O φόβος ενός νομισματικού πολέμου συνασπίζει τις μεγάλες οικονομίες του πλανήτη, που ετοιμάζουν φραστική στήριξη στη σύνοδο της Μόσχας υπέρ της διαμόρφωσης των ισοτιμιών στις αγορές συναλλάγματος
Του Μπάμπη Μιχάλη
Το ατύχημα ενός νομισματικού πολέμου τρέχει να προλάβει το G7, με «όρκους πίστης» προς την ελεύθερη αγορά.
Δύο αξιωματούχοι, από δύο διαφορετικές χώρες-μέλη του G20, άφησαν να διαρρεύσει χθες στον διεθνή τύπο ότι οι κυβερνήσεις των 7 πιο ισχυρών οικονομιών του κόσμου (G7) εξετάζουν το ενδεχόμενο έκδοσης ενός κοινού ανακοινωθέντος, στο οποίο θα διαβεβαιώνουν την παγκόσμια κοινότητα ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες θα συνεχίσουν να διαμορφώνονται στις αγορές. Οι αξιωματούχοι, που διατήρησαν την ανωνυμία τους, είπαν συγκεκριμένα ότι στελέχη οικονομικών επιτελείων των κορυφαίων βιομηχανικών χωρών του πλανήτη έχουν ήδη διαμορφώσει τη σχετική πρόταση την οποία και έχουν προωθήσει για έγκριση στις υπόλοιπες χώρες.
Στόχος είναι το «ανακοινωθέν της πίστης» προς τις ελεύθερες συναλλαγματικές ισοτιμίες να εκδοθεί στην επόμενη συνάντηση του G20, η οποία πραγματοποιείται το επόμενο Παρασκευοσάββατο στη Μόσχα. Σε αυτήν τη συνάντηση θα συμμετάσχουν οι υπουργοί Οικονομικών και οι κεντρικοί τραπεζίτες των 7 πιο ισχυρών οικονομιών κόσμου και ισχυρών αναδυόμενων οικονομιών όπως της Κίνας, της Βραζιλίας και της Ινδίας.
Στη φρασεολογία του ανακοινωθέντος, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί στην παρούσα φάση, συνδυάζεται, πέρα από την παραδοσιακή υποστήριξη στις διαμορφούμενες από την αγορά συναλλαγματικές ισοτιμίες, και η «νέα γραμμή». Βάσει αυτής οι κυβερνήσεις θα διαμηνύουν ότι δεν θα χρησιμοποιούν τη δημοσιονομική και τη νομισματική πολιτική προκειμένου να αυξομειώνουν την ισοτιμία του εθνικού τους νομίσματος.
Το επικείμενο ανακοινωθέν έρχεται καθώς μια σειρά από ισχυρές κεντρικές τράπεζες του πλανήτη χρησιμοποιούν αυξανόμενα τη νομισματική τους πολιτική προκειμένου να υποβαθμίσουν το νόμισμά τους και να καταστήσουν τις εξαγωγές της χώρας τους φθηνότερες. Εξάγουν με αυτόν τον τρόπο την κρίση που μαστίζει την οικονομία της χώρας τους στον γείτονα. Πρώτη όλων, μέσω της περιβόητης «ποσοτικής χαλάρωσης», ήταν η αμερικανική Fed, η οποία τυπώνει εδώ και περίπου δύο χρόνια χρήμα και επαναγοράζει κρατικά ομόλογα με φαινομενικό στόχο να βελτιώσει τη ρευστότητα και να τονώσει την οικονομία των ΗΠΑ. Ετσι όμως διατηρεί το δολάριο υποτιμημένο.
Ανάλογη πολιτική επέλεξε πρόσφατα να ακολουθήσει και η νέα κυβέρνηση της Ιαπωνίας, η οποία σε συνεργασία με την κεντρική τράπεζα, υποσχέθηκε να ρίξει δισεκατομμύρια για την τόνωση της οικονομίας της τυπώνοντας χρήμα, να διπλασιάσει τον στόχο της για τον πληθωρισμό. Και αυτή υποτιμά με αυτόν τον τρόπο την αξία τού γεν.
Η κίνηση της Ιαπωνίας ήταν όμως το ποτήρι που ξεχείλισε για κάποιες χώρες της ευρωζώνης όπως η Γαλλία, η οποία βλέπει τις εξαγωγές της να συρρικνώνονται εξαιτίας του ισχυρότερου ευρώ. Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έκανε έκκληση την περασμένη εβδομάδα για την υιοθέτηση ενός μεσοπρόθεσμου στόχου για το ευρώ από την ΕΚΤ. Κάτι τέτοιο όμως τρομάζει, αφού ακυρώνει την αρχή της ελεύθερης διακύμανσης των συναλλαγματικών ισοτιμιών.
