Κλίμα απαισιοδοξίας και απογοήτευσης επικρατεί και φέτος στον ευρωπαϊκό Νότο, με το 88% κατά μέσο όρο των πολιτών των Γαλλίας, Ελλάδας, Ιταλίας και Ισπανίας να δηλώνουν δυσαρεστημένοι με την κατάσταση που επικρατεί στις χώρες τους, σύμφωνα με διεθνή έρευνα του Pew Research Center για την οικονομία.
Αλλη μια αρνητική πρωτιά πήρε και πάλι η Ελλάδα, με το 97% να χαρακτηρίζει την οικονομική κατάσταση στη χώρα μας κακή, με τους Ισπανούς και τους Ιταλούς να ακολουθούν σε ποσοστό 91% και 90% αντίστοιχα, ενώ στη λίστα με τις πιο «απαισιόδοξες» χώρες μπήκε και η Γαλλία (77%). Επίσης το 95% των Ελλήνων δηλώνει δυσαρεστημένο με την κατάσταση στη χώρα και περίπου πέντε στους δέκα Ελληνες περιμένουν περαιτέρω επιδείνωση της οικονομίας τον επόμενο χρόνο, με μόλις ένα 19% να προσδοκά βελτίωση. Και πώς να δει με αισιοδοξία την κατάσταση το 27% των ανέργων στη χώρα μας, όπως ανακοινώθηκε χθες από την ΕΛΣΤΑΤ, ή οι υπόλοιποι πολίτες που ακούνε ή διαβάζουν καθημερινά για νέο «πακέτο στήριξης»;
Το ίδιο ισχύει και για τη Γαλλία, αφού το 48% των ερωτηθέντων εκτιμά πως η οικονομική κατάσταση θα χειροτερεύσει, με το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg να χαρακτηρίζει τους Γάλλους ανταγωνιστές των Ελλήνων στην απαισιοδοξία. Μάλιστα η διάχυτη απαισιοδοξία στη Γαλλία προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση, η οποία προφανώς απορρέει από την αποτυχία του προέδρου Ολάντ να φέρει τις ριζικές αλλαγές που υποσχέθηκε, δείχνοντας αποδυναμωμένος και ανίκανος να αντιταχθεί στις αποφάσεις του Βερολίνου.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση και στο ποσοστό των πολιτών που προβληματίζονται αναφορικά με την ανεργία, το δημόσιο χρέος, την αύξηση του πληθωρισμού και του χάσματος μεταξύ φτωχών και πλουσίων. Σύμφωνα με την έρευνα, σχεδόν κάθε Ελληνας (98%) θεωρεί την ανεργία μεγάλο πρόβλημα, με το δημόσιο χρέος και την αύξηση των τιμών να απασχολούν 9 στους 10.
Στον αντίποδα της απαισιοδοξίας των χωρών του Νότου, οι Γερμανοί εμφανίζονται ως οι πιο ικανοποιημένοι για την οικονομική κατάσταση της χώρας τους σε ποσοστό 85%, ενώ προβληματίζονται για την ανεργία λιγότερο απ’ όλους τους πολίτες των χωρών του αναπτυγμένου κόσμου.
Πέτρος Γκόγκος, Μ.-Α. Κωνσταντόπουλος
