Δεν ήταν κινηματογραφικό έργο καταστροφής, ήταν δυστυχώς μια πραγματική είδηση. Ενας πυροσβέστης μπήκε μέσα με άλλους συναδέλφους του για να απεγκλωβίσει άτομα που κινδύνευαν σε φλεγόμενη πολυκατοικία στο Φάληρο. Ο 33χρονος πυροσβέστης έχασε τη ζωή του για να σώσει πολίτες.

Ανέκαθεν το σώμα των πυροσβεστών συνολικά έχει άλλες σχέσεις με τους πολίτες και μια εντελώς διαφορετική σχέση αποδοχής και σεβασμού από την κοινωνία. Αν όλοι αυτοί οι ένστολοι τσαμπουκάδες νεαροί των διαφόρων μονάδων ΔΙΑΣ κ.λπ., αντί για τις γνωστές μεθόδους πρακτικής εκπαίδευσης που υφίστανται, ήταν υποχρεωτικό να εκπαιδεύονται για λίγο και στην πυρόσβεση, ίσως να άλλαζε κάπως η συνολική εικόνα για το ένστολο χέρι του κράτους και τη συμπεριφορά του προς τους πολίτες.

Αυτά γράψαμε χθες μεταξύ άλλων στην ιστοσελίδα της εφημερίδας για την απώλεια του πυροσβέστη στο καθήκον. Πριν καλά καλά ξημερώσει Κυριακή, ένας αστυνομικός εκτός υπηρεσίας, πιωμένος, χτύπησε (ευτυχώς ελαφριά) ζευγάρι που επέβαινε σε μοτοσικλέτα και τους εγκατέλειψε, για να συλληφθεί λίγο αργότερα. Τέθηκε λέει σε διαθεσιμότητα και θα διαταχθεί ΕΔΕ. Αν είχε μείνει εκεί να φροντίσει τους τραυματίες, αν δεν είχε βάλει το τομάρι του πάνω από τον πολίτη που έχει οριστεί να προστατεύει, τότε πράγματι μια ΕΔΕ και μια προσωρινή διαθεσιμότητα θα είχε νόημα. Οταν όμως υπάρχει το γεγονός της εγκατάλειψης, τι περιμένει το κράτος την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι με τον συγκεκριμένο φρουρό του πολίτη; Να κάνει το καθήκον του; Θα κάνει μήπως το καθήκον του ο υπαξιωματικός που ακόμα υπηρετεί στη μονάδα του, αφού «διαμέλισε» στην Πατησίων τρεις ζωές πριν από δύο χρόνια;

Α.Ψ.