Της Αντας Ψαρρά
Στη γεμάτη, από γονείς και φίλους των κατηγορουμένων, δικαστική αίθουσα των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού άρχισε χθες η τελική φάση της τρίτης κατά σειρά δίκης των φερομένων ως μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ). Ηταν η σειρά της αγόρευσης των δύο εισαγγελέων μετά την πολύμηνη διαδικασία που φτάνει πλέον τα δύο χρόνια.
Θυμίζουμε ότι η δίκη αυτή περιλαμβάνει τρία καταδικαστικά βουλεύματα, την υπόθεση Ν. Ιωνίας Βόλου, τα «τρομοδέματα» και την ανεύρεση αριθμού όπλων, που αποδίδονται στην ίδια οργάνωση, ενώ από το σύνολο των 17 κατηγορουμένων άλλοι αποδέχονται την ένταξη και την πολιτική ευθύνη πράξεων που έχει αναλάβει η οργάνωση και άλλοι αρνούνται τη συμμετοχή τους στους ΣΠΦ αλλά και τις πράξεις.
Αναφέρουμε, για παράδειγμα, ότι υπάρχει κατηγορούμενος που ενώ ήταν μέσα στη φυλακή από την πρώτη δίκη (υπόθεση Χαλανδρίου) και αφού «προήχθη» από τις διωκτικές αρχές από απλό μέλος σε αρχηγό, ευρισκόμενος ήδη στη φυλακή, δικάζεται στη δίκη αυτή ως ηθικός αυτουργός για όλες τις υποθέσεις και για πράξεις που διεπράχθησαν ενώ ο ίδιος ήταν κρατούμενος. Επιπλέον, άλλοι κατηγορούμενοι που βρέθηκαν να έχουν κρυμμένα όπλα σε μια αποθήκη και ενώ οι αστυνομικές αρχές τούς θεωρούσαν μέλη της «οργάνωσης των 6», έπειτα από 6 μήνες και μέσω του βουλεύματος φέρονται να ανήκουν στους ΣΠΦ και να αντιμετωπίζουν κατηγορίες πράξεων της οργάνωσης. Σημειώνεται δε ότι, όπως ισχυρίζονται οι συνήγοροί τους, στη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας δεν προέκυψε ούτε ένα στοιχείο που να τους εμπλέκει με την οργάνωση ή με πράξεις που έχει διαπράξει η οργάνωση.
Υπάρχουν, με δυο λόγια, διάφορες κατηγορίες κατηγορουμένων που «συνενώθηκαν» μέσω των βουλευμάτων σε ενός τύπου ενιαίο σώμα, γεγονός που επιτρέπει νομικά την εφαρμογή συλλήβδην του άρθ. 167Α περί τρομοκρατικής οργάνωσης, με τις γνωστές επιβαρυντικές διατάξεις.
«Ιδεολογική στάση»
Ο εισαγγελέας κ. Μπάγιας ολοκλήρωσε χθες τους νομικούς προβληματισμούς, τονίζοντας την ιδιαιτερότητα αυτής της δίκης και τα ειδικά χαρακτηριστικά της. Διατύπωσε την ικανοποίησή του για την ομαλή διεξαγωγή της, τονίζοντας ότι το δικαστήριο επέδειξε νηφαλιότητα και ανοχή, ώστε να δημιουργηθεί ένα κλίμα συναίνεσης, παρά τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις των παραγόντων της δίκης.
Εξήγησε στο ακροατήριο τους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους της μεγάλης διάρκειας της διαδικασίας και προχώρησε σε μια σειρά επισημάνσεις που -κατά τη γνώμη του- θα αποτελέσουν ορισμένες από αυτές και νομολογία για το μέλλον.
Εντόπισε μια αντίφαση στη στάση όσων αρνούνται τις κατηγορίες, αλλά δεν θέλουν παράλληλα να απαντήσουν σε ερωτήσεις και να δώσουν εξηγήσεις, κατανοώντας όμως την ιδεολογική στάση τους στον βαθμό που δεν αποδέχονται το δικαστήριο ως «κριτή» εφαρμογής δικαίου. Μάλιστα, στο σημείο αυτό εξήγησε το πόσο η στάση αυτή δυσχεραίνει τελικά τη δικανική κρίση του κάθε δικαστή που οφείλει να τη διαμορφώσει ξεχωριστά για τον κάθε κατηγορούμενο.
Αναφέρθηκε στην αοριστία του 187Α ως προς το τι σημαίνει βλάβη μιας χώρας και πώς προσδιορίζεται (οικονομικά, ηθικά κ.λπ.). Μίλησε ακόμα για το τι σημαίνει διαρκής δράση στην περίπτωση μιας τέτοιας οργάνωσης, κρίνοντας ότι η συγκρότηση σημαίνει και συναπόφαση και επομένως η ένταξη και η συμμετοχή είναι ταυτόσημοι όροι και κατά συνέπεια δεν μπορούν να περιλαμβάνουν την ηθική αυτουργία.
Ανέλυσε την κρισιμότητα της διάρκειας του αδικήματος της ένταξης κι αν αυτό σταματάει στη σύλληψη ή σύμφωνα με τη βούληση του μέλους. Ενώ δήλωσε, επικαλούμενος απόφαση του Αρειου Πάγου, ότι η συμμετοχή σταματάει στη σύλληψη, εντούτοις προβληματίστηκε με την ενδεχόμενη βούληση του κατηγορούμενου να συνεχίζει την ένταξη και μετά τη σύλληψη.
Στο σημείο αυτό μάλιστα θεώρησε ότι το συγκεκριμένο δικαστήριο θα παραγάγει νομολογία.
Ενα άλλο εξίσου κρίσιμο ζήτημα -κατά τον κ. Μπάγια- αφορά την έννοια της συμμετοχής και την ουσία της συναπόφασης συγκρότησης. Τέλος, αναφέρθηκε στις πράξεις κατοχής εκρηκτικών και όπλων με σκοπό τη διάπραξη εγκλημάτων κ.λπ. που προβλέπει άλλοτε κάθειρξη, άλλοτε απλή φυλάκιση, π.χ. όπλα φυλαγμένα σε μια αποθήκη, ενώ και οι δύο περιπτώσεις περιέχονται στα βουλεύματα.
Ο κ. Μπάγιας, παρά τις σαφείς αιχμές σχετικά με τα βουλεύματα και τις δυσκολίες στη διαμόρφωση δικαστικής κρίσης για τον κάθε κατηγορούμενο ξεχωριστά, δεν άφησε να διαφανεί η ουσία των επικείμενων προτάσεών του. Η δίκη διεκόπη για τις 18 Σεπτεμβρίου, οπότε θα ολοκληρωθεί και η εισαγγελική αγόρευση.
