Πολιτική σοβαρότητα
Αφορμή για το παρόν μού έδωσε δημοσίευμα με τίτλο «Ακουσέ με Αντώνη» («Βήμα», 24/8/14), όπου αναγράφεται: «Σας γράφω την επιστολή αυτή για την περίπτωση που είστε ανεπαρκώς πληροφορημένος για το τι συμβαίνει στο βασίλειο του Φρανκενστάιν…», καθ’ όσον η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας. Ετσι συμβαίνουν τα παρακάτω:
1. Το πολιτικό σύστημα παίζει με τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας και στα ΜΜΕ αναγράφεται: «Με δόλωμα του Κουβέλη ψαρεύουν τους 180» («Εφ.Συν.», 25/8/14) και «Δεν είναι η πρώτη φορά που ζούμε αυτό τον θεσμικό εκφυλισμό. Υπάρχει το πρόσφατο κάκιστο προηγούμενο του 2009…» (Καθ. 26/8/14) και η ολοκλήρωση του σίριαλ φαίνεται ότι γίνεται με αναφορά σε ομιλία βουλευτή της ΔΗΜΑΡ για «γελοιοποίηση της πολιτικής σε περίπτωση που υποδειχθεί… ο αρχηγός του» («Δημ.», 27/8/14). Αναφέρεται επίσης στα ΜΜΕ ότι πολιτικός είπε πως «άπαξ προδότης, εσαεί προδότης» και παρ’ όλα ταύτα αναφέρεται στα ΜΜΕ ότι γίνονται ή έγιναν σοβαρές προσκλήσεις επανένταξής του εν λόγω πολιτικού στη Ν.Δ. Μάλιστα στα ΜΜΕ αναγράφεται και μεθοδολογία επανόδου του («Δημ.», 26/8/14). Διερωτώμαι λοιπόν με βάση τα παραπάνω, τι θα μπορούσε τυχόν να υποθέσει ή να πει κάποιος κακοπροαίρετος;
2. Οι μισθοί ψαλιδίστηκαν, οι συντάξεις μειώθηκαν έως και 50% και αν σ’ αυτά προστεθούν τα χαράτσια, πολλοί μισθωτοί και συνταξιούχοι έχασαν περίπου το 60% του ετήσιου εισοδήματός τους. Η υψηλή ανεργία επιβαρύνει έτι περαιτέρω την κατάσταση και τώρα ήρθε και το αλαλούμ του ΕΝΦΙΑ, όπου στα ΜΜΕ αναγράφεται: «Εύλογη η οργή για τον ΕΝΦΙΑ» («Εφ.Συν.», 25/8/14) και «Τρέλα χωρίς οίκτο και ο νέος ΕΝΦΙΑ» («Δημ.», 27/8/14) καθώς και «ΕΝΦΙΑ: Διόρθωση στα χωριά, χαράτσι στις πόλεις» («Πρ.Θ.», 10/8/14), δηλαδή κατά τη γνώμη μου πάλι οι αστοί θα πληρώσουν τα σπασμένα, ώστε να φθάσουμε στο σημείο να αναγράφεται: «Χαρίζουν τα ακίνητά τους στο κράτος για να γλιτώσουν τους φόρους» («Πρ.Θ.», 17/8/14). Το κυνήγι όμως παρά ταύτα συνεχίζεται καθ’ όσον στα ΜΜΕ αναγράφεται: «…υπό διωγμόν όσοι διαθέτουν το δικό τους κεραμίδι» υπό το πρόσχημα του υψηλού ποσοστού ιδιοκατοίκησης» («Εφ.Συν.», 28/8/14). Διερωτώμαι, λοιπόν, μα κανείς στην κυβέρνηση δεν πήρε χαμπάρι τι υποφέρει ο λαός; Και έτι περαιτέρω, τι είδους αστική Δημοκρατία βιώνουμε; Μήπως τελικά βιώνουμε Δημοκρατικό Κομμουνισμό; «Ακουσέ με Αντώνη», λέει ο Μεσσήνιος («Βήμα», 24/8/14).
3. Η δημόσια υγεία καταρρέει, διότι: Σε εκπομπή της τηλεόρασης μετά τις 20/8 αναφέρθηκε ότι στο ΚΑΤ ασθενείς προμηθεύονται οι ίδιοι με έξοδά τους υλικά, ενώ στα ΜΜΕ αναγράφεται: «Τα νοσοκομεία σε κατάσταση αποσύνθεσης» («Δημ.», 3/8/14). Και ενώ αυτά συμβαίνουν, πληροφορούμεθα από τα ΜΜΕ ότι «με τροπολογία στα μουλωχτά, σε νομοσχέδιο για ογκολογικό νοσοκομείο» πέρασε «Ρουσφέτι στους βαρώνους των ΜΜΕ» («Εφ.Συν.», 4/8/14). Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και η δημόσια υγεία παρέχεται δωρεάν σε όλους τους πολίτες, όπως αναφέρεται στο Σύνταγμα, και διερωτώμαι αν ισχύει η ισότητα που αναφέρει το Σύνταγμα.
4. Οι ένοπλες δυνάμεις (η προστασία του Εθνους) υποβαθμίζονται, όπως αναγράφεται στα ΜΜΕ, καθ’ όσον οι συνεχείς περικοπές (μισθοί, συντάξεις κ.λπ.) τις αποδυναμώνουν. Διερωτώμαι μήπως τελικά μοιάζουμε στους αρχαίους κατοίκους του Τάραντα (Ταραντίνους), που κάλεσαν τον Πύρρο να τους σώσει από τους Ρωμαίους, αλλά όπως αναγράφεται: «…οι Ταραντίνοι ως φυγόπονοι που ήταν προτίμησαν να εγκαταλείψουν την πόλη τους παρά να στρατευθούν, ακριβώς όπως κάνουν σήμερα οι γόνοι των διεφθαρμένων και καλών οικογενειών, ορισμένοι πολιτικοί, και άλλοι» (Η μάχη της Ηράκλειας 280 π.Χ., Περιοδικό «Πόλεμος και Ιστορία», τεύχος 179, Φεβ. 2014, Αθήνα).
5. Στα ΜΜΕ αναγράφεται: «Δημοτικές Επιχειρήσεις. Στο απυρόβλητο όσοι τις διοίκησαν και έτι περαιτέρω επεξηγείται στο άρθρο το μείζον ηθικό ζήτημα που προκύπτει» («Εφ.Συν.», 21/8/14). Διερωτώμαι ως πολίτης (μη νομικός) μήπως, βάσει του άρθρου 4§1 του Συντάγματος περί ισότητας, το παραπάνω επεκταθεί σε όλους όσους διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, π.χ. διοικητές νοσοκομείων, υπαλλήλους κ.λπ., δηλαδή να θεσμοθετηθεί πλέον και επίσημα η ασυλία σε τυχόν μη καλή διαχείριση δημοσίου χρήματος για όλους, δηλαδή να καταργηθεί το κράτος δικαίου;
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι το πολιτικό σύστημα χωλαίνει καθ’ όσον αρκετοί στερούνται σοβαρότητας. Επιπλέον είναι αμφίβολο αν η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης πείθει.
Η κοινωνία όμως παρακολουθεί και αφουγκράζεται αυτά που βιώνει και συμβαίνουν, παραμένοντας βουβή, αλλά όχι τυφλή. Αναμένει ακόμα και ελπίζει, από την κυβέρνηση πρωτίστως αλλά και το πολιτικό σύστημα, έργα και πράξεις και όχι μόνον παχιές υποσχέσεις, διότι μόνον τα ωραία λόγια αρκούν σε συναισθηματικές καταστάσεις, όπου ισχύει ό,τι είπε ο Λουντέμης: «Στη ζωή ερχόμαστε να πούμε σ’ αγαπώ, αν μας πιστέψουν μένουμε».
Δρ Γεώργιος Τσαρμακλής, τ. συν/στής δ/ντής ΕΣΥ, τ. ΔΙΥ ΕΣΥ
