟΣΜΕ. Το δρομολόγιο δεν πραγματοποιήθηκε από το κανονικό λεωφορείο αλλά από εφεδρικό όχημα, ενώ στον χώρο κλήθηκε η αστυνομία προκειμένου να καταγράψει το περιστατικό.
……………………………………………………….
ΣτΕ: Μόνιμοι οι συμβασιούχοι
Της Μαρίας Δήμα
Ανοίγει ο δρόμος για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων των ΚΤΕΛ, όλων των νομών της χώρας, ύστερα από απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία κρίνεται νόμιμη η δυνατότητα μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου όταν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, καθώς τα ΚΤΕΛ δεν ανήκουν στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Πρόκειται για απόφαση του Εργατικού Τμήματος του Αρείου Πάγου (υπ’ αριθμ. 883/2014) με την οποία δικαιώθηκε συμβασιούχος που απολύθηκε χωρίς να του καταβληθεί αποζημίωση παρ’ ότι κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ΚΤΕΛ.
Σύμφωνα με την αρεοπαγίτικη απόφαση, τα ΚΤΕΛ ιδρύθηκαν με τη μορφή Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου και αποτελούν ιδιότυπες συγκοινωνιακές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που λειτουργούν υπό τη μορφή οργανισμών. Επίσης δεν έχουν χαρακτηριστικά τέτοια ώστε να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και συνεπώς δεν έχουν εφαρμογή σε αυτές οι περιοριστικές διατάξεις του άρθρου 103 του Συντάγματος (απαγόρευση μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου) και της ισχύουσας νομοθεσίας.
Οπως αναφέρουν οι δικαστές, τα ΚΤΕΛ δεν ανήκουν στο ευρύτερο δημόσιο, αφού 1) οι μέτοχοι είναι φυσικά πρόσωπα ή ΝΠΙΔ, 2) το διοικητικό συμβούλιο και η γενική συνέλευση των ΚΤΕΛ συγκροτούνται αποκλειστικά από μετόχους του, και 3) το Δημόσιο ή άλλο νομικό πρόσωπο του δημοσίου τομέα δεν επιδοτεί ετησίως τα ΚΤΕΛ με ποσά που υπερβαίνουν το 50% των δαπανών τους.
Σύμφωνα με τους δικαστές, το έκτακτο προσωπικό των ΚΤΕΛ προσλαμβάνεται σύμφωνα με τον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού τους, για ορισμένο χρόνο, που δεν μπορεί να υπερβεί τους έξι μήνες. Η εξάμηνη αυτή πρόσληψη ορισμένου χρόνου μπορεί να επαναλαμβάνεται εφόσον υπάρχουν έκτακτες και απρόβλεπτες ανάγκες, αλλά δεν επιτρέπεται η μετατροπή της σε αορίστου.
Οι αρεοπαγίτες θεωρούν όμως ότι οι διατάξεις αυτές δεν εμποδίζουν τον χαρακτηρισμό της σύμβασης ως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, εάν «από την αποδεικτική διαδικασία προκύπτει πράγματι ότι τα μέρη απέβλεψαν στην ουσία στην κατάρτιση μιας τέτοιας σύμβασης, ο δε μισθωτός εξυπηρετούσε στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη».
Ο εργαζόμενος που δικαιώθηκε προσελήφθη στη Βόρεια Ελλάδα το 2004 και με συνεχείς ανανεώσεις έφτασε μέχρι το 2006, οπότε και απολύθηκε χωρίς αποζημίωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι με την παρούσα απόφαση το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο κάνει νομολογιακή μεταστροφή (είχε προηγηθεί η απόφαση 1154/2012).
