H «Electra» του Πέτρου Σεβαστίκογλου ανοίγει σήμερα (Πέμπτη) την αυλαία των ελληνικών ταινιών στις «Νύχτες Πρεμιέρας».
Θα ακολουθήσουν άλλες 11 ελληνικές ταινίες μεγάλου μήκους, ανάμεσά τους το πολυαναμενόμενο «Xenia» του Πάνου Κούτρα που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές στο Φεστιβάλ Καννών, και το βραβευμένο στη Μπερλινάλε «Στο σπίτι» του Αθανάσιου Καρανικόλα.
Με αφετηρία τον μύθο της Ηλέκτρας, και ένα μεγάλο μέρος των γυρισμάτων στη Σενεγάλη, ο Πέτρος Σεβαστίκογλου δημιούργησε μια σύγχρονη ηρωίδα, μια νεαρή κοπέλα ξένη στη χώρα της όσο και σε όλες τις υπόλοιπες, από την Αφρική έως την Ευρώπη.
Ο Πέτρος Σεβαστίκογλου δείχνει απόψε στις 8.15 μ.μ., στην «Οπερα» πρώτη φορά μια ταινία του, που εξάπτει την περιέργειά μας. Τι να είναι μια «Electra» γυρισμένη στην Αφρική, που μιλά πολλές γλώσσες, που δεν έχει χρονολογική συνέπεια και στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό των ηθοποιών της; Και τι ηθοποιών.
Φτάνει να πούμε δύο ονόματα, της μοναδικής Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη, κι αυτής της νεαρής κοπέλλας, που ήταν η αποκάλυψη στη «Μικρά Αγγλία» του Βούλγαρη, της Σοφίας Κόκκαλη, αλλά που πρώτος ο Σεβαστίκογλου χρησιμοποίησε στη δική του ταινία. Η «Electra» προβάλλεται ως work in progress.
Ο σκηνοθέτης ταξίδεψε αρκετές φορές στη Σενεγάλη μόνος, χωρίς τους ηθοποιούς, και όπως λέει ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «με την κάμερα σαν στυλό τραβούσε πλάνα με τη μορφή σημειώσεων γνωρίζοντας από πριν ότι θα πεταχτεί πολύ υλικό στο μοντάζ, το οποίο τελικά διήρκεσε έναν χρόνο. Σαν ένας συγγραφέας, που έχει στη διάθεσή του τεράστιο υλικό και προσπαθεί να το συμμαζέψει για να φτιάξει το τελικό του έργο», δηλώνει ο ίδιος.
«Η Ηλέκτρα είναι αποξενωμένη από τη μεγαλύτερη γενιά και από τον κόσμο γύρω της κι αυτό το στοιχείο το μετέφερα στην παγκοσμιοποιημένη εποχή μας. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ενώ ανοιγόμαστε πάρα πολύ, ο φόβος του πολύ μεγάλου γύρω μας, μας κάνει να κλειστούμε στον εαυτό μας. Αντίθετα, η δική μου Ηλέκτρα αντιλαμβάνεται ότι για να βγει απ΄ αυτό που την καταπιέζει, πρέπει να ανοιχτεί. Εντελώς διαφορετική από την Κλυταιμνήστρα που 'κλειδώνεται' μπροστά στον τρόμο του αγνώστου», σχολιάζει ο δημιουργός.
Όταν ο κ. Σεβαστίκογλου ρωτήθηκε γιατί επέλεξε την Μαύρη Ήπειρο απάντησε ότι «η Αφρική μπορεί να ήταν κι ένα στοίχημα δικό μου, ακριβώς όπως συνέβη όταν μπήκα στον μύθο της Ηλέκτρας. Η αντίδραση στο άγνωστο, στο ξένο. Μπορείς να ανοιχτείς αρκετά για να το προσεγγίσεις; Κλείνεσαι στις δικές σου εικόνες, σε ένα φίλτρο της δικής σου κουλτούρας; Της δικής σου συνήθειας; Που είναι και το μεγάλο θέμα του ρατσισμού. Αυτό με έκανε να σκεφτώ ότι η Ηλέκτρα έπρεπε να ξεκινήσει στην Αφρική».
efsyn.gr
